Verandering gebeurt niet plotseling. Het is een proces, zonder specifieke deadline. De energieën van verandering fluctueren en zijn soms meer of minder ontvankelijk voor aanpassingen.
Wij mensen gaan vaak verschillende fases door voordat we klaar zijn voor verandering. Deze fases staan niet in steen gebeiteld, maar je zal je verbazen hoeveel invloed ze hebben op het metamorfoseproces. Dus laten we beginnen: dit zijn de 10 karakteristieke fases van de cyclus van verandering, waar je jezelf misschien wel in kan herkennen.
1. Verstoppen
Er loopt een intern conflict dat we maar moeilijk kunnen begrijpen. Het voelt natuurlijker om ervan weg te rennen en om verstoppertje te spelen met onbekende emoties dan om met ze te dealen.
2. Weerstand bieden
In deze fase zeggen we onszelf: “Ik wil niet veranderen, ik zit wel goed zo”. We proberen op allerlei manieren ons gevoel te onderdrukken (alcohol, drugs, seks, enz.) — dit is waarschijnlijk de meest destructieve fase.
3. Rationaliseren
Met allerlei rechtvaardigingen en excuusjes is dit een ontzettend frustrerende fase. Niet alleen voor onszelf (want het zit ons onbewust ook dwars), maar vooral voor alle mensen waar we om geven.
4. De schuld geven
“Deze problemen en conflicten komen allemaal door iemand anders.” Klinkt bekend? Driemaal hoera voor de slachtofferrol.
5. Ontkennen
In deze fase proberen we onszelf wanhopig te overtuigen dat wat we ervaren niet zoveel voorstelt, ondanks alle tekenen die overduidelijk op het tegendeel wijzen.
6. Negeren
Dit is een volgende poging om onszelf te overtuigen dat het vanzelf wel weg zal gaan, zonder dat wij iets hoeven te doen — een fase waar we vaak lang in blijven hangen. De ‘proloog’ van verandering.
7. Bewustwording
Het kwartje valt en we realiseren ons dat er echt een probleem is (of meerdere) en dat we het ECHT niet meer kunnen negeren. We zijn onze eigen bullshit helemaal zat en moeten een andere weg inslaan.
8. Nadenken
We denken na over hoe ons leven eruit zou zien als we de verandering accepteerden — hoeveel afleidingen we zouden moeten opgeven, hoe onze relaties eruit zouden zien en, het allerbelangrijkste, hoe we ons mentaal, emotioneel, fysiek en spiritueel zouden voelen.
9. Erkennen
Op dit punt kunnen we toegeven dat onze manieren van coping, onze gewoontes en manier van denken, altijd al het probleem waren. We nemen eindelijk verantwoordelijkheid voor ons leven en accepteren een belangrijke universele waarheid: niets verandert totdat wij veranderen.
10. Bereid om te veranderen
“Oké, laten we dit aanpakken.”
Verandering is moeilijk, eng, wild, onzeker, gevaarlijk, maar ook spannend, belonend, bevredigend en… *tromgeroffel*… NODIG. Het is niet voor niets de enige constante in het leven.
Laten we niet bang zijn voor verandering. Je voelt je misschien heel veilig in je vijvertje, maar als je je daar nooit buiten waagt, dan zal je nooit ontdekken dat er een hele oceaan bestaat. Je vasthouden aan iets dat nu goed voor je is, kan juist de reden zijn waarom je nooit iets beters zal vinden.
