Op de prachtige zolder van de Metaal Kathedraal zijn meer dan honderdtwintig mensen verzameld om Matias de Stefano te horen spreken over Ater Tumti, Harwitum, Universeel erfgoed, de rol van mens en aarde in de nieuwe frequentie en over het Vaticaan als sleutel.
Buiten is het warm en zonnig. Het is eerste paasdag, de natuur bloeit en zoemt naar hartelust en de meesten van ons hebben, in afwachting van de lezing, genoten van een kopje muntthee, de bijzondere omgeving en de tuin. Eenmaal binnen is de sfeer verwachtingsvol, de stemming vrolijk, met een zachtheid waarin iedereen zich welkom voelt en alles goed is zoals het is.
Restanten van mooie versieringen en schilderwerk zijn zichtbaar op de balken en het houten dak, dat in paars licht gedompeld is en daardoor lijkt op een enorme, beschermende tent die de zonnestralen doorlaat.
In zijn welkomstwoord vraagt Gordon (Gordon is oprichter van www.nieuwetijds.com, en tevens de organisator-redactie) of we gevoeld hebben wat voor speciale plek het is en hoe goed dat past bij de boodschap van Matias, die de komende maanden door Europa zal reizen om kathedralen te bezoeken, van daaruit de energie te helpen transformeren en terug te geven aan de mensen. De reis eindigt op 15 juni op het plein van het Vaticaan in Rome. Daar wordt ‘de sleutel omgedraaid’, daar verandert ‘Roma’ in ‘Amor’[i] en wordt de liefde uitgenodigd om oude structuren open te breken, die eeuw na eeuw de harten van mensen gesloten hielden en hun blikken naar boven gericht in plaats van naar binnen, waar het Goddelijk plan om de hemel op aarde te brengen (Ater Tumti) al lag te wachten om ontdekt te worden.
Bij vele van ons is de deur naar het hart al geopend, maar we weten nog niet goed wat we kunnen aanvangen met alles wat daarachter uitgestald ligt. Tal van ervaringen, beloftes en herinneringen dienen zich aan, maar we herkennen ze niet altijd omdat we het grote geheel niet kunnen zien, laat staan begrijpen. Matias herinnert zich veel meer. Toen hij drie jaar was begon zijn leerproces, en hij gebruikt zijn ervaringen om anderen te helpen herinneren. Hij legt bovendien ongebruikelijke verbanden tussen onze dagelijkse werkelijkheid, de wereldgeschiedenis, fenomenen zoals gezondheid en politiek, de vorm en energie van de aarde en de mens met al zijn talenten en ogenschijnlijke beperkingen. Hiermee plaatst hij het individu op een hele concrete manier in het alomvattende kader van schepping en universum. Wij allemaal zijn verantwoordelijk, we kunnen allemaal iets doen, simpelweg door Wie we Zijn.
Voor hij begint met de lezing, die ruim vier uur zal duren, nodigt Matias de mensen uit om wat dichterbij te komen zitten. Dat laat men zich geen tweede keer zeggen! Een hoop geschuif met stoelen en even later is de hele zaal enkele meters naar voren verplaatst en zitten we op een kluitje, in afwachting van het verhaal..
Met zachte stem en een glimlach stelt hij zichzelf voor als Matias de Stefano, zesentwintig jaar. Al vanaf zijn kindertijd heeft hij herinneringen aan vorige levens, al dan niet op aarde, maar het duurde even voor hij begreep wat daar de betekenis van was. De indigo-kinderen, waar sinds de jaren tachtig over gesproken wordt en die deel uitmaken van de generatie waarin ook hij is geboren, plaatst hij onmiddellijk in een nieuwe context: het waren niet de kinderen die de kleur indigo en de energie met zich meebrachten, het was de aarde die van energie veranderde! Daardoor konden de zielen, voor wie de oude frequentie te dicht was, met velen tegelijk incarneren om de planeet en de mensheid vanuit die nieuwe energie van dienst te zijn. De transformatie is nog steeds gaande, meer en meer zielen komen naar hier en de meesten van hen hebben al veel meegemaakt, maar lang niet altijd op aarde. Zij komen om bij te dragen aan de veranderingen, die uiteindelijk zullen leiden naar een samenleving waar bewustzijn en liefde hand in hand gaan.
