Empatische mensen geloven vaak dat healing het beste is wat we iemand kunnen geven die het nodig heeft, en dat is het ook, zolang het maar iets nieuws is en ze er klaar voor zijn. Helaas zien en weten we maar al te vaak dat iemand behoefte heeft aan heling – dat geldt des te meer voor mensen die hoog empathisch zijn onder ons – en we nemen daarom automatisch aan dat ze ook geheeld wíllen worden.
En dus baden we ze in ons helende licht, om er vervolgens achter te komen dat we op ieder vlak worden geweigerd. Waarom is dat?
Dat komt hierdoor: voordat we onze heling verlenen aan diegenen waarvan wij denken dat ze het nodig hebben, moeten we eerst vragen of dat is wat ze willen. Want hoe vreselijk vreemd dat ook mag klinken, niet iedereen zit te wachten op heling of wil geheeld worden. En ze zullen hun hele wezen tegen je gebruiken als je ze de heling geeft waar ze nog niet klaar voor zijn.
Natuurlijk verlenen we onze genezende krachten aan diegenen waarvan we weten dat ze lijden, gekwetst zijn, en wiens levens worden beperkt door de aanwezigheid van hun angsten en pijn. Dat doen we met de beste bedoelingen, maar het is niets anders dan spirituele arrogantie en energetische manipulatie om mensen heling te geven waar ze niet om gevraagd hebben, niet op zitten te wachten, en niet klaar voor zijn.
Inderdaad, zelfs als je weet dat ze er helemaal doorheen zitten, zullen ze je helpende hand wegduwen en je vragen ze met rust te laten als je ze probeert te laten opstaan voordat ze klaar zijn om zelf op te staan. Hoe komt dat?
Niet doordat ze bang zijn voor het helen, maar wel voor wat er met ze zal gebeuren zodra ze geheeld zijn. Ze voelen zich krachtiger in hun niet-genezen staat, het is hun comfortzone geworden. Hun genezen staat ligt niet alleen buiten hun comfortzone, het is ze ook volledig onbekend en daarmee behoorlijk eng.
Sommige mensen halen kracht uit hun pijn, hoe vreemd dat ook voor je kan klinken, en ze zijn geaard in hun pijn en de chaos waarin ze kiezen te leven. Als je dat probeert te veranderen, dan raken ze verdwaalt, niet-geaard, verwart, en komen ze in een onbekende en beangstigende omgeving.
Voordat iemand heling kan accepteren, moeten ze eerst een nieuwe bron van zelfbeschikking vinden ter vervanging van de bron vol pijn die ze nu gebruiken. Ook al geeft die hen geen rust of geluk, het is wel waar ze zich comfortabel bij voelen en dat willen ze niet opgeven voordat ze er klaar voor zijn.
Je hoeft het niet te snappen en het hoeft niet logisch te zijn, want het is deel van de acceptatie en oordeelvrije benadering die we
aan iedereen moeten willen verlenen om onze eigen helende reis tot voltooiing te brengen. Eén van de redenen dat we bepaalde mensen willen helen heeft betrekking op onze karma en we geloven dat de heling van die mensen ons dichter bij onze voltooiing brengt, zodat we vrij van karma verder kunnen gaan.
Maar dat is onze eigen agenda en daar zitten een aantal verkeerde aannames in:
- Dat iedereen op een specifieke manier geheeld moet worden en hun pijn moet verwerken om karma tot een einde te brengen,
- Dat we verantwoordelijk zijn voor de heling van anderen,
- Dat we aannemen dat iemand geheeld wil worden, alleen maar omdat wij weten dat diegene lijdt.
- Dat wij hun heler moeten zijn en dat daarom onze paden kruisen.
- Dat alle karmische partners op dezelfde wijze geheeld moeten worden voordat de voltooiing van karma kan plaatsvinden.
Karma is als een dans, en als een van onze partners stopt met dansen, dan is de karmische dans voorbij. En soms eindigt die dans als we doorkrijgen dat onze partner danst op andere muziek, niet een heel bekwame danser is en de hele tijd al op onze tenen trapt, een andere partner heeft gevonden waar ze liever mee dansen, of als we te moe zijn om de dans voort te zetten.
We hebben nu de kans om karma te voltooien, dat is het doel van deze zielencyclus en we bevinden ons nu op het keerpunt. De karmische dans is klaar zodra we kiezen er afstand van te nemen; niet pas als we eindelijk onze wens van totale genezing hebben voltooid. Dan neemt de ander ofwel een andere karmische partner of beslissen zij ook om te stoppen met dansen. Wij zijn niet verantwoordelijk voor hun keuze, en we hebben er ook geen macht over.
Zijn we klaar om onze behoefte aan heling los te laten en iedereen op hun eigen tempo te laten genezen, wanneer zij er klaar voor zijn? Kunnen we de Bakens van Licht zijn en helende potentie op het pad der mensheid schijnen, zodat zij het kunnen zien zodra ze er klaar voor zijn; of blijven we Lichtwerkers die de wereld proberen te genezen op basis van de aanwezigheid van onze eigen angst of karma, door heling aan mensen aan te bieden waarvan we weten dat ze het misschien wel nodig hebben, maar die het niet willen of er niet klaar voor zijn?
Het is tijd om karma iets van het verleden te laten zijn, waar het thuishoort, en een pad aan te leggen dat genezen is en compleet is, en dat leidt naar de nieuwe paradigma’s waar iedereen toegang toe heeft zodra ze klaar zijn voor heling. Dat doen we door een voorbeeld te zijn van een gelukkig, vreugdevol, genezen en compleet leven, zodat zij de keuze voor zichzelf kunnen maken, zodra ze klaar zijn om hun kracht te halen uit een nieuwe manier van leven die vrij is van karma en van pijn.
