Soms vind ik het moeilijk.

Niet boos of angstig worden over dingen om mij heen waardoor een nieuwe, liefdevolle wereld nog zo ver weg lijkt te zijn. Machtsspelletjes, controle, steeds nauwer wordende structuren die ons klem lijken te zetten. Mijn hoofd gaat er soms mee aan de haal. Ik weet ook dat weerstand, boosheid of angst niets oplossen. Strijd tegen iets creëert juist altijd meer strijd. En ik weet ergens ook dat de huidige chaos in de samenleving een katalysator is naar een meer liefdevolle manier van samenleven. Maar toch vind ik het soms moeilijk.

Als ik boos word over bijvoorbeeld de torenhoge prijzen in de supermarkt, dan raakt dat iets in mij. Misschien een gevoel van machteloosheid, van tekort. In plaats van te blijven hangen in frustratie door de gedachten in mijn hoofd, kan ik er ook voor kiezen om te onderzoeken waar ze vandaan komen, waar ik mijn eigen energie uit handen geef. Want weerstand en ongemak beknellen ons niet alleen, ze geven ons ook de gelegenheid om scherper te kijken naar situaties.

De manier waarop je reageert op situaties bepaalt de uitkomst, niet de situatie zelf. Om goed door deze wereld te kunnen navigeren, moet je in een neutrale of positieve staat kunnen blijven, ook als je weerstand, boosheid of angst voelt. Dat betekent niet dat je situaties moet accepteren die je niet verkiest, maar dat je kiest hoe ze jou beïnvloeden.

Wat daar bij kan helpen is een eenvoudige oefening waarbij je de negatieve of beangstigende gedachte vanuit je hoofd naar je hart toe brengt. Wanneer je een dergelijke gedachte niet kwijtraakt, sluit dan je ogen en adem diep in en uit. Stel je voor dat de gedachte vanuit je hoofd langzaam naar je hart zakt. Neem je tijd ervoor. Voel wat er gebeurt als je de gedachte naar je hart brengt. Voel je hoe de frequentie van de gedachte verandert? Voel je hoe hij verzacht? Voel je hoe je er op een nieuwe manier naar kunt kijken?

Een nieuwe wereld ontstaat niet door de oude te bevechten. Een nieuwe wereld ontstaat omdat je kiest voor een nieuwe frequentie. In jezelf. Van je hoofd naar je hart gaat. Waardoor je de nieuwe wereld ook echt kan gaan zien.

Liefs,

@gordonvolckmer

#VanHoofdNaarHart
#InnerlijkeRust

Voel je het?

Dat zachte duwtje van het universum dat zegt: "Hé, het is tijd!"

Misschien voelt 2025 voor jou als dezelfde oude dans.
Een stap vooruit, twee stappen terug.
Je probeert je energie te centreren, maar de wereld om je heen voelt als een draaikolk.

Ik snap je helemaal.

En toch... diep vanbinnen weet je: Er is meer.
Meer focus. Meer rust. Meer kracht.

En dat is precies wat je gaat vinden tijdens:
👉 De Pleiadische Energie Kalibratie voor 2025 👈

Deze transmissie is ontvangen door Kaiyann-Isa en specifiek gecreëerd voor de uitdagingen en kansen die 2025 met zich meebrengt.

Wat je kunt verwachten:

*Energieherstel: Laat de zwaarte van de afgelopen maanden los.
*Kosmische upgrades: Stem je af op hogere dimensies.
*Praktische magie: Voel je lichter, krachtiger en klaar om te stralen.

En het mooiste?

Je hoeft niet hard te werken.
Je hoeft alleen maar te ontvangen.

📅 Donderdag 6 maart | 🕗 20:00 - 21:00 uur | 💻 Online

👉 Claim je plek via onze link in bio

Waarom nu?
🔮 Divine timing: Een 9-dag – perfect om oude energieën los te laten.
🌷 Voorjaar in zicht: Bereid je voor op een nieuwe cyclus.
🤲 Groepsenergie: Samen ervaren, samen helen.

Weet je, soms heb je gewoon dat ene zetje nodig.
Een herinnering dat je hier bent om te stralen, niet om te overleven.

Ben je erbij?

Hartegroet,

@gordonvolckmer en @cosmique_focus

#PleiadischeEnergie #SpiritueleGroe i#InnerlijkeRust #KosmischeTransformatie #LeefVanuitJeLicht

Ik weet nog het moment waarop ik besloot niet langer een relatie te willen die gebouwd was op ruil, maar te wachten op iets echts. Het was geen dramatisch afscheid, geen woedende nee tegen de wereld. Het was een stil, helder weten: als liefde een ruilsysteem is, dan doe ik niet mee.

Ik zag het overal om me heen - relaties vol voorwaarden, verwachtingen, subtiele uitruilmechanismen. Ik geef jou veiligheid, jij geeft mij gezelschap. Ik vul jouw leegte, jij houdt me uit de mijne. Liefde als contract. Als verzekering tegen eenzaamheid. En ik wist: dat wil ik niet.

Dus koos ik voor mezelf. Om alleen te durven zijn. Liever dat dan een valse vulling. Liever de ruimte voelen van het niet-weten, dan een leven in een compromis. En ja, dat was af en toe eenzaam. En ja, soms vroeg ik me af: maak ik mijn wereld niet te klein? Het was `coronatijd`, alles was al beperkt, deuren waren letterlijk gesloten. En ik wist: als liefde mijn leven binnenkomt, dan moet ze bijna mijn voordeur instappen.

En ergens in die ruimte, in dat diepe ja tegen mezelf, begon iets te verschuiven. Alsof de energie om me heen zich herschikte, als een rivier die vanzelf de weg vindt wanneer je de rotsblokken weghaalt. De mensen, de verbindingen die niet meer pasten, verdwenen geruisloos.
En op een dag, begin 2023, liep liefde inderdaad mijn leven binnen. Letterlijk. Zoals ik het me had voorgesteld. Niet omdat ik zocht, maar omdat ik had gewacht. Niet omdat ik me vastklampte, maar omdat ik had losgelaten.

En daar was ze. Een liefde die niet vroeg, niet eiste, niet woog of vergeleek. Maar gewoon was.
Misschien is liefde geen zoektocht, maar een afstemming. Misschien gaat het niet om vinden, maar om worden. En als je eenmaal die liefde bent, dan kan wat niet resoneert niet blijven, en wat wél resoneert zal moeiteloos verschijnen.

Liefde begint waar jij besluit om niets minder dan liefde toe te laten.

Liefs,

@gordonvolckmer

#PureLiefde
#LiefdeVanBinnenuit
#ZelfliefdeEerst
#EchteVerbinding
#LiefdeZonderVoorwaarden