Het pad van noord naar zuid
Matias vertelt: “De aarde wordt wakker omdat de zon aan het ontwaken is. Ook de mensen worden wakker uit een diepe droom, die tienduizend jaar heeft geduurd.
Ik werkte in het informatiecentrum van het universum, een soort bibliotheek. We werden de meest saaie wezens van het universum genoemd, omdat we alleen informtaie verzamelden en die naar een andere plaats brachten. Een aantal van ons probeerden aan anderen uit te leggen wat er gebeurde, om de informatie te delen en de waarheid over het leven bekend te maken. Wij waren de verhalenvertellers van het universum en sommige van hen zijn nu waarschijnlijk op aarde. Dáár leven we om het universum te ervaren, hier gaat het om het ervaren van materie. Vergeten waar we vandaan komen maakt onderdeel uit van de ervaring, maar daardoor wordt de missie vergeten!
We ontwaken uit die lange droom. Waarom zijn we hier?”
Sommige bibliothecarissen zijn hier om ons te helpen herinneren. Ook Matias weet niet alles meer, maar gedurende zijn leven kwam hij erachter wat de bedoeling was. Als kind vertelde hij alle verhalen aan zijn moeder, alles wat in hem opkwam, al was het soms alleen geluid. Hij ging natuurlijk naar school, had het daar niet makkelijk en kreeg onder andere de diagnose ‘autisme’. Later zei een psycholoog hem dat zijn verhalen haar hielpen te begrijpen wat er in haar eigen leven gebeurde. Niet omdat hij iets nieuws vertelde, maar omdat hij de informatie op een bepaalde manier met elkaar verbond. Door dat voor anderen te doen, begon hij ook zichzelf beter te begrijpen.
Als vijftienjarige gaf hij een lezing in Rusland, die zonder dat hij het wist op YouTube werd gezet. Men ging luisteren en kijken. Hij werd ook op andere plaatsen gevraagd om te komen vertellen over zijn herinneringen. Wat mensen verstandelijk niet konden uitleggen maar wél voelden, kreeg door het verhaal van Matias een plek in hun bewustzijn.
Al die tijd wist hij zich omringd door wezens die hem hielpen. Zo werd hem bijvoorbeeld uitgelegd hoe met mensen om te gaan, dat ze af en toe raar doen omdat ze emoties hebben. Ze gaven hem aanwijzingen over waar heen te gaan, met wie te spreken. “Ik wilde eerst niet echt horen wat ze te zeggen hadden. Uiteindelijk begreep ik dat ik ze zelf gevraagd had om mij te helpen herinneren, dat zij de waarheid kennen.” In 2011 kwam de boodschap: “Nu moet je gaan luisteren! Het is tijd om mensen te helpen verbinden, die aan het ontwaken zijn.” De dag daarvoor was 11-11-2011. “Zesduizend mensen kwamen, veel meer dan ik verwacht had. Er kwam een energie vanuit de kern van de aarde die zich verenigde met energie uit het universum.” Hij begreep dat het de bedoeling was om, over twee maanden, met die energie een web te gaan weven rond de aarde.
Dit besef, en de belofte “Als jullie het regelen, zal ik het doen!” groeide uit tot Harwitum: ‘een wereldwijde beweging geboren uit de vrije wil van velen die open staan om samen te werken aan het verhogen van het bewustzijn van de aarde en haar bewoners. Deze beweging heeft de intentie om een globale golf te zijn die de verbinding tussen de mensheid en de aarde faciliteert in de wetenschap dat ieder persoon onderdeel is van een goddelijk plan. Het doel van de Harwitum beweging is om informatie te verspreiden en diegenen te helpen die zich mogelijk herinneren daar toegang tot te krijgen.’[ii]
Harwitum en Ater Tumti, vergeten woorden van vroeger die nu weer betekenis krijgen. Het eerste heeft te maken met ‘het pad van noord naar zuid’, of de weg van de energie van noordpool naar zuidpool. Daarlangs is Matias in 2012, samen met anderen, gegaan om de planeet de helpen wakker te worden. Het is een heilig pad waarmee, via de elektromagnetische velden van de aarde, de steden, oude krachtplaatsen en kathedralen in het noorden met die in het zuiden worden verbonden. En Ater Tumti?
