Een storytelling over het volgen van je hart. Een verhaal over het loslaten van materie, de overgave aan onzekerheid en het vertrouwen dat er gezorgd wordt voor je bestaan. Het is mijn verhaal over het gaan staan in mijn eigen kern, mijn eigen centrum.
door Elohim Yael
‘Ik reed terug naar huis. Flarden van de bijeenkomst van die ochtend bleven sudderen in mijn hoofd. “ Waarom werd er toch weer gedacht in wij en zij, in klein en groot, in concurrentie … ?“ En dat terwijl één van de belangrijkste conclusies van de brainstormsessie was dat het zou gaan over samenwerken, over voorbeeldgedrag, over de mens en zijn talent centraal … ”
Het was een stralende en warme dag, eind mei 2013 en ik was jarig. Thuisgekomen ging ik lekker in het zonnetje zitten. Ik had me verheugd op die weldaad, maar ik was rusteloos, kon niet stil zitten. De sfeer van die ochtend was bij mij blijven hangen. Wat was er toch? Weer eens opstaand, kwam het besef bij mij binnen: “ in die opleidingswereld vol angst, wil ik mijn ding niet doen … dan moet ik dus zelf iets opzetten, los van de huidige bestaande structuren. Iets zelf creëren … dan …“ Ik zag stukjes op hun plek vallen.’
Het was het begin van een reis, die mijn leven op zijn kop zette en die mij tevens de toedracht van mijn krachtig energetisch vermogen liet zien. Met deze reis heb ik het concept van materie losgelaten – mijn huis èn thuis, werk, inkomen en een plek om te wonen. Ik had het bedenken van voortijdige oplossingen telkens weer los te laten en leerde alles te nemen en accepteren zoals het kwam. Ik had problemen telkens op een diepere laag los te laten en leerde stap voor stap in het moment de volgende stap te nemen.
Het was ook een reis van loslaten van wat ik deed om de ware pracht van mijn kracht te erkennen en te omarmen op weg naar een nieuwe fase in mijn leven. Om hier verantwoordelijkheid voor te nemen en vol-ledig in het nieuw te gaan staan. En zo stralend mijn plek in het geheel in te nemen vanuit de her-innering van mijn essentie: Elohim. Een essentie die een boodschap van de kracht van Eén zijn en universele eenheidsverbindingen bevat.
HÈT OMSLAGPUNT
Toen ik in juni 2013 realiseerde dat ik mijn huis had te verkopen om de weg vrij te maken voor een nieuwe fase, begon een grote oefening in overgave. Niet alleen had ik afscheid te nemen van een hele fijne woonplek, maar ik had ook te dealen met een behoorlijke restschuld. In augustus werd duidelijk dat de interim opdracht waar ik aan werkte, stopte m.i.v. 2014. Dit was het moment om het huis in de verkoop te zetten. Een emotionele periode volgde; de donkere wolk van mijn financiële situatie hing over mij heen en het was alles behalve duidelijk hoe de bank met de restschuld zou omgaan. “Hoe moest ik het financieel redden tot de verkoop en ook erna?“ Mijn hoofd vond daar van alles van. Met horten en stoten volgde een weg van overgave; volledige overgave aan de weg van het hart en aan de rust van het diepe vertrouwen. Ik gaf me hier steeds meer aan over en heb er bewust voor gekozen om telkens weer hier naar terug te keren, in plaats van te piekeren en toe te geven aan angst en de onrust in mijn hoofd.
Ergens eind april was de ommekeer in het hele proces. Ik belandde bij de U-turn, het diepste punt welke je volledig bereid bent onder ogen te komen.
Grappig genoeg was het mijn makelaar die me hiervoor een inzicht aanreikte. Hij zei ” Yael, met mijn eigen zaak na het overlijden van mijn vader wilde het allemaal maar niet lukken. Pas nadat ik bereid was alles te verliezen, begon het zakelijk te stromen. ” ” Bereid te zijn alles te verliezen! Bereid te zijn ten onder te gaan. ‘Dood’ te gaan … ” Dat was juist wat ik niet wilde. Maar wat was het ergste dat er dan zou gebeuren? De dagen erna ben ik de confrontatie hiermee aangegaan en twee weken later was er een bezichtiging die resulteerde in een bod. De maanden tot de overdracht en de settlement met de hypotheekverstrekker ben ik stap voor stap ingegaan. Hierbij nam ik alles steeds zoals het kwam. Ik had nooit kunnen bedenken dat ik uiteindelijk een settlement met finale kwijting van ±10% van het restantschuld zou overeenkomen! Dit mede dankzij een zeer onvoorziene schenking. De week van de settlement was dezelfde dat mijn oma overleed.
