Hoe ziet compassie voor jezelf hebben eruit?

door Conny Janse

Houden van jezelf betekent in grote mate ook dat je compassie hebt voor jezelf.

Tot we compassie leren hebben met onszelf, houden we niet van onszelf. Geen liefde voor jezelf voelen is de oorzaak van alle spirituele/emotionele/fysieke wonden, zoals ik in het vorige artikel al aangaf. Als we niet van onszelf houden voelen we ons afgesneden van de Bron, Liefde zelf. Als we de conversatie geopend hebben met de Bron, hebben we de wond erkend, en zijn we bereid de verantwoordelijkheid voor ons leven te nemen. Dan is ontwaken van compassie voor onszelf de volgende essentiële stap naar heling en welzijn.

Zoals velen, heb je waarschijnlijk geleerd dat je compassie moet hebben voor anderen. Maar heb je ooit geleerd dat je eerst compassie voor jezelf moet hebben? De meesten hebben dat niet geleerd. En de waarheid is, tot je compassie voor jezelf hebt, kun je het niet voor anderen hebben. Als we compassie proberen te hebben voor anderen en falen, dan resulteert dat zonder twijfel in  nog een laag  oordelen over onszelf.

Als je innerlijke wezen vraagt om compassie

Als er iets gebeurt en we hebben sterke negatieve gevoelens, is het vaak een oude wond uit onze jeugd die op dat moment wordt geraakt. Een deur naar het onderbewustzijn opent en is gereed door ons betreed te worden om met onszelf te zijn en deze wond te helen. Onze conditionering vertelt ons echter vaak de deur te negeren en terug te trekken. Of we gaan een verslavende substantie gebruiken, vertonen storend gedrag.

Als de pijn echter intens wordt, gaan we uiteindelijk op zoek en zijn we bereid te doen wat we moeten doen om te helen, en welzijn in ons leven te brengen.

Al onze wonden komen voort uit de onjuiste overtuiging dat we gescheiden zijn van de Bron. Uiteindelijk is het de Bron die voor heling zorgt. Daarom is de eerste stap op het pad naar genezing je te richten op de Bron. We moeten met het Goddelijke samenwerken voor genezing. Maar ook met het menselijke, psychologische deel wat geacht  wordt compassie te voelen. Tot die tijd blijft de wond onopgelost in je energieveld. Voor volledige genezing moeten we bewust worden van de wond en bereid zijn liefde en compassie aan deze kwetsbare plek te geven.

Hoe ziet compassie voor jezelf eruit?

Compassie voor jezelf betekent volledig en diep bewust bij jezelf zijn en absoluut geen oordeel hebben. Compassie voor jezelf betekent ook zorg voor, bekommernis, gevoeligheid, warmte, onvoorwaardelijke liefde, tederheid, aanvaarding van, genade, mildheid, vriendelijkheid en liefdadigheid voor jezelf. Compassie voor jezelf is een zachtheid die binnenin je vloeit en je emotionele/energetische wond doordringt met acceptatie, onvoorwaardelijke liefde en intiem begrip.

Niemand ter wereld kent jouw gevoelens en kwetsuren zo goed als jij. Jij kent al de ingewikkeldheden en ranken ervan, uit eerste hand. Daarom ben jij degene die het meest gekwalificeerd is dit deel van jezelf met liefde te omhullen.

Compassie voor jezelf is het zien van je meest delicate wonden zonder oordeel. Compassie tonen aan jezelf is bereid zijn de realiteit van je pijn te zien/voelen zonder te proberen het te verbergen of op te lossen. Als dit niveau van eigenliefde verschijnt, opent de deur naar begrip van waarom de pijn er is. Als we liefdevol onze eigen vriend zijn, toont bewustzijn de oorzaak/dynamiek die de wond in eerste instantie gecreëerd heeft. Meestal zijn dit ervaringen die geleid hebben tot het formuleren van een negatieve overtuiging.

De kracht van compassie laat ons onszelf zien zoals de Bron ons ziet. Compassie is een kwaliteit van God en als we daarin dippen, hebben we toegang tot een hoog energieveld van heling en welzijn. Een intieme ervaring met onvoorwaardelijke liefde van de Bron voor ons. We ontdekken hoe het is volledig geliefd te zijn, in elke cel van ons wezen, precies zoals we zijn.

