Net als bij voetbal, een kwestie van tijd uitzitten. Aan de situatie kun je niks veranderen, wel hoe je ermee omgaat… De komende weken, nu de tweede lockdown verlengd is, zal er nog meer een beroep gedaan worden op je flexibiliteit. En op die van je kind, van je puber…
Het gemis van fysiek naar school gaan is groot
Naast de lessen zijn sociale contacten zo belangrijk voor de ontwikkeling. De puberteit is juist een fase om dingen uit te proberen. Grenzen te verleggen, te ontdekken, te ervaren. Ook rondom intimiteit, juíst rondom intimiteit. Eerste vriendje of vriendinnetje, eerste keer zoenen, aan elkaar zitten of, voor de oudere puber, andere spannende dingen… Uitgaan, ontmoeten, plezier maken. Wat een gemis in hun ontdekkingstocht naar volwassenheid. Denk eens terug aan je eigen puberteit. Naast je onzekerheden heb je toch heel veel leuke, spannende momenten beleefd?!
Het sociale aspect
School blijft voor de meeste pubers een ‘vervelende bijzaak’. Het sociale aspect, dáár gaat het om. En nu zitten ze dan weer, of nog steeds, hele dagen achter hun laptop. Binnen, geen sport en weinig vertier.
Het is voor het puberbrein lastig om zich aan regels en verboden te houden en de discipline op te brengen om de les van de docent serieus te volgen. Blazen in de microfoon. Zeggen dat je camera het niet doet. Je even aanmelden in de chat en dan verder op je telefoon. Zóóó verleidelijk voor de puber.
Een verlenging van deze tweede lockdown
Wat doet het met je puber? Met je gezin? En hoe gaat het met jou? Met je werk? Irritaties? Discussies? Zorgen? Er ontstaan misschien spanningen in het gezin. Pittige discussies met je puber. Strijd, slaande deuren. Misschien zeg je dingen waar je spijt van krijgt. Hoe blijf je rustig en hoe ga je met je puber om, zodat jullie elkaar (blijven) vinden?
Wat mij helpt, is visualiseren.
- Zie je puber voor je en de conflictsituatie. Neem alles waar je je schuldig over voelt en wat achtergebleven is op je kind, terug. Woorden, gedachten, gevoelens. Met een stofzuigertje haal je alles weg. Maak hem/haar maar schoon. Alles wat van jou is, neem je terug. En alles wat van je kind is, geef je liefdevol aan hem/haar terug.
- Zie je puber voor je. Kijk met een totaal open blik naar je kind. Alsof je hem/haar voor de eerste keer ziet, als de baby in je armen en voel de glimlach op je gezicht.
- Kijk naar je kind en vraag dan wat hij/zij van je nodig heeft. Of wat er anders mag of moet veranderen. En zeg wat jij nodig hebt.
- Ontspan en vertrouw. Neem even tijd voor jezelf. Voel wat het effect is op je puber.
- Stuur alle liefde naar je puber en laat voelen hoeveel je van hem/haar houdt. Laat je kind dit ook naar jou doen. Je voelt de liefde heen en weer stromen.
- Zie je puber tegenover je staan. Zoek oogcontact. Spreek dan de volgende woorden uit waarmee jullie beiden de juiste plek innemen. “Ik ben je moeder, jij bent mijn kind. Ik ben de grote en jij bent de kleine. Je hoeft niet voor mij te zorgen. Jij mag kind zijn. Jij mag je eigen leven leiden.” Misschien is er nog meer wat je wilt zeggen… En als je dat hebt gedaan, dan zeg je dat hij/zij zich mag omdraaien. Naar de toekomst, wetende dat jij altijd achter hem/haar zal staan.
- Jullie kijken beiden naar de toekomst. En je ziet een mooi pad. Een pad van liefde en vertrouwen. En ook al weet je niet hoe het loopt, vertrouw erop dat het goedkomt. Voor jou, voor je kind. Precies wat er nodig is, op het juiste moment. Stapje voor stapje ontvouwt zich wat gezien mag worden. Zet deze mooie intentie. Je kunt altijd terug naar dit gevoel. Je kunt het altijd oproepen.
Deze visualisaties zijn naast elkaar of na elkaar toe te passen.
En dan heb ik nog enkele praktische tips:
- Spoel al je emoties weg door het putje tijdens het douchen, terwijl je het warme water over je lichaam voelt stromen. En als je het ziet en voelt vervagen, plaats er dan een ander, fijn gevoel voor in de plaats. De kracht van ons brein!
- Schrijf je emoties stuk voor stuk op een blaadje en verbrand ze in de openhaard of op en andere plek. En noteer dan op een nieuw blaadje de gewenste emoties en gedachten. Lees deze elke avond en ochtend (hardop) door. Als een affirmatie.
- Elke morgen voordat ik aan mijn (thuis)werk begin, loop ik een rondje, alsof ik op weg ben naar mijn werk. Hierdoor kan ik de ‘thuissituatie’ loslaten en is mijn focus beter. En aan het einde van mijn werkdag doe ik hetzelfde, om ‘af te schakelen’, zodat ik er helemaal kan zijn voor mijn gezin.
Boosheid, verdriet, teleurstelling, angst. Het mag er allemaal zijn. Erken dat het er is. Ook bij je kind. Laat het lopen, gooi het eruit, neem de tijd om op te laden, zodat je daarna kunt ‘zijn’.
Tot slot:
Ga in de overgave… De (innerlijke) strijd kost zoveel energie. Je kinderen voelen dat ook! Als jij rust ervaart, zal je merken dat zij ook relaxter zijn. We kunnen de situatie niet veranderen, wel hoe we ermee omgaan…
Ik hoop dat je kunt zien en voelen wat er wél is… Focus daarop.
Live…
Donderdag 14 januari, vanavond dus om 20.00 uur, geef ik een Facebook live voor ouders met pubers die…
– school vanuit hun bed volgen…
– hun vrienden missen…
– hun léven enorm missen…
Wat doet dat met jou? En hoe ga je daarmee om?
Als je behoefte hebt aan een hart onder de riem, inzichten, gelijkgestemden, tips, mentale steun, bewustwording, mindset, vertrouwen, wat er nodig is… kom er dan bij!
Kijk op https://www.facebook.com/pubersenouders
