Speciaal voor mannen, wat maakt hun leven gelukkig? Wat heeft een man nodig om op lange termijn vrede en vreugde te kunnen ervaren? Dit is een vraag die met name door mannen slechts mondjesmaat kan worden beantwoord, aangezien zelfonderzoek en het leren kennen van hun ware innerlijke ik nauwelijks wordt gestimuleerd. Dus blijft het tasten in het onbekende.
Een studie van de Harvard Universiteit zou dit schemergebied kunnen veranderen. 75 jaar onderzoek op 268 mannelijke studenten kan mogelijk een licht laten schijnen op hetgeen mannen belangrijk vinden voor een vreugdevol leven.
Auteur: Joe Martino
Het onderzoek.
Heeft u de film ‘The Tree of Life’ gezien? Deze film volgt het begin, de ontwikkeling en het einde van het leven van de personages. Dit scenario lijkt veel op de studie van het onderzoeksteam, dat eveneens op geregelde tijdstippen gedurende het leven van de deelnemers de stand van zaken bijwerkte, zelfs al waren ze de 90 gepasseerd.
George Vaillant, de Harvard psychiater die de studie van 1972 tot 2004 begeleidde, schreef een boek over het onderzoek en zijn bevindingen, waarin hij onder meer beschrijft hoe belangrijk onze jeugd is, wat we als waardevol ervaren als we ouder worden, de invloed van geld op het leven.
Uiteraard kende dit onderzoek enkele beperkingen vanwege het ontbreken van vrouwen, zodat het moeilijk te zeggen is hoe de binnen dit kader beschreven kenmerken op vrouwen van toepassing zouden kunnen zijn.
Relaties zijn het allerbelangrijkste.
Volgens Vaillant is de belangrijkste uitkomst van het onderzoek wellicht conclusie dat voor een man relaties het allerbelangrijkste zijn als we spreken over het vinden van vreugde in het leven.
Ongeacht carrière, lichamelijke gezondheid, geld, macht en zo voort, was het volkomen duidelijk dat alle aan het onderzoek deelnemende mannen zonder liefdevolle en ondersteunende relaties niet blij waren.
Contact maken met anderen en het opbouwen van alle soorten relaties is de sleutel. Dit onderzoek draagt tevens bij aan de bevestiging van conclusies uit andere studies, dat sociaal contact maken met anderen en het hebben van een ondersteunend netwerk van groot belang is voor een lange levensduur en een ontspannen levensstijl.
“Vreugde verbindt… Hoe meer relaties u kunt aanknopen in verschillende sociale kringen, hoe beter.” – George Vaillant.
Ook Liefde is belangrijk.
Onlosmakelijk verbonden met relaties is elkaar liefdevol behandelen en de liefde niet opzij duwen wanneer het gaat om uitdagingen in de liefde.
Hoewel liefde vanzelfsprekend een belangrijke plezierbrenger in ons leven zou moeten zijn, aangezien we in de kern liefhebbende wezens zijn, wordt het belang van liefde door velen niet volledig erkend.
Vaillant stelt dat er twee pijlers van geluk zijn: “Eén is de liefde… De ander is het vinden van een levenshouding die de liefde niet wegduwt.”
Carrière, geld en macht.
Het Grant Onderzoek bevestigde veel eerdere conclusies van anderen, dat geld en macht niet samenhangen met een gelukkig leven of je gelukkiger voelen. Hoewel sommigen daar een tijdelijk geluk in vinden, neigt men naar een constante jacht op meer, om uiteindelijk in het totale plaatje van het leven het belang van geld en macht aanzienlijk te zien verminderen.
“We ontdekten dat een tevreden gevoel eind 70’er jaren zelfs niet suggestief in verband werd gebracht met sociale afkomst of met het inkomen van de man. Om in termen van prestaties te spreken, het belangrijkste is dat u tevreden bent met uw werk.”
Op het gebied van carrière maken kwam uit het onderzoek naar voren dat iemands verbondenheid met zijn werk, in tegenstelling tot het werk simpelweg uitvoeren voor financieel gewin, een grote rol speelt bij het ervaren van vreugde.