Waarom hebben we compassie nodig

Onze energetische wonden die voortkomen uit het gevoel afgescheiden te zijn van liefde blijven in ons energieveld tot wij ze helen.

Anderen kunnen ons liefhebben en compassie hebben, en ja, dat helpt. We leren ons hierdoor openen en ontvangen. Echter, de compassie die de transformationele heling verricht, komt van binnen in ons. In de kern van elke wond is een gedachte/overtuiging dat we gescheiden zijn van God, van Liefde, een angst dat we liefde onwaardig zijn. En jij bent de enige die deze overtuiging kan veranderen door de absolute waarheid te ervaren van je eigen Lieflijkheid. Dit is wat compassie voor jezelf doet.

Anderen kunnen ons vertellen dat we goed, mooi, slim etc. zijn, en dat voelt goed. Maar tot we dit van onszelf horen, zal het gewonde deel van de psyche nog steeds vasthouden aan de overtuigingen dat we niet goed genoeg, slim, mooi etc zijn. Alle affirmaties in de wereld zullen niet werken, tot de kern van de overtuiging (afscheiding van Liefde) is vervangen door de waarheid dat we oneindig geliefd zijn.

Dit beëindigt een psychologische vicieuze cirkel, die essentieel is voor volledige heling, zodat de energetische wond, zichzelf niet blijft herscheppen. Tot we de oorzaak van de wond (de overtuiging dat we gescheiden zijn van de Bron, van Liefde) helen met de waarheid (dat we nooit gescheiden zijn van de Bron en absoluut totaal Liefde waardig zijn) blijft het in ons energieveld en blijft het dezelfde pijnlijke scenario’s afspelen.

Als we onze genezing tot prioriteit maken, beginnen we te zien waarom we de dingen gedaan of gezegd hebben waar we niet trots op zijn. We zien dat de manier waarop we reageren op situaties, niet is omdat we slecht zijn. We hebben zo gereageerd, omdat we pijn hadden en niet konden geloven dat we andere opties hadden. Deze realisatie opent de deur naar compassie en welzijn.

Heb compassie voor jezelf. Neem kleine stapjes. Begin je eigen gedachten en gevoelens te helen. Iedere keer dat je oordelende gedachten of gevoelens van afscheiding heelt, wordt dit gevoeld door ieder hart en iedere geest in het universum. Jouw heling is niet slechts voor jou, maar voor alle wezens. Als jij in vrede bent, komt wereldvrede in zicht. Als je een verantwoordelijkheid hebt ten opzichte van anderen dan is het deze: dat je in vrede kunt zijn in je eigen hart en geest. 

Hoe doen we dat?

Waar beginnen we?

Voor velen van ons, is compassie voor jezelf een totaal nieuw concept. Het is niet iets wat je normaal gesproken leert in je jeugd, of waar je voorbeelden van ziet. Zelfs niet in ons volwassen leven.

Iedere omstandigheid die emotionele pijn veroorzaakt, is een gelegenheid om compassie toe te passen en met onszelf te zijn op een diep intiem niveau. Als we in deze introspectie blijven, en we de kern van de schaamte blootleggen die in de diepte van ons wezen huist, geven we onszelf een kans dit te helen.

De volgende keer dat je geraakt wordt door een situatie of persoon:

Vraag hulp aan je Hoger Zelf

Lief Hoger Zelf, help me om dit gewonde deel van mezelf te helen

Help me alsjeblieft mezelf lief te hebben waar ik pijn heb

Volledig te accepteren wat er gebeurde toen ik me geraakt voelde.

Accepteer alles wat je voelt, evenals alles wat je gevoeld, gedacht of gezegd hebt. Accepteer ook alles wat de andere persoon deed, zei, dacht of voelde. Accepteer de omstandigheden. Mentaal alles opnieuw beleven en wensen dat het niet gebeurt was, vasthouden aan gedachten dat het niet had mogen gebeuren, of weerstand bieden aan het feit dat het gebeurt is, is een verspilling van kostbare energie die aangewend had kunnen worden voor je genezing. Het feit is dat het gebeurd is. Als we dat accepteren, kunnen we doorgaan en maken we vorderingen met onze genezing.

