Het moeten voorzien in ons levensonderhoud zet ons verlangen om welkom te zijn zoals we zijn en hierin vrij te bewegen, onder druk. Velen voelen zich hierdoor genoodzaakt mee te gaan in deze voorwaardelijke invulling van ons bestaan. Dat beperkt ons in wie we zijn.
Het perspectief van een menswaardig leven vanuit het hart daarentegen doet geen concessies aan wat ons onvoorwaardelijk gegeven is: het leven en de talenten die we meekrijgen.
Want het erkent dat we allemaal welkom zijn zoals we zijn. Het maakt hierin geen onderscheid, ziet iedereen als waardevol en sluit niemand uit. Het beseft dat wie we in essentie zijn, volstaat als ‘recht van bestaan’. Wordt het niet tijd om dit cadeau van het leven aan onszelf te geven?
Het leven als prijskaartje
Ben je pas realistisch als je zelf zorgt voor je bestaan, en werkt voor je geld?
Of is dit een idee-fixe, een dwangmatigheid, waar we onszelf van afhankelijk hebben gemaakt?
Velen voelen zich gedwongen mee te gaan in het huidige realisme dat je alleen recht van bestaan hebt als je werkt voor je geld. Omdat we nu eenmaal leven in een samenleving waarin transacties en productiviteit randvoorwaardelijk zijn voor het hebben van een bestaan en om te kunnen meedoen in de maatschappij.
Deze grondhouding, dat we iets moeten doen voor ons levensonderhoud, houdt ons in de greep van een randvoorwaardelijke invulling van het leven om te kunnen (over)leven. We zijn ons er zo mee gaan identificeren, dat het ondenkbaar is dat het anders kan.
Bovendien getuigt het van een soort moraaloplegging dat we een offer (moeten) brengen om hier op aarde te (kunnen) zijn. Van een denkwijze en paradigma, dat het zijn van wie je in essentie bent niet genoeg is, niet volstaat om van te kunnen leven. Dat er een voorwaarde is om hier op aarde te kunnen zijn.
Van overleven naar leven
Maar wat als we geen concessies meer zouden doen aan het leven?
Wat als we het leven vieren in plaats van vast te houden aan ‘moeten overleven’?
Wanneer we de zorg om in leven te blijven en jezelf hierin staande te moeten houden vrij-geven, kunnen we de vitaliteit van het leven zelf weer toelaten.
Wanneer we accepteren dat er geen voorwaarde nodig is om hier te zijn en te leven, kunnen we de tweeledigheid van leven en overleven als heel en één gaan be-leven.
Dan kunnen we de bruisendheid van het leven waarin de gedragenheid van/voor het leven zelf aanwezig is, weer ervaren. En ons overgeven aan het vieren van het leven en wie we in essentie zijn, om enkel dit expressie te geven.
Glimlach naar het leven
Is het niet onbetaalbaar om het leven een glimlach te geven?
En dit met anderen te delen?
Om hen op deze manier te inspireren en kracht te geven, en het leven zo glans te geven?
Aan dit geschenk van het leven, deze expressie van levensvreugde, hangt geen prijskaartje. Daar is geen business case voor. Dat is er, onvoorwaardelijk. Om ontvangen te worden en doorgegeven te worden. In dit lonkende perspectief ligt de ontvouwing van de nieuwe tijd van vrede, harmonie, eenheid en liefde.De ‘ontwaking van hemel op aarde’ ligt in het ontstijgen van ons huidige splitsingsdenken en voorwaardelijke invulling van dat wat onvoorwaardelijk gegeven is: het leven.
Het ligt in de dapperheid om te herinneren wie we werkelijk zijn, waar ons hoogste natuur ligt en vanuit hier de geschenken van het leven vreugdevol expressie te geven.
Hiermee keert het heel en één zijn terug in het aardse bestaan, en brengen we de heiligheid ervan terug. En, kan hemel op aarde spiritueel en materieel daadwerkelijk manifest gemaakt. Binnen en buiten onszelf.
Velen dragen licht
Zijn we het in dit kader niet aan onszelf ‘verplicht’ om dit aan te gaan?
En dit cadeau van het leven simpelweg aan onszelf te geven?
Durven we ons te verzoenen met deze realisatie? En ons te bevrijden van het juk van de zorg voor een voorwaardelijk bestaan? Durven we het aan om de veilige bedding van licht, liefde, eenheid en heelheid onder ons (zijns)bestaan te erkennen?
En ons over te geven aan de inspiratie om hiervoor te kiezen? Van daaruit te leven en handelen? Als we dit besef en bewustzijn collectief gaan dragen, kan het verwezenlijkt in de wereld van het aardse bestaan. Waarbij velen licht dragen.