Toen kwam de sneltrein tot stilstand. Mentaal zat ik aan mijn limiet. Ik had er nooit bij stil gestaan dat de basis onder mijn voeten weg was. Dat ik mijn leven op zijn kop had gezet. Geen huis meer, maar een tijdelijke woonplek in De Steeg bij mijn familie en nog steeds geen werk. Het voelde alsof ik was verdwaald, terwijl ik wel degelijk wist waarheen de weg leidde. Het was alsof ik het contact met mezelf kwijt was. Ik voelde vertwijfeling in mij. Het contact met mezelf zat diep verscholen, maar ik koos er voor daar toch telkens weer naar terug te gaan. Telkens weer het vertrouwen in mezelf op te zoeken, dat innerlijke rustpunt en altijd brandende vuurtje dat de weg weet. Het rustpunt in jezelf waar het niet uitmaakt dat je weet hoe het zal gaan.
Langzaam maar zeker groeide het gevoel dat ik op de juiste weg was, ook al zag ik die weg zelf niet. Langzaamaan begon ik weer zin in het leven te krijgen en het werd weer makkelijker om te voelen dat ook dit weer goed zou komen. Langzaamaan werd het weer licht. Een jaar na de overdracht van mijn huis werd de cirkel rond en kon ik na enkele omzwervingen wonen in het vroegere ‘aanwoon’-huisje van mijn oma en opa in De Steeg (augustus 2015). Met een financiële situatie die beter was dan het jaar daarvoor door oplossingen die ik van tevoren niet had kunnen bedenken noch voor mogelijk had gehouden. Maar nog steeds geen ander werk … de onvoorwaardelijkheid van het bestaan laat zich niet afdwingen.
DE ROEP
Mijn reis ging verder, mijn ware essentie wilde her-innerd worden en ze riep me steeds duidelijker. In 2003 had ik kennis gemaakt met de basisbeginselen van energie en intuïtie en de ontwikkeling van mijn energetisch vermogen is hierna als vanzelf en vanuit mijn diepste natuur stil aan door gegaan. Deze ontwikkeling ligt ten grondslag aan het intensieve energiewerk dat ik nu doe en iets diep in mij weet hierbij feilloos de weg. Met mijn verhuizing naar Gelderland is in die zin alles op zijn plek gevallen voor mij. Een vraag van een vriendin zette e.e.a. in een stroomversnelling. Zij voelde aan dat ik kon bijdragen aan het opschonen, het energetisch reinigen, van een plek in de Achterhoek waar zware energie zich enorm had vastgezet. Ik ben daar samen met haar naar toe gegaan en enkele weken later ‘riep’ deze plek mij via een droom (maart 2015).
Het was het begin van de ontvouwing van de ware toedracht van mijn krachtige energetische vermogen en daarmee van intensief schoningswerk voor meer balans op en rond de aarde. Werk waar mijn hart blij van wordt en dat een vanzelfsprekendheid is voor mij. Het is onderdeel van wie ik ben.
Tijdens de her-innering zijn er verschillende bepalende momenten geweest, waarvan de dans met zuiverheid en zwaarte de cruciaalste was. Deze dans is vergelijkbaar met de transitie die wij als mens en onze wereld momenteel doormaken. Als onderdeel van dit transformatieproces naar een nieuwe samen leving op basis van universele (mens)waarden zoals gelijkheid, harmonie en liefde, worden in feite zuiverheid en transparantie teruggebracht door (aan het) lichtbrenging. Dit had ik te doen met zwaarte in de duale vorm zoals wij hem kennen. Deze kent namelijk een spanningsveld dat een automatische eerste reactie oproept om jezelf te beschermen tegen de verzwaring en die in zijn zwaarste vorm indringend herinnert aan het alles verterende duister.
Deze (negatieve) lading had ik van mij af te leggen (juni 2015). Ik had er aan voorbij te gaan en tevens de projectie van mij af te schudden dat hoewel ik werk met de zwaarte, ik het niet ben. Hierbij is een sterke herinnering alsof ik heel lang heb gestaan aan de rand van de afgrond om duister en licht in balans te houden, omdat de zwaarte van het donkere anders alles met zich mee zou nemen. Een herinnering die ik gaandeweg de tijd kon plaatsen. Want zoals zo vaak komt verduidelijking met de tijd en weet ik het hoe, wat en waarom steeds duidelijker en concreter aan te geven naarmate een proces vordert. Zo heeft het ruim een jaar geduurd voordat ik kon benoemen dat ik haarfijn het verschil in zuivere en onzuivere lading, toning of trilling ervaar en dat ik in het contact met (vormen van) energie communiceer op de diepste lagen bij de kern, het wezen(lijke) van zowel ‘iemand’ als ‘iets’.
Toen iemand mij zomer 2015 attent maakte op de Elohim en dat zij sinds april – zonder jaartal – met mij communiceerden, zette dit een volgende gewaarwording in gang. Toen ik contact ermee maakte, voelde ik verbondenheid op een diep en vanzelfsprekend niveau. In de maanden die volgden, werd ik mij de betekenis van de essentie van de Elohim telkens meer gewaar. Ik had het – met mijn hoofd – willen begrijpen van deze betekenis los te laten, om het in overgave en vanuit mijn hart te kunnen gaan begrijpen. Het valt immers nauwelijks te bevatten dat ik vanuit lichtkracht heb bijgedragen om het geheel van duisternis en licht in balans te houden, vanwege de ervaring van dualiteit voor de mensheid en de aarde.