Concentreer je niet op de ander, maar open je innerlijke aanwezigheid

Wij zijn verantwoordelijk voor alles wat we voelen, denken, zeggen en doen, niet een ander. Later in het genezingsproces kun je de band met de andere persoon aanpakken en ook voor hen compassie voelen.

Keer nu je aandacht 180 graden van het gewone, naar buiten geconcentreerde perspectief af. Haal het uit de buitenwereld en de aanwezigheid van andere mensen en breng je aandacht naar binnen. Open je bewustzijn. Je bewustzijn is het perspectief of de ogen in jou die alles zien, neutraal en niet oordelend. Het observeert alles maar is nergens bij betrokken. Dit is de Stille Getuige.

Wees bereid om met jezelf te zijn. Maak jezelf tot prioriteit, vooral het gewonde innerlijke kind, je kern wond.

Terwijl je de film van de buitenwereld en andere mensen loslaat, concentreer je alleen op jezelf. Kijk naar de omstandigheden die je reactie en negatieve gevoelens hebben geraakt

en vraag Innerlijk

• Wat voel ik?

Nodig al je gevoelens uit en erken ze, wat ze ook zijn, boosheid, verdriet, angst, weerstand, afgunst. Oordeel nergens over. Het is gewoon energie die door je heen trekt. Het is noch goed, noch slecht. Het is alleen maar energie.

Terwijl je voelt wat er in je gebeurt, kijk of er gevoelens zijn die vertrouwd voorkomen. Kijk terug naar toen je jonger was en je deze gevoelens had. Op een bepaald punt, voel je jezelf als een jong kind, het kind dat nog steeds binnen in je leeft. Bemerk dat de gevoelens een oorzaak hebben, een situatie die ooit heeft plaatsgevonden. Je bent niet slecht omdat je deze gevoelens hebt. Ze zijn een natuurlijk resultaat van de dingen die gebeurt zijn.

Wees nu de vader/moeder voor dit kleine kind

Ervaar het deel in jou dat loyaal is, een meedogende ouder die onvoorwaardelijk van je houdt. Het kan wat geduld kosten om dit aspect van jezelf te vinden, maar ik verzeker je, dat het er is. Als je denkt dat er geen liefde is, laat die gedachte dan vriendelijk gaan en neem je hart waar door de ogen van de Stille Getuige – de neutrale waarnemer in je. In het begin kun je misschien een gevoel van warmte waarnemen. Concentreer je op je hart en laat de gedachten los en neem waar. Langzaam zal je tederheid, licht en ruimte als wel warmte ervaren.

Stel je voor dat je met deze liefde naast die kleine gaat zitten en hem/haar laat weten dat je er voor haar/hem bent.

• Hallo kleintje. Ik ben hier bij je. Ik ben bij je zolang je dit voelt. Ik ga niet weg. Ik blijf bij je zolang jij dat wilt. We kunnen deze gevoelens samen voelen. Je bent niet alleen.
• Ik ben niet hier om het op te lossen of te veranderen. Ik wil alleen bij je zijn zoals je bent. Ik houd van je zoals je bent. Ik heb geen verwachtingen van je. Ik voel me gelukkig om zo bij je te zijn. Je bent heel belangrijk voor me en ik houd heel veel van je.

Zij/hij lijdt letterlijk, omdat zij/hij denkt niet in je hart te zijn. We kunnen denken dat we lijden omdat we tekort hebben aan liefde van anderen, maar dat is nooit het geval. Ons lijden komt eigenlijk doordat we denken/voelen dat we zonder onze eigen liefde moeten leven. Niets is pijnlijker dan dat. Dat is het punt van absolute machteloosheid.

Concentreer jezelf nogmaals op je hart, omhul de kleine nu in dit reservoir van liefde in jou. Hoe vaker je bij je innerlijke kind bent en hem/haar beter leert kennen, hoe minder moeite het kost om van hem/haar te houden. Je zult absoluut verliefd worden op dit deel als je jezelf toestaat om de diepte van dit tedere jonge mooie wezen te ervaren. Per slot van rekening ben je het zelf. Onze natuurlijke staat is om van onszelf te houden. We moeten onszelf alleen de ruimte geven om de wonderlijke schoonheid en zuiverheid van deze kleine te zien en bewust te worden van hoeveel liefde en compassie we al voor onszelf voelen.