‘In de oorspronkelijke taal betekent ‘Ater Tumti’: ‘Hemel op Aarde’. Dit plan, dat 13.000 jaar geleden, in de Atlantische Tijd, ontstond, werd gevolgd tot 5.000 voor Christus, waarbij de naam en de taal vele malen veranderden. Het doel was de Hemel op Aarde te brengen, namelijk door het bewustzijn en de menselijke sociale ontwikkeling in te zetten om het licht van het Universum te kanaliseren, zoals planten met fotosynthese doen, en het licht te gebruiken om materie te vergoddelijken en de wereld te vergoddelijken, daarbij gebruikmakend van innerlijke en uitwendige technologie, in en door onszelf, om uit te komen op een samenhangende evolutie van Al-Dat-Is. Het verankeren en transmuteren van licht in materie vraagt van ons mensen dat we onze sociale systemen bewust transformeren in overeenstemming met de natuurlijke evolutie van de Kosmos. Daarom is één van de doelen van de Beweging om het Plan dat onze voorouders duizenden jaren geleden startten, voort te zetten, en het is onze verantwoordelijkheid om het Plan levend te houden en uit te voeren voor de vloeiende ontwikkeling van de generaties na ons.’[iii]
Over zeven continenten, door veertig landen en in zes maanden wordt het pad nu nogmaals gelopen. Dit keer andersom, van zuid- naar noordpool. Matias heeft inmiddels al veel lezingen over Ater Tumti gegeven. Het plan dat wij hebben als mensheid, de manier om de hemel op aarde te brengen, wordt ondersteund door het verbinden van de oude krachtplaatsen. “Deze bloemen van onze planeet, die informatie vasthouden en op aarde brengen, zijn tienduizend jaar gesloten geweest. Er moet veel gebeuren om ze weer te openen. Het gebeurt nu. Wij moeten naar die plekken gaan en ons ermee verbinden, om de informatie te verzamelen en verspreiden.”
Twee eeuwen van verandering
“We zijn als een rups geweest, we aten alles op. Sinds 2012 werken we als bijen, de bijen van het bewustzijn! Een vlinder zijn we nog niet. We vliegen wel maar we steken nog.”
Het proces van ontwaken vergelijkt Matias met wakker worden uit een droom, zoals we dat allemaal kennen. “Je bent niet direct wakker. Het licht is fel. Je wil niet. Maar het is niet erg om bang te zijn voor het licht. Dat is iets natuurlijks, je ogen moeten wennen. Na tienduizend jaar slaap zal het zo’n tweehonderd jaar duren om wakker te worden. We moeten geduldig zijn met de mensen die nog slapen. Zoals een moeder tegen haar kind praat om het te wekken, wetende dat een ruw ontwaken traumatisch kan zijn, zo moeten we weten dat het even kan duren. We laten voorzichtig een beetje licht zien. We laten zien dat wij daarvan genieten. Dan willen anderen dat ook.”
De boodschap is neutraliteit. Niet oordelen, niet bang zijn, liefdevol blijven, niet zonder meer iets verwachten. Het gereedschap wordt gegeven door het universum, de signalen daarvoor zijn aanwezig. Sommigen proberen ze aan te wijzen maar het is nog moeilijk te zien, te herkennen. Toch is het niet de eerste keer dat we wakker worden.
“Het is geen Hollywoodfilm (al leren we daarvan), het is een langzame, Franse film. Het is vanzelfsprekend dat we ons gaan ontwikkelen en er is maar een klein beetje haast bij. Als mensheid gaan we best snel, maar de aarde gaat sneller. Die draait immers heel hard om de zon en daarmee verandert er eigenlijk steeds heel veel. We merken het alleen niet.”
