Stel, je komt een grote fabriekshal waar een feest aan de gang is binnen met een tas met cadeautjes. Je spiekt er eens in en ziet een lampje, een teddybeertje en oordopjes. Je loopt wat rond tussen de mensen en ineens valt je op dat er bij de muren ook mensen zitten, ze staan niet tussen de anderen, maar verschuilen zich in de nissen van het gebouw. Je besluit langs de buitenkant van de mensenmassa te lopen. Je blik valt op een ineengedoken jongen helemaal in het donker, zijn ogen zijn groot en staan angstig. Je knielt bij hem neer en pakt zijn hand. Hij kijkt naar je op, zijn ogen nu verwachtingsvol. Je reikt in je tas en haalt het lampje eruit. Je zet het bij hem neer en steekt het aan. Verbaasd pakt hij het in zijn handen. Je ziet zijn prachtige ogen schitteren. Hij gaat rechtop zitten en kijkt langzaam de ruimte in, bijgestaan door het lampje in zijn hand. Je weet dat je de andere cadeaus niet voor niets hebt, dus je geeft de jongen een kus op zijn voorhoofd en loopt verder. Je voelt je hart gaan gloeien.
Een nis verder zit een klein meisje met haar ouders. Dikke tranen rollen over haar wangen, haar moeder kijkt je radeloos aan. Ze houdt het meisje in haar armen, maar ze is ontroostbaar. Je ziet een knuffeltje op de grond liggen, platgetrapt en vies geworden door de feestende mensen. Je rommelt in je tas en haalt het teddybeertje eruit. De ogen van het meisje lichten op, ze lacht haar tandjes bloot en drukt het beertje tegen zich aan. Je hart voelt nog wat warmer.
Bij het laatste nisje zit een vrouw. Ze kijkt de zaal in, maar haar schouders houdt ze hoog. Langzaam brengt ze haar handen naar haar oren, om ze dan weer te laten zakken. Je gaat naast haar zitten en reikt haar de oordopjes aan. Je pakt haar hand en trekt haar omhoog. Voorzichtig begint ze te dansen, de muziek is nu draaglijk voor haar, een glimlach verschijnt om haar mond. Je laat je meevoeren op de beat en danst met haar mee. Ondertussen staat je hart in lichterlaaie. Je kijkt naar de voorgaande nisjes en ziet dat geen van de mensen nog in de nisjes zit. Ze zijn opgestaan en feesten tussen de anderen. Jij hebt ze net het duwtje gegeven dat ze nodig hadden.
Stel je nu eens voor dat jij die cadeautjes in je tas gehouden zou hebben, omdat je niet op de mensen af durfde te stappen? Te bang om jezelf te laten zien? Terwijl jouw cadeaus precies waren wat ze nodig hadden. Onvoorstelbaar, toch? Toch is het wat velen van ons dagelijks doen.
Ben jij goed genoeg?
Veel onderneemsters of vrouwen die ondernemer willen worden, houden zichzelf nog dagelijks klein. Te bang om zichzelf te laten zien aan de wereld. Te bang om fouten te maken. Te bang om te laten zien wat ze écht kunnen. Want wat zal de omgeving niet denken als ze zich echt laten zien? Is ze niet juist altijd verteld wat er nog niet goed genoeg aan ze was? Is ze niet verteld dat ze te veel zijn, te aanwezig? Of juist te rustig, te stil? Is ze niet verteld dat ze met hun dromen nooit geld kunnen verdienen?
Hebben de mensen om hen heen ze gesteund? Of juist ontmoedigd? Hoe vaak wordt ons niet verteld wat er nog niet goed genoeg is aan ons? Wat nu als wij nu gewoon besluiten om dat niet meer te geloven? Om te geloven dat we wél goed genoeg zijn, precies zoals we zijn? Wat nu als wij al onze gekkigheidjes gaan accepteren en omarmen? Wat nu als we tegen iedereen die zegt dat we ‘raar’ of ‘anders’ zijn, volmondig durven zeggen: ‘Dank je, dat klopt, wat leuk dat je het ziet!’ Wat zou er dan gebeuren? Hoeveel macht zouden hun woorden nog hebben? Wat zou het met jou doen om alles van jezelf te omarmen?
Jouw cadeaus
We dragen allemaal cadeaus met ons mee. We hebben allemaal onze talenten waarmee we kunnen bijdragen aan de wereld. We hebben het allemaal in ons om de wereld om ons heen een stukje mooier te maken. Maar veel te vaak laten we dat niet zien. Houden we ons klein. Proberen we zichtbaar te worden, maar blijven we ons stiekem nog verschuilen. Hoe vaak laten we onszelf écht zien? Schrijven we op social media wat er echt in ons hart leeft? Durven we in gezelschap volledig onszelf te zijn? Durven we eindelijk eens die video te maken om ons bedrijf te promoten? Ik zie zelfs ondernemers die dagelijks iets posten, maar waarvan ik nog geen idee heb wie ze echt zijn. Ze geven alleen tips, geen meningen. Ze schrijven feiten op, maar niets komt uit hun hart. Ze delen over hun trajecten of hun klanten, maar niet over zichzelf. Terwijl mensen willen weten wie jij bent. Als jij een ondernemer bent met een hele grote ‘waarom’, iemand die écht het verschil kan maken in het leven van anderen, dan ben jij het eigenlijk aan jezelf en de wereld verschuldigd om jezelf te laten zien, anders onthoud jij hen de schat die ze zouden kunnen ontdekken. Dus wees jezelf, laat je zien. Doe eens gek. Deel je zielenroerselen. Wees wie jij in je diepste wezen bent, want écht, je mag er zijn en de wereld zit op jou te wachten!