Alles waar wij ons mee identificeren, ligt besloten in de waarde van het vermogen van de (wereld)elite en hun grootkapitaal. Het staat metafoor voor de financiële waarde van de overvloed op de wereld en de overvloed die in onszelf zit. Pijnlijk genoeg blokkeren projecties en denken vanuit ongelijkheid en tegenstellingen het doorkomen van eerlijke verdeling van al deze overvloed.
Wanneer we de hieronder liggende oude en verborgen overtuigingen erkennen en aangaan, zijn we in staat de alsmaar groter wordende kloof tussen rijk en arm te slechten. En dan kunnen we bruggen slaan voor nieuwe balansen in onze wereld.
Disbalans en een gevoel van rechtvaardigheid
De (diepgewortelde) overtuigingen kennen hun imprint in denken
vanuit ongelijkheid in plaats vanuit balans. In het afwijzen van
het één en de voorkeur voor het ander, het ‘of’ in plaats van ‘en’.
Deze (polariserende) werking kan heel duidelijk zichtbaar en voelbaar zijn, maar ook heel subtiel. Is er overvloed voor een deel van de wereld? Is er ‘genoeg’ voor hen die het hebben, de elite en machtsvergaarders, en niet voor de rest? Of zien we het liever andersom? Hebben we bij verschuiving van de machtsverhoudingen enkel de rollen om te draaien? Gaan we de machtsmisbruikers dan laten boeten voor hun daden? Of begrijpen we waar ze vandaan komen en gaan we samen verder in gelijkwaardigheid en als gelijke delen?
Het zijn (schuld)vraagstukken die een appèl doen op een rechtvaardigheidsgevoel dat nog niet maakt dat er daadwerkelijk een gelijke verdeling van overvloed zal gaan plaatsvinden. Ze triggeren verschillende ondertonen van wij versus zij, elite versus de rest, dader en slachtoffer. Waarbij tevens verdeeldheid is over wat waarde heeft en wat genoeg is.
Want wat voor de één genoeg is, hoeft voor de ander niet genoeg te zijn. Waar de één waarde aan hecht, kan voor de ander waardeloos zijn. Als iets voor de één werkt of resoneert, is dat wellicht voor de ander niet het geval. Dit geldt voor beide partijen, de elite die vooralsnog volop heeft en ook voor de rest die minder of niets heeft.
Als wij niet kiezen voor balans, wie dan wel?
Wanneer we onze hoop op verbetering van onze kwaliteit van leven enkel vestigen op overvloed aan financiële middelen, zien we onze eigen intrinsieke waarde over het hoofd. Deze is dat overvloed en moeiteloosheid ook in onszelf zitten. Vanuit dit voorstellingsvermogen kunnen we overvloed een andere lading en wending gaan geven.
Als mens zijn wij de hoop voor een wereld in balans waarin iedereen zijn graantje meepikt in de overvloed. Waar er geen jij-ik meer is, maar wij. Vanuit de kracht van één zijn, van verbinding en heelheid in plaats van verdeeldheid en uitsluiting. In dit zien, erkennen en aangaan ligt de opening om deze natuur in onszelf te activeren.
Doen we dat niet, dan blijven we de disbalans voeden
die zich bovendien steeds harder zal uitspelen.
In plaats van hierbij te wachten op hulp of redding van buitenaf, in welke vorm dan ook, hebben we de kracht in onze eigen handen te nemen, en deze vorm van afhankelijkheid van ons af te schudden, zodat de natuurlijke flow kan doorkomen.
Daarnaast is het hard nodig dat we het potentieel in elkaar bekrachtigen en hierbij uitgaan van het goede. Omdat we anders het vertrouwen en de warmte van ons hart uit handen geven en zo wantrouwen en polarisering in de hand werken. Ook dat is wat het vermogen van de (wereld)elite en hun grootkapitaal ons laat zien.
Wat de overvloedskering vrijmaakt
Wat de overvloedskering in ons en buiten ons vrijmaakt, is het daadwerkelijk loslaten van onze persoonlijke identificatie met ons denken, beroep, imago, status, onze eigen waarde en onszelf en ook met ons lichaam. En met alle rollen die we ons hebben aangemeten. Dit is geen kwestie van ‘of’, maar ‘en’. We zijn het allemaal en helemaal niet.
Aangezien je mind hier van alles van vindt, helpt het om een brug te slaan door je hoofd uit te nodigen in je hart. Daarmee ondervang je de behoefte van het hoofd om in controle te blijven en niet te willen loslaten. Dit gaat makkelijker als er genoeg rust in je hoofd is om met je hart mee te gaan. Daartoe helpt het om ondertussen stevig te ankeren of met beide benen op de grond te staan, of de natuur op te zoeken.
Je mind zal het ook lastig vinden om de identificatie los te laten die het heeft ten aanzien van jouw vermogen tot de kracht van één zijn, van verbinding en samen. Het is namelijk bang dat het zal oplossen of verdwijnen in het geheel, en het kan niet overzien dat dit vermogen juist gaat om een individuele unieke wisselwerking met de rest. Ook hierbij helpt het om je hoofd uit te nodigen in je hart.
Open je handen om te ontvangen
Onderstaande uitnodiging van Lichtflits helpt je om de hoogste natuur in jezelf te activeren.
Vraag eens aan je handen om je te laten zien
hoe open ze staan om te ontvangen.
Met een vuist kan je niets ontvangen.
Gaat de stroom aan energie aan je voorbij.
Doe het maar eens en laat allerlei onderwerpen
voorbij komen. En als je een vuist tegen komt,
zet je hand dan open. Heel bewust.
Onderwerpen die je voorbij kan laten komen zijn:
Liefde, Vreugde, Licht, Overvloed, geld, gezondheid,
genot, wijsheid, waardering, inspiratie, energie, engelen,
heling, genezing, eenheid, inzicht, …, … , …
De vraag kan zijn: Hoe open sta ik voor …
En kijk dan naar je handen, wat ze je vertellen.
Maak het voor jezelf zichtbaar waar je staat.
En open je handen dan bewust voor dat wat je wilt ontvangen.
Je zal verbaasd zijn over het effect hiervan.
Je kan het de komende dagen herhalen.
Zodat je oude verborgen overtuigingen vervangt
door zichtbare ondersteunende overtuigingen.
Ontdek de kracht van je eigen verbeelding,
om je nieuwe realiteit te creëren.
Open je handen voor dat wat je wilt ontvangen. ( @Lichtflits 27-sept. 2017)
Het staat een ieder van ons vrij om het allemaal over zich heen te laten komen en af te wachten of juist de actie in te schieten voor een ‘beter bestaan’. We kunnen ook de middenweg, de balans, nemen, en ons overgeven aan de flow waarin we ons gedragen voelen en weten. Om de metafoor van het vermogen van de (wereld)elite en hun grootkapitaal te zien en dat wat we hierin liever afwijzen aan te gaan. En daarmee daadwerkelijke verandering te bewerkstelligen.
Met dank aan Lichtflits, Marieke Bosman en Ingrid de Bruijn.