Tijdens zijn verhaal geeft Matias onmiskenbaar blijk van die neutraliteit, maar niet zonder zich in te leven. Hij kleed zijn woorden in met ondeugende blikken en een stralende lach, hij maakt graag gebruik van een beetje zelfspot maar hij praat rustig, vaak op begripvolle toon over dit onderwerp. En dat is juist waardoor alles wat hij zegt precies even neutraal wordt. Het is wat het is: openhartig, onbevooroordeeld en eenvoudig.
“Als wij niet meeveranderen, niet op dezelfde frequentie kunnen komen, moeten we de aarde verlaten en bij een andere planeet aankloppen. Daarom is het van belang het gereedschap te kennen. Dat gereedschap dragen we in ons. Het is een oneindige hoeveelheid – drie ervan zijn belangrijk, waarover later meer – en ze zijn allemaal goed, ook de duistere. Het is gewoon een andere manier om er te komen. Er is geen oordeel in het universum, alleen jijzelf oordeelt.”
Wanneer we niet met de veranderende frequentie mee gaan resoneren, worden we als een ziekte. Dat kan zich op allerlei manieren manifesteren maar alle zijn in wezen zelfvernietigend, al zullen de gevolgen vaak pas in een later stadium blijken. En dat wat de gezondheid in gevaar brengt zal moeten worden verwijderd of getransformeerd, genezen. De aarde neemt het dan over en wij zijn niet bestand tegen de nieuwe frequentie, wij kunnen er niet mee omgaan omdat we onze kracht verloren aan de ziekte, omdat we de signalen genegeerd hebben of ze simpelweg niet konden zien, omdat we onszelf niet hebben genezen.
Wij zijn een creatie van het spirituele. We moeten deze creatie respecteren en begrijpen, willen we tot ons volledige potentieel komen. Het lichaam zowel als de aarde maken deel uit van dezelfde realiteit. Eén waarbinnen de biologie een belangrijke rol vervult en ons sleutels verschaft tot inzicht in de materie, de middelen en het doel, opdat we ons bewust worden van de eenheid van alles en al dat niet ons hoogste goed dient, kan worden herkend en getransformeerd.
Zo’n zeventig procent van de mensen is nog onbewust. Ze hebben hulp nodig, om de frequentie te kunnen weerstaan. Wie kan, zal helpen, ieder op zijn eigen manier. Zonder dwang, zonder de ander ‘omhoog te brengen’ omdat wij zo graag zouden willen ‘dat we er allemaal al waren’, want dat zou het tegenovergestelde effect hebben.
“Mijn bedoeling is de aarde en de mensheid te helpen verbinden. Stap voor stap. Te weten waarom je hier bent. Te luisteren naar je lichaam, naar de aarde. De verbinding te voelen.
Ik leerde luisteren naar de aarde, de bomen, de stenen. Ze praten in stilte.. Je hoofd leegmaken is moeilijk en makkelijk tegelijk maar de aarde heeft tijd: 250 jaar om wakker te worden!”
De stenen en de bomen vertelden over twee eeuwen van verandering. Het ging niet enkel om 2012, de hele overgang van het vissen- naar het watermantijdperk biedt ons de mogelijkheid om mee te veranderen. Het proces kwam rond de jaren ’60 op gang, toen het ideaal van liefde, vrede en natuurbeleving hartstochtelijk werd nagestreefd. De indigokinderen kwamen om alle structuren open te breken en inmiddels zijn we zover dat er eigenlijk geen ideologie meer nodig is. “Geloof wat je wilt! In God, in de natuur…” Het enige wat de aarde van ons nodig heeft is dat we ‘stromen’, dat we meebewegen met de stroom van verandering, dat we in het hier en nu aanwezig zijn en daar gebruik van maken.