Degenen die het traditionele idee van succes najoegen, het vergaren van rijkdom en het hebben van een ‘goede baan’, deden niet wat ze het liefste deden en vonden weinig vreugde in hun werk in vergelijking tot hen die simpelweg deden wat ze leuk vonden en waartoe ze zich voelden aangetrokken.
“Conclusie van het onderzoek, niet in medische maar in psychologische zin: alles draait om verbondenheid.”
Het perspectief van uitdagingen aangaan = Vreugde!
Vaillant verwoordt het op een komisch botte manier: “Het vermogen om van lood goud te maken.”
Het gaat hier om te leren navigeren door de zee van uitdagingen in het leven, het eenzijdige hokjesdenken achter je te laten en je hart te openen voor het geheel. Dan komt alles neer op verbinding.
Als we onze uitdagingen zien als kansen om te groeien en onze horizon te verbreden, dan kunnen we die met opgeheven hoofd doorleven en ervaren.
Zien we onszelf als slachtoffers die alles opkroppen en uitdagingen niet uitspreken of met anderen delen, dan verliezen we het contact met het ondersteunende sociale netwerk om ons heen.
Door het ontbreken van uitdagingen leren we onszelf niet goed kennen en groeien we niet. Uiteindelijk blijven we achter met een leeg gevoel vanwege het ontbreken van ervaring met het verwerken van moeilijke emoties.
De relatie met moeder.
Uiteindelijk werd een andere – al vaker naar voren gebrachte – theorie ontdekt, die betrekking heeft op de relatie van een man met zijn ouders tijdens zijn jeugd.
www.businessinsider.com schrijft: “Mannen die tijdens hun jeugd een ‘warme’ band met hun moeder hadden, verdienden $ 87.000 meer per jaar dan mannen met een minder zorgzame moeder. Mannen die geen leuke kindertijd met hun moeders hadden ervaren, liepen op latere leeftijd een groter risico dementie te ontwikkelen. Later in hun werkzame leven werden de relaties met moeders – niet hun vaders – in hun kindertijd in verband gebracht met de effecten op het werk. Anderzijds resulteerden ‘warme’ relaties met vaders tijdens de jeugd in een lager percentage gevallen van angst bij volwassenen, meer vakantiepret en een verhoogd gevoel van ‘tevreden met het leven’ op 75-jarige leeftijd, terwijl de warmte van de relatie met moeder gedurende de kindertijd nauwelijks van invloed was op het tevreden gevoel op die leeftijd.
Hoewel een kindertijd met goede ouderlijke verbondenheid duidelijk voordelen heeft, illustreren deze bevindingen het belang van ervaringen die een mens tijdens zijn de meest invloedrijke jaren van zijn jeugd opdoet.
Aan dit gegeven wordt ook de idee ontleend, dat een kind als een koning onderwijzen (en/of behandelen) eigenlijk erg beperkend is, soms schadelijk zelfs, afhankelijk van de druk die wordt gelegd op het belang van iemands ontwikkeling en succes. Vooral als je kijkt naar het kwalitatief gebrekkige onderwijs vandaag de dag.
Tot slot…
Enkele zeer interessante resultaten, gezien het feit dat de totale menselijke verbondenheid, relaties en ‘gratis’ ervaringen het meeste plezier in het leven scheppen.
Je vraagt je af waarom we eigenlijk zo driftig materieel bezit najagen en maar hardnekkig blijven geloven in de idee dat je daar blij van wordt.
Het schijnt dat nog steeds het verlangen van het ego bepaalt welke beslissingen we dagelijks als mens nemen, terwijl ware voldoening toch ècht buiten onze egoïstische hebberigheid ligt.
Ik geloof dat we onomkeerbaar afstevenen op een tijd waarin ruimte is voor het diepe innerlijke verlangen naar ontdekken, weten en ervaren van ware vreugde en vrede, ongeacht wat er om ons heen op materieel niveau gebeurt.
We gaan steeds meer en meer op zoek naar antwoorden binnen dat kader en slaan andere wegen in die ons wegvoeren van externe materialistische verlangens als zijnde de bron van onze levensblijheid.