Ik wil jullie nu graag meenemen naar een visualisatie en meditatie om het innerlijke kind te helen.

Ontspanningsproces

Zoek een comfortabele positie, leun achterover en sluit je ogen. Haal ​​diep, en ontspannen adem, en voel de spanning jouw lichaam verlaten, als je naar binnen keert, naar een plaats van zelfreflectie en genezing. Haal eens diep adem, en wees ervan bewust dat bij elke ademhaling die je neemt, je  dieper ontspannen en op je gemak raakt. Voel jezelf drijven, rustig en ontspannen, dieper en dieper in een comfortabele, veilige plek in jezelf. Je voelt je nu steeds meer ontspannen, met elke nieuwe ademhaling. Je lichaam slaakt een zucht van verlichting, als je gewoon loslaat en jezelf vestigt in een dieper gevoel van gemak en comfort.

Je geest en hart worden steeds vrijer van zorgen, en een warm, rustig gevoel groeit in je borst. Je voelt je hele lichaam ademen met een zucht van comfort en opluchting, als je verder afglijdt naar een diepe, rustgevende vrede. Sta de spanning die je daar vindt gewoon toe, en voel het langzaam wegdrijven.

Stel je nu een cirkel van warm, zacht licht op de bovenkant van je hoofd voor. Voel hoe de kring zich langzaam uitbreidt en verspreid over je hoofd en gezicht, het kalmeert en streelt jouw huid zachtjes, je ontspant alle spieren in je gezicht en voorhoofd. Voel de warme golven van ontspanning  gemakkelijk en natuurlijk naar beneden drijven in je nek, en dan zich rustig verspreiden over je schouders.

Let op de spanning die je lichaam verlaat, als je een weer een diepe teug adem inhaalt. De milde, troostende golven van ontspanning  verspreiden nu van jouw armen naar je borst, en wassen alle verdriet, spanning of ongemak weg. Je hele bovenlichaam voelt nu meer comfortabel en ontspannen, als de golven van comfort en gemak verder verspreiden over jouw lichaam.

Je heupen en buik voelen de ontspanning verspreiden en door hen heen wassen, waardoor natuurlijk en gemakkelijk een rustgevend comfort in je bovenbenen en dijen verspreid. Als dit gevoel doorzet, merk hoe het zich langzaam over en rond je knieën, je onderbenen en kuiten verspreidt. Nu bereiken de warme golven van ontspanning je voeten, en je merkt hoe alle spanning die in je bovenlichaam was,  door je tenen je lichaam verlaat, waardoor je een algemeen gevoel van rust,  en comfort krijgt.

Visualisatie met het gewonde kind

Stel je nu voor dat je terug in de tijd reist, in je eigen herinneringen. Jouw ervaringen uit het verleden zijn nu hier bij je, in jouw herinneringen. Je bent volkomen veilig en jij hebt de leiding terwijl je terug reist in jouw persoonlijke geschiedenis om comfort, heling en geruststelling aan jouw jongere versie te geven.

Herinner je een keer uit je kindertijd, toen je hulp, troost en liefde nodig had. Het kan een tijd zijn waarin je diep gewond, getraumatiseerd en bang was, of een tijd dat je alleen was , en het gevoel had dat je niemand had om je te helpen. Als de volwassene die je nu bent, reis terug naar die tijd, de stad, die situatie, en ga kalm, zelfverzekerd, op zoek naar dat kind dat je toen was.

Wanneer je het beeld van het kind vindt, benader het langzaam, met aandacht voor ieder detail. Let op de woning, gebouw of ruimte als je binnenshuis bent, of de kamerplanten, andere mensen, en het weer, als je buiten bent. Vergeet niet, je bent jezelf als de volwassene die je nu bent in deze oefening. Je bent niet het kind, je bent het kind aan het observeren. Als je problemen hebt een beeld van je jongere zelf te krijgen,  neem de tijd, en laat het kind als het klaar is, zich openbaren aan je.