In liefde samenkomen
De geometrie van de piramides en de latere vorm van kathedralen en tempels is bedoeld als een manier om energie naar de aarde te transporteren, als katalisator. Ze brachten licht, doorgesluisd in vorm. “Kathedralen werden gebouwd door vrijmetselaars, die niet katholiek waren en de werking van Heilige Geometrie kenden. Alleen, deze vormen, deze poorten van licht werden door de eeuwen heen gevuld met angst en schuld.”
De aarde heeft op verschillende plekken aanwijzingen gegeven over belangrijke gebeurtenissen. “Een kerk op Antarctica gaf informatie over de volgende reis, die we moesten maken. De boodschap was: ‘In februari 2013 zul je het licht vanuit de hemel naar beneden zien komen. De sleutel om dit te ontvangen zal draaien van noord naar zuid. De nieuwe moeder is Zuid-Amerika’. We moeten naar die sleutel om de energie van de Andes daarheen te brengen!”
Toen in februari de bliksem insloeg bij het Vaticaan en er een nieuwe, Zuid-Amerikaanse paus gekozen werd, is ook de sleutel omgedraaid. Nu wordt de poort geopend en kan de nieuwe energie van Zuid-Amerika via het Vaticaan, dat de vorm van een sleutel heeft, over de wereld worden verspreid.
Op wereldniveau zijn er allerlei problemen van politieke- en economische aard, maar dit zijn symptomen. “De mensen zeggen: ‘dit is mis, dat is fout,’ maar het is een signaal dat er meer aan de hand is. Richt je niet op de ziekte, kijk wat daaronder ligt.” De oorsprong van het probleem is zichtbaar in het systeem dat door Rome in de wereld werd neergezet. “Het zijn geen slechte mensen. Ze doen hun werk. Ze laten ons zien wat er echt aan de hand is, zodat we kunnen erkennen wat dit voor ons en de wereld betekent en wat we eraan kunnen doen. Daarvoor kun je ook dankbaar zijn.”
Om ruim baan te maken voor het licht, om de poorten te zuiveren en het systeem te bevrijden van alles wat door angst en schuld verdeeld werd, moeten we in dankbaarheid en liefde samenkomen. “We moeten weten waarom we nu, hier leven, wat we moeten doen om het leven zoals dat nu is te veranderen, en begrijpen wat er in het verleden gebeurd is om te kunnen begrijpen wat er nu gebeurt. Van het eerste moment van de schepping, de eerste stap in het Universum, tot onze eerstvolgende stap om een nieuw Universum te creëren.” Zo ontstaat een besef van God, schepping en co-creatie dat gebaseerd is op inzicht, liefde en verbondenheid.
“De bedoeling is het systeem te transformeren en ‘Roma’ in ‘Amor’ te veranderen.
De wereld zendt liefde naar Zuid-Amerika, van daaruit wordt het signaal naar Rome gebracht, Rome brengt de boodschap de wereld in. Het systeem moet genezen en zal genezing brengen.”
Dit is een weergave van de woorden van Matias, afgewisseld met citaten en observaties. Inhoudelijk is bedoeld zoveel mogelijk trouw te blijven aan de boodschap, waar passend wordt een samenvatting gegeven. Wie interesse heeft in de volledige versie kan de opname op op youtube bekijken. Let op er zijn drie opnames, en ze zijn in het Engels met een Nederlandse live vertaling: https://www.youtube.com/watch?v=wB6no_8HM7U
© Annoesjka, voor nieuwetijds.com
Lees ook:
- https://nieuwetijds.com/complete-herinnering-door-indigo-kind-matias-de-stefano/
- https://nieuwetijds.com/matias-de-stefano-het-verleden-herinneren-ter-uitvoering-van-de-toekomst/
Volg Matias De Stefano hier..
Instagram: https://www.instagram.com/matiasgustavodestefano/
Fundación Arsayian : https://www.youtube.com/channel/UCk6aaRFrFf8pJxGpoIGn_TA
Matías De Stefano – Canal Oficial : https://www.youtube.com/user/ghancaA
Blog: https://yosoy.red/
Facebook: https://www.facebook.com/yosoyuno.org/
