Pijn is niet per se fout
Een van de grootste misvattingen in liefde en relaties, is dat een relatie geslaagd is wanneer je voor altijd bij elkaar blijft. En dat wanneer je uit elkaar gaat, het betekent dat de relatie niet gelukt is en de liefde gefaald heeft. Een relatie, in welke vorm deze zich ook aandient, is naar mijn idee geslaagd als liefde de vorm mag aannemen die zij op ieder moment zelf wil.
Ook wanneer dat betekent dat de vorm van de relatie verandert. Ook wanneer dat betekent dat je afscheid moet nemen van een vorm die je heel erg fijn hebt gevonden. Ook wanneer het betekent dat je uit elkaar gaat en jullie wegen op deze specifieke weg gaan scheiden. Wanneer je liefde de kans geeft en rustig laat veranderen, kan het zijn dat ze in haar nieuwe vorm nog beter tot haar recht komt, ook tussen ex-partners.
We koppelen in een afscheid vaak ten onrechte pijn en fout aan elkaar.
“Wanneer het zo’n vreselijke pijn doet, moet het wel fout zijn.”
“Wanneer jij mij zo verschrikkelijk pijn doet, moet jij het wel fout doen.”
Dat is een hele logische koppeling, maar desalniettemin klopt hij lang niet altijd. Iets kan vreselijk zeer doen en toch uiteindelijk het beste zijn wat je ooit is overkomen. Het doorbreken van oude patronen, het doorleven en doorvoelen van angsten die je niet meer dienen, doet namelijk domweg hartstikke zeer. Maar de vrijheid die achter de pijn ligt, is evenredig groot wanneer je bereid bent het proces helemaal te doorlopen.
Dat jij door je pijn en je oude patronen heen je innerlijke vrijheid wilt ontdekken, zegt niets over of de relatie nog goed is voor jou. Deze relatie kan in zijn huidige vorm zijn doel gediend hebben. Dan is het tijd om verder te gaan met je leven. Dat zegt niets over of de ander goed of fout is. De dynamiek tussen jullie kan giftig zijn, terwijl jullie beiden prachtige mensen zijn.
Natuurlijk is het belangrijk om te voelen wat je wel of niet van een ander wilt toelaten. Het is nooit de bedoeling dat je tolereert dat iemand je zonder respect of liefde voor jouw zijn behandelt. Zelfs zonder het te willen kan de ander zijn of haar oude pijn en angst op jou projecteren en je daarmee niet op jouw waarde schatten. En daar mag je zowel van leren als van weglopen.
Uit je comfortzone groeien
Het omgekeerde is ook waar. Iets wat heel prettig voelt hoeft niet per se goed te zijn voor het pad dat jij in je leven te lopen hebt. In je comfortzone blijven voelt vaak heel erg lekker (het heet niet voor niets je comfortzone). Wanneer de realiteit van je relatie echter niet meer past bij jouw zielsverlangens, zal er iets moeten bewegen. De vorm van de liefde zal moeten veranderen. En dat gaat altijd gepaard met onrust en woelingen.
Dat jij (of de ander) heel helder kunt voelen en uitleggen wat er in je gebeurt en wat je voelt, wil nog niet zeggen dat dit ook De Waarheid is. Het is jouw waarheid (of die van de ander). Niets meer, niets minder. Je kunt aan beide kanten van de relatie heel verschillende dingen ervaren en het zal allemaal even waar zijn. Dat is, hoe lastig soms ook, juist de schoonheid van het leven. Iedere ervaring helpt jou precies daar waar het nodig is en tegelijkertijd de ander ook precies waar hij of zij het nodig heeft.
Het enige dat je kunt doen is volledig de verantwoordelijkheid voor jezelf nemen. Laat los dat je op wat voor manier dan ook verantwoordelijkheid draagt voor het geluk of ongeluk van de ander, maar neem die van jezelf wel volledig op. De ander is namelijk ook op geen enkele manier verantwoordelijk voor jouw geluk of ongeluk. Dat ben je zelf. Juist wanneer je weinig tot niets te zeggen hebt over wat zich in jouw leven afspeelt, heb je de kans om heel bewust te kiezen over hoe je ermee om wilt gaan. Je kunt heel bewust kiezen waar jij in je kracht gaat staan. Waar jij je grenzen voelt. Waar jij wel of niet in mee wilt bewegen.
Maak ruimte voor jou
Iedere relatiebreuk zorgt ervoor dat er oude patronen stukgaan. Het zorgt altijd voor een innerlijke puinhoop van emoties, pijn en angst. Het biedt tegelijkertijd altijd de prachtige kans om innerlijk schoon te maken. Wanneer oude patronen stukgaan heb je een keuze: bouw je ze opnieuw op of ruim je de brokstukken op en maak je ruimte voor een nieuwe vrijheid in jezelf? Alles wat je hoeft te doen is naar binnen keren en de brokstukken in jezelf te zien. Kijk eerlijk om je heen en zie echt wat daar ligt.
En voel. Voel alle emoties, alle pijn, alle angst. Als er geen schuldige is en geen slachtoffer, geen goed of fout, alleen maar oude rommel die opgeruimd wil worden, dan kun je gebruik maken van alles wat er zich aandient in jou. Juist wanneer je denkt dat je niet meer verdragen kunt, kom je bij de diepst verstopte scherven en brokstukken. Juist daar valt het mooiste werk te doen.
Met dat je stap voor stap afscheid neemt van je relatie, neem je afscheid van de oude patronen die jou niet meer dienen. Misschien neem je afscheid van afhankelijkheid, van een gebrek aan eigenwaarde, van de angst om op jezelf aangewezen te zijn. Dan kun je jouw kracht, je eigenliefde en je leeuwenmoed pas echt alle ruimte geven. Dan kan het einde van je relatie een heel nieuw begin betekenen.
Wie weet maak je ruimte voor een nieuwe vorm van liefde met je oude partner. Wie weet maak je ruimte voor een nieuwe liefde in je leven. Maar hoe dan ook maak je ruimte voor jezelf, voor nog groter jij zijn. Voor nog groter liefhebben. En dat is het mooiste cadeau wat jij de wereld te geven hebt.
Afscheid nemen, hoe doe jij dat? Kun jij omgaan met veranderingen en pijn, zien dat ze je ook iets te geven kunnen hebben? Ik stel het erg op prijs als je je ervaring(en) hieronder deelt.