Als er een volwassene in je herinnering is die grof of kritisch is, of het kind op enige wijze kwetst, richt je aandacht op dan op de volwassene. Zonder agressie, alleen met de pure kracht van juist en goed, benader je die volwassene. Houd dan jouw open hand naar hen op en zeg: “Stop. Niet meer. Je hebt het mis. Je moet nu gaan. ” Alsof er een krachtveld van gerechtigheid en goedheid uitgaat van jouw opgeheven hand, beweeg je die persoon uit de buurt van jouw kind-zelf, en verwijder hem/haar volledig. Als je problemen hiermee ondervindt, maak je geen zorgen. Met herhaalde pogingen lukt het je!

Ga nu terug naar het gekwetste, bange kind. Het kind kan bang voor je zijn, of bevroren of gevoelloos. Dat is oké. Als het kind bang lijkt of op enige wijze verloren, zeg je gewoon: “Ik weet dat je me nog niet vertrouwt. Dat is goed. Ik ben hier, en ik ben niet van plan om je te verlaten. Alles wat je voelt is goed.” Wees geduldig, en blijf op een afstand die comfortabel voor het kind lijkt.

Net als een echt kind, zal je innerlijke kind “opwarmen”, wanneer het duidelijk is dat je stabiel en aanwezig bent. “Bezoek” gewoon opnieuw het beeld van het kind, totdat je voelt dat het kind klaar is om verbinding te maken met je.

Als het goed voelt, neem het kind dan in je armen en houdt het zachtjes tegen je borst. Of, als dat beter voelt, ga zij aan zij met het kind zitten, of houd haar/zijn handen in de jouwe en kijk in zijn/haar ogen. Zodra je een soort van positieve fysieke verbinding met het kind in je verbeelding hebt gemaakt, zeg dan deze woorden rechtstreeks aan het kind: “Het was niet jouw schuld. Je deed niets verkeerd. Je bent goed. Je was nog maar een kind, je deed wat kinderen doen. Ik houd van je precies zoals je bent, en ik zal je nooit verlaten. “

Als het bericht echt aankomt, dan zie je het kind ontspannen, en ook jij zal deze ontspanning voelen in je eigen lichaam. Blijf werken met dit proces totdat je een comfortabele verbinding tussen jou en het kind voelt.

Neem nu het kind mee naar een veilige plaats waar het kan helen. Dit kan een plaats in je verbeelding zijn, of een echte plaats die werkelijk bestaat. Het moet ergens zijn waar het kind zich comfortabel voelt. Het kan een plek zijn voor kinderen om te spelen, te rusten of te reinigen en genezen.

Breng tijd door met je innerlijke kind op deze plaats van heling. Verzorg de wonden. Houd het kind vast, wieg hem/haar  in je armen, en streel en koester dit kostbare, gewonde kind teder.

Als het helemaal goed voelt, en je bent klaar om de overgang te maken, breng het kind dan mee naar het huidige moment, maakt niet uit waar je nu bent. Als dat niet veilig voelt of je bent er nog niet helemaal klaar voor, kun je het kind een tijdje op de plaats van heling laten. Stel jezelf voor als de volwassene die je nu bent, die bij haar/hem blijft om hem/haar te beschermen totdat hij/zij klaar is om met je mee te gaan naar de huidige tijd.

Wanneer je het kind in het huidige moment brengt, voel zijn/haar kleine, warme lichaam in je armen, en laat het lichaam van het kind geleidelijk fuseren met het jouwe, alsof het daadwerkelijk een plek in je hart heeft. Dat is immers waar je innerlijke kind woont.

Kijk nu samen terug in je herinnering waar het kind is gekwetst, alleen of misbruikt, en merk dat die plaats leeg is, het kind zit niet meer vast in dat geheugen. Het kind is nu bij jou, op een veilige plaats waar hij/zij thuishoort.

Als jouw huidige omgeving een veilige, liefdevolle plek is, met gezonde relaties, kijk dan met het kind rond in jouw huidige woning en leven, en zeg: “Dit is je huis nu. Ik ben zo blij dat je bij me bent. Je komt op de eerste plaats, vanaf nu. Ik zal altijd zorgen dat aan jouw behoeften wordt voldaan voordat ik mij richt op de behoeften van anderen. “

Als je het kind vasthoud en blij bent met je innerlijke kind in je leven, wees je er dan van bewust dat je dit kind, en jouw volwassen zelf, tegelijkertijd bent. Je bent kwetsbaar, onschuldig, open, creatief en spontaan als het kind, en je bent ook verantwoordelijk, sterk, liefdevol en bekwaam als een volwassene. Je hebt alles wat je nodig hebt om heel en compleet te worden.

