Ken je dat? Dat je eigenlijk de hele wereld wel wil helpen, maar dat je dat gewoon niet kan?
Wat gaat jou aan het hart? Kindermishandeling? De klimaatcrisis? Mensonterende armoede? Waar je ook iets voor wilt doen, het advies is meestal: Doneer en doe vrijwilligerswerk.
Maar wat nu als je het liefst iedereen wil helpen die het niet goed heeft? En je portemonnee en je tijd dat gewoonweg niet toelaten? Wat als je maar 2000 euro op je rekening hebt staan? En 36 uur per week werkt? En kinderen hebt?
Dan lijkt hulp al snel als een taart; als er een puntje naar de mishandelde kinderen gaat, is er een taartpuntje minder voor de armoedebestrijding.
En als je dan een beetje op mij lijkt, breekt je hart telkens weer. Want je wilt taarten aan iedereen uitdelen, maar je kunt niet anders dan hele groepen in de steek laten. “Auw.”
De schoen lijkt flink te wringen… Moet je dan echt die moeilijke knopen doorhakken? En prioriteiten stellen als het aankomt op deze vormen van hulp? Aan wie of wat geef jij jouw “limited cake”?
Nog erger: stel dat je überhaupt niet zo’n taart hebt om uit te delen.
Ik werd flink met mijn neus op de feiten gedrukt toen ik 2022 een webinar organiseerde over slimmer geld doneren. Daar waren ook mensen bij aanwezig die zich in de bijstand bevonden. Niets eens die ‘maar 2000’ op de spaarrekening. Niets om uit te delen. Druk met de eigen eindjes aan elkaar knopen.
Ik wilde die mensen niet zomaar laten zitten met de rot boodschap: “Jammer dan, dan heb je niets te geven”. Want ik gun iedereen de vreugde van goed doen, bijdragen, van betekenis zijn. En gelukkig, het is waar: echt iedereen heeft iets te geven.
Slim goed doen
Sommige taarten gaan gelukkig nooit op.
Stel bijvoorbeeld dat je naar de supermarkt gaat. Je twijfelt een fruitsalade te maken met peren of met mango’s. Kan je in deze situatie goed doen voor de wereld om je heen? Juist, je weet het waarschijnlijk al. De peren komen van eigen bodem. En aan de mango’s zitten veel meer risico’s vast, van milieu tot arbeidsomstandigheden.
Verlies je iets door te kiezen voor de peren? Nee. Je hebt geen taartpunt uitgedeeld die nooit meer terug komt. Het kostte je geen extra geld of tijd. De volgende keer dat je iets lekkers wilt maken, kun je gewoon weer peren kopen. Of afwisselen met appels.
Of neem dit voorbeeld. Gebruik je wel eens genderneutrale taal? Blijf je hangen in het oude altijd-maar ‘hij, hem’ en ‘de man die’? Ben je overgeschakeld naar het iets inclusievere ‘hij of zij’? Zet je mensen aan het denken door gewoon eens alleen ‘zij’ en ‘haar’ te gebruiken? Of ga je, 100% gender-neutraal, voor ‘de persoon die’?
Opnieuw: Deze taartpunt kan je blijven uitdelen.
Elke keer dat je hen/hun zegt, ben je geen seconde van je leven verloren. Het kostte je geen geld. En het deed… goed. Een non-binair iemand heeft zich meer geaccepteerd gevoeld, meer verwelkomd in deze nog behoorlijk binaire maatschappij. Een geschenk van jouw hart aan hun hart.
Daar is dus die limietloosheid aan hulp geven. Je creëert liefde op een manier die als een oneindige fontein voelt. Héérlijk. Ontroerend. Zingevend.
Wat mij betreft zit er in deze categorie heel veel goud. Die 2000 euro en incidentele zaterdag zijn al snel opgebruikt. We zouden ook iets minder kunnen focussen op donaties en vrijwilligerswerk. Als je iets goeds wilt doen, kun je jezelf misschien beter afvragen welke ‘oneindige taarten’ jij nog kunt aansnijden in jouw leven. Deel die taart uit aan iedereen van wie je houdt.
Het probleem is alleen: we denken hier niet zo snel aan. En weten ook niet zo goed welke ‘oneindige taarten’ er allemaal zijn.
Daarom geef ik hier een aanzetje van wat limietloze manieren van helpen:
- Vriendelijk en respectvol zijn in contact met anderen. Bijvoorbeeld vaker iemand groeten in het voorbij gaan, vragen hoe het met de ander gaat en echt goed luisteren, meer complimentjes uitdelen, vaker anderen een glimlach schenken, leren ruzies beter op te lossen of de ander ook eens gelijk geven.
- Jouw geld op een duurzame bank zetten
- (Vaker) veganistisch eten
- Stoppen/minderen met roken (i.v.m. milieu, arbeidsomstandigheden en gezondheid)
- Je huis weer eens lekker opruimen (want dat wilde je toch al doen) en een hoop weggeven aan de kringloop
- Opkomen voor anderen wanneer je iets ziet gebeuren (kost misschien wel wat zenuwen, maar voelt heel goed!)
- Vaker de fiets of het OV nemen (gezond en vaak niet langzamer)
- Vakanties (vaker) dichtbij en/of duurzaam inrichten
- Overstappen naar een groene energie leverancier
- Jouw kleding en meubels vaker in eerste instantie bij de kringloopwinkel zoeken
- Liever en compassievoller naar jezelf toe zijn. Dat verdien jij. En daar inspireer je ook anderen weer mee.
Welke manieren spreken jou aan? Kies er één of twee, implementeer ze, en je maakt al een wereld van verschil.
Zelf ben ik bijvoorbeeld veganistisch gaan eten sinds zo’n 5 jaar geleden. Ik liep al een soortgelijk aantal jaren rond met de wens. Toen het me eindelijk lukte de dieet-overgang te maken… voelde het oprecht alsof mijn hart een stoffig huis was geweest. Zo’n onbewoond braakliggend geval waar na jaren ein-de-lijk de ramen wagenwijd werden opengezet. Eindelijk stroomde er frisse lucht doorheen. Ik voelde me helemaal gelukkig en doorgewaaid.
Wat gaat de ramen van jouw hart doen openzetten? Laat het weten in de comments.
En weet jij nog andere dingen die je geen extra tijd en geld kosten, en waar je wel goed mee kunt doen? Zet een comment neer onder dit artikel. Super leuk van jou te horen, en elkaar zo te inspireren!
