Lief medemens, of je nou kind, jongere, volwassene of oudere bent. Of je nou leraar bent, kleine zelfstandige, in de horeca werkt of waar dan ook. Of je nou alleenstaande bent, een relatie hebt of een groot gezin. Wie je ook maar bent, wat je ook maar doet, ik weet dat het intens leven is in deze tijd. Ook voor jou.
Misschien ben je de wanhoop nabij, of misschien tel jij op dit moment je zegeningen. Wellicht voel je langzamerhand de eenzaamheid knagen, of wellicht voel jij je overspoeld door aanwezigheid van anderen. Misschien hunker jij naar je vrijheid, of kruip je juist liever weg in je eigen huis. Wat je ook maar voelt, ik weet dat er schaduwen spelen in de hoeken van je bewustzijn.
Laat maar los
Dit is de tijd van loslaten. Loslaten van wat niet meer past, wat niet meer vastgehouden kan worden, maar wat soms nog zo dierbaar is. Het is het loslaten van de vorm waarin we denken dat het leven zou moeten zijn om gelukkig te zijn. Het is het vrijlaten van de vorm die liefde wil aannemen, of het nou op het gebied van relaties, werk, gezondheid of van dierbaren en geliefden is.
En dat kan zeer doen. Ik weet het. Dat kan voelen alsof je gemangeld wordt door het leven. Alsof alles je wordt afgenomen wat jouw leven de moeite waard maakt. Je vrijheid, je vreugde, je financiële zekerheid, je familie, je vrienden, je gezondheid. Je kunt je klem gezet, gevangen, gestraft voelen. Je wordt overspoeld door onzekerheid. We weten geen van allen meer wat morgen brengt. We weten niet meer in welke wereld we morgen wakker zullen worden.
En dat brengt alles naar boven wat er nog aan angst, machteloosheid, verdriet en frustratie in jouw leeft. Al die demonen die zich stiekem hebben verschanst in de hoekjes van je innerlijke zolder en je innerlijke kelder. En wat zit er dan nog een boel, hè? Wat borrelen er dan nog een hoop oude overtuigingen en patronen omhoog. Echt alles schoonmaken vraagt soms nou eenmaal om extreme omstandigheden. En extremer dan dit krijgen we het niet.
Hoe gebruik je dit verlies?
Ook jij ervaart verlies. Ik zie het en ik voel met je mee. Je verliest misschien een geliefde, misschien je droomwerk, je gezondheid, je vertrouwen, misschien wel je vrijheid of juist je vermogen om je intiem te verbinden met een ander. Weet dat het slechts een vorm is. Je verliest geen liefde, geen innerlijke vrijheid, geen autonomie, geen verbinding. Je ziet het slechts verkruimelen in de buitenwereld opdat jij de weg binnenin jou vrij kunt maken.
Je bent in staat om van dit alles gebruik te maken om te groeien. Om het leven de kans te geven om nieuwe mogelijkheden te ontvouwen. Hou je hart open, lief medemens. Hou je hart open zodat alle angst, pijn en verdriet naar boven kan borrelen, door je heen kan stromen en ook weer weg kan stromen. Hou je koers op liefde en laat alles zich aandienen wat aandacht wil. Bevrijd jezelf uit die oude patronen die je klein hielden en voel hoe jij groeit en bloeit als nooit tevoren.
Mijn Zware Weer
Ik weet dat het moeilijk is. Ik weet dat het soms domweg onmogelijk voelt. Ik weet dat omdat ik het ken. Ik ben daar geweest. Ik heb verlies gevoeld. Ik heb gerouwd. Ik heb gevoeld hoe mijn leven ondersteboven ging en ik werd meegesleurd onder water. Ik ben ‘s ochtends wakker geworden met de wetenschap dat mijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Dat er een heel dierbaar deel van mijn leven onherroepelijk ten einde was gekomen. En ik heb het verzet gevoeld van ‘ik wil dit niet’ en de machteloosheid van ‘ik kan er niets tegen doen’.
Het is me niet meegevallen. Het is zwaar geweest. Maar ik had het voor geen goud willen missen. Wat een ellendige, hartverscheurend verdrietige, intens pijnlijke, wonderschone, wonderbaarlijk gezegende tijd is het geweest. Wat een rijkdom aan leven heb ik gevoeld en ervaren. En inderdaad, mijn leven is echt niet meer hetzelfde, en wat ik had zal niet meer terugkomen. Maar mijn leven is mooier dan ooit. Mooier dan ik had durven dromen. Omdat het voor nu bij me past. Omdat het net zo goed klopt met wie ik ben als mijn oude leven bij wie ik toen was.
Dat is het mooie aan je hart openhouden wanneer je het gevoel hebt helemaal ten onder te gaan. Je houdt je ogen open voor de schoonheid en het geluk van wat was en je houdt tegelijk je ogen open voor de schoonheid en het geluk van wat is en wat nog mag komen. Dat is de rijkdom van het leven hier op aarde. Het stroomt steeds maar door en als je het de kans geeft, laat het zich steeds opnieuw in al haar overvloed zien.
Heb lief en hou je hart open
Dus leef en heb lief, mooi medemens. Ook nu, juist nu. Niet ondanks deze rare en nare tijd, maar juist dankzij. Hou je hart open, laat het leven zich ontvouwen en je zult zien dat je er beter uitkomt dan je erin bent gegaan. En mocht je daar wel wat hulp en inspiratie bij kunnen gebruiken, kijk dan eens naar mijn nieuwe boek Zwaar Weer. Hierin neem ik je mee in mijn eigen proces. En ik neem je mee door het jouwe.
