Ken je dat, ‘pleasen’? Vaak hebben gevoelige mensen hier een handje van. Ze voelen aan wat er bij de ander speelt en gaan daar – ongevraagd – op acteren. Voor de ander is dit niet altijd prettig. Energetisch zit je met 1 been in de ander, soms zelfs met 2. Dit kan als indringend voelen, als dwingend. Bovendien ben je weg bij jezelf en jouw eigen behoeften. Het schip helt over naar één kant en dat is voor beiden niet goed.
Jong geleerd, oud gedaan
Waarom is dit pleasen zo’n hardnekkig patroon? Bij de meeste ‘pleasers’ komt dit gedrag al vanuit hun vroegste jeugd. In de interactie met – meestal – de moeder, was het noodzakelijk om te overleven door niet de eigen behoeften voorop te stellen, maar die van de moeder. De baby leerde al heel jong dat het geen zin had om ruimte op te eisen, omdat de moeder structureel de emoties van het kind afwees en bijvoorbeeld boos werd wanneer het huilde. In de verpletterende machteloosheid die hierdoor ontstond was er maar 1 beweging mogelijk, namelijk de rollen omdraaien. De baby leerde al snel dat het meer gedaan kreeg als het de belangen van de moeder voorop stelde. Haar belang dat het kind blij en tevreden is bijvoorbeeld. Het kind ging zich zo gedragen dat mama blij werd. Met andere woorden, het kind ging zorgen voor de volwassene. Door dit te doen, kreeg het kind weer een gevoel van controle. Het kon mama als het ware bespelen. Hierdoor hoefde de achterliggende angst voor kwetsbaarheid, hulpeloosheid en wanhoop niet gevoeld te worden.
Als hij/zij maar gelukkig is..
Vanuit dit vroege patroon ontstaan later vaak hechting-relaties die in de psychologie ‘co-depentie’ worden genoemd. Een hechtingrelatie heb je met je partner en met je eventuele kinderen. De aandacht wordt volledig gericht op de partner (of kind) met als onderliggende – vaak onbewuste – gedachte: als hij/zij maar gelukkig is. Want als hij/zij gelukkig is, kan ik ontspannen en uiteindelijk ook gelukkig zijn. Dit is een ingewikkelde en onmogelijke route om te trachten geluk te bereiken. Daarnaast leg je een claim op de ander. Die moet gelukkig zijn, want als die dat niet is, kun jij dat ook niet zijn. Dit kan voor de ander als belastend, dominant en benauwend ervaren worden.
Je bent niet thuis bij jezelf
Hoewel deze interactie door de ander als dominant ervaren kan worden, gebeurt er bij de co-dependente pleaser iets heel anders. Die cijfert zichzelf weg, komt niet voor zichzelf op, stelt geen grenzen, spreekt zich niet uit en ontkent eigen gevoelens en behoeften. Dit is letterlijk en figuurlijk ziek-makend! Je geeft je kracht weg, doordat je niet thuis bent. Je bent als het ware ‘bij de ander op bezoek’.
Kijk met zachtheid
Belangrijk is om eerst met zachtheid naar dit gedrag te kijken. Er ligt diepe pijn onder. Waarschijnlijk voel je die niet als je in de interactie met de ander zit. Wellicht kun je hier achteraf contact mee maken. Ga naar binnen met je aandacht en kijk of je iets in je lijf, vooral in het rompgebied, kunt voelen. Blijf daar met je aandacht, zonder er woorden aan te geven of verhalen bij te bedenken. Geef het alle ruimte. Adem diep en rustig door als je ernaar kijkt. Net zolang totdat het je loslaat.
Ontferm je over het innerlijke kind
Misschien komt er een beeld van een innerlijk kind naar voren. Omarm dit jongetje/meisje. Vraag wat het nodig heeft, geef het kind erkenning voor de pijn, het verdriet, wanhoop en onmacht. Zeg lieve woordjes tegen het kind; ‘ik zie je, ik ben er voor je, ik hou van je..’ Troost het. Uiteindelijk plaats je het kind in je hart met de belofte dat het altijd welkom is.
Kom in je lichaam
Pleasers mogen energetisch opnieuw ‘bedraad’ worden. Jij mag het beginpunt worden in een interactie. Dat ben je wanneer je met je aandacht bij jezelf bent en blijft. Je stemt je niet (alleen) af op de behoeften van een ander, maar blijft in contact met hoe iets voelt voor jou. Dit doe je door goed te gronden in je lichaam. Maak veelvuldig contact met je voeten en moeder aarde. Als je koude voeten hebt, weet je dat je te weinig in je eigen lichaam zit en waarschijnlijk te veel op de ander gericht bent. Stamp met je voeten, rol met een tennisbal onder je voetzolen, ga fietsen, wandelen; kortom, kom in je lichaam. Veranker je in je onderbuik. Dit kun je heel eenvoudig doen door diepe en rustige buikademhalingen. Kies een plek in je onderbuik en adem daarnaartoe. Als je dit meerdere keren per dag doet, ga je merken dat er iets in je gaat ontspannen. Dit geldt niet alleen voor je lichaam, maar ook voor de diepere lagen in jou.
Word het beginpunt
Tenslotte word je uitgenodigd om de ander in je hart in te ademen. Hierdoor maak je energetisch gezien een tegenovergestelde beweging. In plaats van weg te gaan bij jezelf, nodig je de ander uit in je hart. Voel maar eens wat dit met je doet. Waarschijnlijk voel je dat je je hierdoor niet alleen in jezelf verankert maar dat je ook je eigen kracht kunt voelen. Vanuit deze beweging wordt het veel eenvoudiger om ‘nee’ te zeggen of om je behoeften aan te geven. Als je niet thuis bent bij jezelf is dat behoorlijk lastig. Jij mag het beginpunt worden. Als dat je lukt begin je jouw eigen authentieke zelf te worden.
Bewaar voor later op Pinterest:
