Wat is het toch lastig als oude patronen ondanks al het innerlijk werk dat je gedaan hebt toch weer de kop opsteken als je ze het minst kunt gebruiken! Weer die onzekerheid die zo diep zit dat hij werkelijk onuitroeibaar lijkt. Net als onkruid dat je denkt met wortel en al uitgetrokken te hebben en dat toch na een tijdje weer vrolijk opkomt. Als je het zijn gang laat gaan is het weer terug op het oude niveau voor je er erg in hebt. Maar als je zorgvuldig alles wat er toch nog opkomt weghaalt zal het onkruid verzwakken en uiteindelijk verdrongen worden door de planten die je wél graag in je tuin hebt. Dus onderneem ik in mijn leven regelmatig iets waardoor ik op een almaar dieper niveau werk aan heling van oude wonden, met als gevolg dat ik er gelukkig steeds minder last van heb.
Oude angsten
Maar toen ik mijn nieuwe boek Van ziek zijn word je beter (bij Bol.com) zou gaan presenteren op een prachtige locatie voor een publiek dat over het algemeen graag mijn boeken leest, maakte ik me daar van te voren desalniettemin zo druk over dat de stress ervoor zorgde dat ik mijn oude pijnklacht: een beknelde zenuw in mijn bil met uitstraling naar het been, na jaren weer terug kreeg. Gelukkig veel minder ernstig, maar toch heel aanwezig en belemmerend. En zo onnodig! zei ik tegen mezelf. Alsof dat hielp…
Allerlei oude angsten staken de kop op: het boek is misschien niet goed genoeg, de presentatie niet boeiend genoeg, ik ben niet goed genoeg, enzovoort. Ik verkrampte helemaal, met als gevolg die beknelde zenuw. Niemand die er overigens iets van gemerkt heeft tijdens de presentatie die heel goed verliep en waar ik enthousiaste reacties op kreeg. Na alle stress vooraf voelde ik me op het moment zelf heel kalm en gefocust en kwam ik rustig en zelfverzekerd over. Maar de ontspanning die daarop volgde was niet voldoende om de pijn over te laten gaan. Het zou weer eens een langdurige kwestie kunnen worden, vreesde ik.
De boodschap van de pijn in mijn been
Omdat mijn boek Van ziek zijn word je beter als ondertitel heeft: Luisteren naar een verborgen boodschap (bij Bol.com), wist ik natuurlijk als geen ander dat ik pas zou genezen als ik iets gedaan had met de boodschap die in de pijn in mijn (rechter)been verborgen zat, namelijk de angst om me te manifesteren, zichtbaar te zijn, en dus beoordeeld en bekritiseerd te kunnen worden, net als vroeger thuis en op school. De situatie rond het uitkomen van mijn nieuwe boek confronteerde me met deze oerangst die ongetwijfeld ook uit vorige levens stamt en bood me de gelegenheid er opnieuw, op een dieper niveau mee aan de gang te gaan. Dit was kennelijk het juiste moment om er weer eens aan te werken. Ik voelde ook dat ik er hulp bij nodig had.
De Helende Reis van Brandon Bays
Maar eerst ging ik op vakantie. In de bibliotheek stuitte ik op een boek van Brandon Bays: Bewustzijn, het nieuwe kapitaal (bij Bol.com) en ik nam het mee op reis. Ik had al wel eerder iets van haar gelezen, lang geleden en haar genezende methode die zij de Helende Reis (bij Bol.com) noemt (the Journey) sprak mij wel aan. Ik nam me voor het ooit eens te proberen. De schrijfster had deze therapeutische werkwijze ontwikkeld toen ze zelf een flinke kwaadaardige tumor bleek te hebben. Binnen zes weken na toepassing ervan was haar tumor geheel verdwenen en kwam de kanker nooit meer terug. Tegenwoordig heeft ze een wereldwijde organisatie waarin therapeuten door haar persoonlijk opgeleid worden, zodat ze de Helende Reis overal in de wereld in hun eigen praktijk kunnen aanbieden.
Toen ik het boek ging lezen vielen er meteen allerlei kwartjes en ik voelde dat mijn gidsen dit boek in mijn handen hadden gestopt omdat het tijd was een Helende Reis te ondernemen. De methode sprak me aan omdat het een eenmalige sessie is die twee tot wel vier uur kan duren en waarin werkelijk op celniveau oude trauma’s en diepgewortelde overtuigingen aangepakt worden. Ik vind het wel passend in deze tijd om snelle, krachtig werkende methodes te gebruiken, in plaats van langdurig in therapie te zijn.
Een transformerende ervaring
Het werd een emotionele, diepgaande en transformerende ervaring. De Reis bestaat uit een reeks visualisaties die ik stuk voor stuk ooit in andere situaties wel eens had meegemaakt of zelf begeleid, maar de opbouw is zodanig dat het effectief en grondig werkt, mede door de trance waar je in terecht komt in combinatie met de lange duur van de sessie. Cruciaal bleek het moment waarop het kind in mij voor het eerst tegen haar moeder kon zeggen: “Ik hou van je en ik vergeef je”. Als volwassene had ik haar wel vergeven, maar kennelijk had het kind in mij dat nog niet gedaan. (Zie ook mijn artikel Waarom koos ik deze moeder? Een zoektocht naar meer begrip via reïncarnatietherapie.) Omdat de relatie met mijn partner een deel van het onopgeloste conflict met mijn moeder weerspiegelt, kwam ook dat aspect aan bod in de sessie. Wijze raad kreeg ik van mijn gids, die mijn begeleider was tijdens de Reis, evenals mijn (overleden) vader die als steun aanwezig was. Tot mijn verrassing kwam hij als eerste naar voren bij de vraag wie ik zou willen uitnodigen om mij te begeleiden tijdens mijn reis. Hij speelde een bemiddelende rol bij de confrontatie met mijn moeder en ik voelde me echt gesteund door hem, anders dan in mijn jeugd.
Lichter en meer ontspannen
Het effect van mijn Helende Reis is diepgaand en blijvend. Ik voel me lichter, meer ontspannen en de pijn in mijn been is inmiddels volkomen verdwenen. Ook is de relatie met mijn partner verbeterd. En als ik denk aan de lezing/workshop die ik deze herfst ga geven op een congres voor holistische gezondheidzorg word ik daar niet meer zenuwachtig van. Verder volg ik zoveel mogelijk het advies van mijn gids die aan het slot van de sessie zei: “Ga je eigen weg, met lichtheid en plezier!” Een advies dat hij al vaker gaf, maar dat ik nu pas echt binnen kon laten komen.
Het zielsplan
Hier wil ik graag nog een toepasselijke passage uit het slotwoord van mijn boek Licht op je levenspad, zicht op je zielsplan (bij Bol.com) laten volgen. De tekst is afkomstig van mijn gids.
“Het maakt veel uit of je je leven als een tamelijk toevallige samenloop van omstandigheden ziet, of als de uitwerking van een goed overwogen plan met een duidelijke bedoeling: het zielsplan. Dat inzicht kan je helpen om de obstakels op je weg te zien als hulp in plaats van als gebeurtenissen of omstandigheden, die er niet zouden moeten zijn en die zo snel mogelijk opgeruimd dienen te worden, of die je maar beter uit de weg kunt gaan. Door je problemen als richtingaanwijzers te beschouwen en als mogelijkheid om meer licht te werpen op de onbelichte kanten van je eigen wezen, krijgen ze de waarde die ze eigenlijk hebben. Eigenlijk zou je blij moeten zijn als je een dergelijk obstakel tegen komt op je weg, want het stelt je in staat om weer een stap in je ontwikkeling te zetten. Ook de problemen uit je verleden kun je op die manier helen, door jezelf en iedereen die er een rol in speelde te vergeven. Je kunt dan de positieve aspecten ervan behouden en de negatieve loslaten, waardoor je de ballast die je al zolang met je meesleept achter je laat. Zo kan er veel energie vrijkomen die je kunt besteden aan een gelukkig en vervullend bestaan en je zult vanzelf de behoefte krijgen om jouw eigen bewustwordings-en helingsproces in te zetten om ook anderen te helpen deze weg te gaan.”