Kom dan langzaam in je eigen tempo terug naar de plaats waar je nu bent.

Adem je Eigenliefde in

Voor de meesten, is compassie voor ons zelf, als voedsel voor de hongerigen. Als je eigenliefde voelt, zul je realiseren hoeveel energie je hebt verspild met liefde en compassie buiten je te zoeken. Het maakt niet uit hoeveel liefde je van iemand gekregen hebt, het was nooit genoeg. Dat is omdat het je innerlijke overtuigingen niet veranderd. Als een ander tegen je zegt:” je bent geweldig” en in de kern (misschien onbewust) zeg je tegen jezelf: “nee, dat ben ik niet”, zal deze liefde alleen een tijdelijke pleister zijn. En als je nog meer liefdevolle aandacht krijgt zal het nog steeds niet voldoende zijn.

Alleen compassie en eigenliefde, kunnen jouw gat vullen, dat ontstaan is door de onjuiste overtuiging dat je geen liefde waard bent. Compassie voor en door jezelf, laat je direct ervaren dat je het ECHT waard bent om van te houden en dat er echt van je wordt gehouden. Deze directe ervaring zal je onjuiste overtuiging op een energetisch niveau veranderen – spiritueel, emotioneel en psychologisch. De resulterende verhoging van vibratie verandert ook jouw cellen op fysiek niveau, door de energie van tekort en ziekte los te laten.

Geduld

Na een leven vol van zelf kritiek en oordeel, kun je wachten op het onvermijdelijke gevolg van nog meer kritiek, als je het niet begrijpt, of als je niet in staat bent om direct te veranderen (niemand kan het in een keer). Begin waar je bent. Als we een ernstig trauma hebben meegemaakt, kan ieder gesprek over compassie klinken als een vreemde taal. Dat is oké! Neem een klein stukje, één stapje waarmee je resoneert. Dat ene stapje zal je leiden naar het volgende en dan het volgende……

Als je deze suggesties voor ontwaken van compassie volgt, wees dan niet verrast als het een tijd duurt. We genezen over het algemeen stap voor stap. Voor de wat intensere herinneringen uit je jeugd, kan het langer duren om ermee te “zitten” en de gevoelens te accepteren en compassie voor jezelf te voelen. Bestempel jezelf niet als een “verliezer” of wat dan ook…. Beoefen compassie waar je ook bent in je proces. Wees waar je bent en werk van daaruit. Wees vriendelijk en zacht voor jezelf wat er ook in je omgaat en ….voilà dan beoefen je al compassie voor jezelf.

Wat zijn de resultaten van deze oefening?

Al het gedrag dat we hebben ontwikkeld – terugtrekken, het projecteren van onze gevoelens op andere mensen, uithalen enz. – zijn ontworpen door een deel van de psyche om ons kleine kind te beschermen op de enige manier waar we op dat moment toegang toe hadden. Als we de kracht van compassie op ons zelf toepassen ontstaat er een psychologische genezing. De psyche is niet langer geneigd om defensieve maatregelen te nemen om ons kwetsbare kind te beschermen, als het ziet dat we eindelijk zelf op een adequate manier voor het kleine kind zorgen.

Als je compassie beoefent, zal je zien dat er meer ruimte en welzijn van binnen ontstaat. Je zult meer vrijheid ervaren om te zijn wie je bent. Als je jouw innerlijke kind beter leert kennen en het liefde geeft, zal je in je ware kracht komen en jezelf meer vertrouwen om voor jezelf te zorgen. Hierdoor zal je gezondere grenzen krijgen met betrekking tot anderen en niet meer afhankelijk zijn van anderen om voor je te zorgen. Als je meer liefde voor jezelf voelt zal je energieveld op een hoger niveau gaan vibreren en daardoor krijg je fijnere ervaringen die je vreugde zullen brengen.

Bovendien is het zo dat als je voor jezelf compassie hebt, het automatisch ook voor anderen gaat stromen. Als je compassie intiem ervaren hebt voor jezelf ben je ook in staat het met anderen te delen.

©Conny Janse