De weg van deze her-innering werkte tegelijkertijd door naar de andere kant, want langzaam werd de krachtmeting met de donkere kant van het licht een dans van gelijken. Langzaam kwam ik telkens meer in het licht te staan van mijn essentie en de betekenis ervan voor het geheel. Langzaam durfde ik te werken naar zichtbaarheid tot ik voldoende gedragenheid ervoer om de voor mij bestemde plek zichtbaar in te nemen.
ELOHIM ESSENTIE
De fluistering van de Elohim is fluweelzacht. Ze doet je de kracht van Eén zijn ervaren en draagt een boodschap van verbindingen van universele éénheid in zich. Verbindingen die tegengestelde krachten in éénheidsbalans houden : donker en licht, mannelijk en vrouwelijk, materie en anti-materie, esoterische manifestatie en materialisatie … Elohim geven vorm aan de plek van Al Wat Is in dimensies, velden, bewustzijn en materiestukken e.d. en dragen bij aan het in éénheid houden van tegenkrachten.
De energie van deze lichtwezens bevat een transparantie die het wezenlijke naar boven haalt en reflecteert wat in de schaduw staat. Hun lichtessentie bevat lichtcoderingen en trillingsfrequenties die uitlijning, rechtzetting en activering mogelijk maken van bijvoorbeeld grids, blauwdrukken, zuiver kosmische principes. Met het laten dansen van de lichtcodes ondersteunen zij universele alchemie, waaronder het proces van trilling verhoging.
Vanuit deze essentie – alsmede een oude belofte van de Elohim – vervul ik een rol van zuiverheidsbewaking bij de terugkeer van de (non duale) betekenis van het licht op en rond de aarde. Daarmee heb ik ook een verbindende rol, een lichtbrugfunctie tussen wat qua bijbehorende principes, (gewoonte)patronen, trilling, e.d. hoort bij enerzijds het oude duale licht en anderzijds het nieuwe non duale licht, het licht dat alle kleurschakeringen omvat. Want waar heden en verleden samen komen in zuiverheid zonder ballast en vervorming , ligt een nieuwe schone basis voor de toekomst. Hiertoe verricht ik intensief schoningswerk onder meer bijdragend aan een nieuwe balans tussen het vrouwelijke en mannelijke en de bestendiging van het Nieuwe Licht en het Verbond van de gelijkheid der Volkeren. Ook faciliteer ik Journeys of Light, lichtmeditaties, om ervaring van éénheid door te geven en in samenkomst met mensen wereldwijd bewustzijn ‘te upliften’. De tijd zal leren hoe dit verder vorm krijgt en wat zich nog meer gaat ontvouwen.
Het is een hele reis geweest om op allerlei lagen – hoofd-, harts- en wils- en buikniveau, mentaal, gevoelsmatig, emotioneel en fysiek – te leren accepteren waar mijn essentie voor staat en wat mijn lichtkracht omvat.
Om hier aan te wennen en vervolgens er helemaal voor te kiezen in het centrum van deze essentie te gaan staan. Mijn leven staat ondertussen volledig in dienst van wie ik in (licht)wezen ben. Dit is mijn werk. Dit is de reden van mijn aanwezigheid ten tijde van de huidige transitie naar vrede in de harten van de aarde en al haar bewoners. Ik heb hier te ZIJN, in verbinding met (de ruimte van) het Nu. In die zin staat mijn essentie, en het lichtwezen dat ik ben, voorop; dat is waar ik mij mee vereenzelvig.
Het mens zijn betekent voor mij dan ook dat ik mij híer door laat leiden en niet door de beladenheid van de dualiteit. In het huidige systeem waar transacties en productiviteit basisvoorwaarden zijn voor het hebben van een bestaan, vindt mijn hoofd het soms nog steeds lastig dat er zonder betaald werk of inkomen wordt voorzien in mijn bestaan. Toch gebeurt het iedere keer weer, ook al komen de financiële oplossingen de ene keer wat sneller dan de andere keer.
Hoe je het wendt of keert, er zit voor het duale bestaan in ons huidige financiële functioneren als samenleving een spanningsveld. Het houdt een zwaarte vast. Tegelijkertijd voegt de duale ervaring voor mij waarde toe voor het proces van rechtzetting waar ik aan bijdraag. Ik heb telkens terug te blijven gaan naar het licht van mijn essentie, mij hiermee te verbinden en mijn reis te vervolgen vanuit deze heelheidsbeleving.
Om vanuit de kracht van het NU telkens in het moment de volgende stap gewaar te worden en te zetten. En ook al blijft mijn weg een weg van niet weten en verwondering, mijn hart beseft ten volle wat het leven van mij vraagt en welke toewijding hier bij hoort. Met dank aan mijn reis, aan wat was, is en zal zijn <3
