Samengevat: Samen met veel nieuwszenders, benadrukte voormalig President van Amerika Barack Obama onlangs dat ufo’s echt bestaan en dat de Amerikaanse overheid niet weet wat ze zijn.
Ufo’s zijn ‘mainstream’ geworden, op een hele belangrijke manier. De Amerikaanse marine heeft onlangs een aantal video’s en foto’s vrijgegeven van ‘onbekende luchtfenomenen’ (zoals de marine ufo’s noemt). Het Pentagon heeft bevestigd dat deze beelden echt zijn. Toch zonde dat beelden moeten worden vrijgegeven en een officiële stempel van echtheid moeten krijgen van een ministerie van defensie, voordat mensen het willen geloven. Uit dat feit alleen al blijkt hoe afhankelijk we zijn geworden van deze instituten en organisaties.
Dat is ook de reden waarom onze ervaring van belangrijke gebeurtenissen en controversiële onderwerpen zo makkelijk gemanipuleerd kan worden. Iedereen weet dat overheden, via hun banden met de media, al jaren proberen de mening van de massa te beïnvloeden, op allerlei onderwerpen en voor de ‘nationale veiligheid’. Tenminste, dat zeggen ze. Het is jammer dat we gewoon niet kunnen vertrouwen op overheden of nieuwskanalen om correcte en nauwkeurige analyses te geven over belangrijke onderwerpen. Al is het natuurlijk fantastisch dat dit fenomeen nu door de mainstream wordt geaccepteerd.
De vraag wordt nu: waarom zou de mainstream media jarenlang actief ufo’s belachelijk maken, het een ‘complot’ noemen, en het nu ineens serieus nemen? Het is niet alsof deze ‘onbekende luchtfenomenen’ iets nieuws zijn: er is al tientallen jaren bewijs van militaire confrontaties met ufo’s.
En net zoals er al bewijs was voor het bestaan van ufo’s toen ze nog de status hadden van een complottheorie, is er ook een berg aan bewijs dat erop wijst dat deze objecten niet door mensen zijn gemaakt. In ieder geval niet allemaal. Dat maakt het verdacht dat iemand als Barack Obama bij The Late Show langskomt en zegt dat de Amerikaanse regering niet weet wat deze objecten zijn.
We weten dat overheden en militaire organisaties dit fenomeen al minstens 70 jaar onderzoeken. Misschien houden de ‘hooggeplaatste’ officieren zich nog aan hun eed voor nationale veiligheid? Misschien kauwen ze alleen na wat hen verteld is van mensen die zijn ‘ingewijd’?
“De waarheid is, en ik meen het echt nu, is dat er beelden en verslagen zijn van objecten in de lucht, waarvan we niet precies weten wat ze zijn. We kunnen niet uitleggen hoe ze bewogen, wat hun koers was. Hun patroon had geen makkelijke verklaring. En daarom, weet je, denk ik dat mensen het nog steeds serieus onderzoeken en proberen te ontdekken wat dat zijn.” – Barack Obama
Volgende maand komen het Amerikaanse Bureau van de Nationale Inlichtingendienst en de Minister van Defensie met een vrijgegeven verslag over ‘onbekende luchtfenomenen’. Dit verslag brengen ze uit aan allerlei inlichtingendiensten en militaire commissies van het Congres, dus je weet eigenlijk al dat wat er echt bekend is over deze fenomenen gewoon geheim blijft binnen deze kringen. Wat wij uit dat verslag te horen krijgen zal niets nieuws zijn voor mensen die ufo’s al jaren onderzoeken.
Het bewijs zegt namelijk iets anders: dat het wel bekend is wat sommige van deze objecten zijn. Maar dat hangt wel af van je definitie van bewijs. Volgens Apollo 14-astronaut dr. Edgar Mitchell gaat het om ‘gecrashte voertuigen en teruggevonden lichamen’. Ander bewijs komt van ervaringen van gewone burgers, maar ook zelfs van hooggeplaatste militairen die delen wat ze weten. Toch lijken deze getuigenissen bijna nooit openbaar te worden.
Oké, dus militaire piloten en politici mogen en willen nu over het fenomeen praten. Maar het is niets nieuws. Waarom horen we in de mainstream media nooit van iemand die dieper is gegaan? Wanneer komt er erkenning in de media voor de personen die kijken naar wat het betekent voor ons bewustzijn? Of dat deze objecten inderdaad gemaakt zijn door een niet-menselijke intelligentie? Waarom kunnen we de discussie niet naar het volgende niveau tillen en verder speculeren?
Wat maakt de getuigenis van één iemand, die het ‘veilig speelt’ door niet meer te zeggen dan dat de objecten echt bestaan, zoveel geloofwaardiger dan de getuigenis van iemand anders, met dezelfde of zelfs een hogere positie, die dieper in gaat op de vraag en kijkt naar de bedoeling van de intelligentie achter deze ‘onbekende’ objecten? Waarom blijven we zeggen ‘we weten het niet’, terwijl er meer dan genoeg informatie en getuigenissen zijn om een intelligente discussie mee te voeren? Is het omdat de overheid ons wel filmpjes en foto’s van de objecten heeft gegeven, maar niet van andere intelligente wezens? Dat zal ongetwijfeld een rol spelen, maar deze getuigenissen van ‘geloofwaardige’ bronnen zijn op zijn zachtst gezegd merkwaardig. Ze blijven zeggen dat niemand weet wat deze objecten zijn. Dat kan niet waar zijn.
Een voorbeeld: Kolonel Robert Friend was van 1958-1962 directeur van Project Blue Book. In zijn laatste interview suggereerde hij dat de U.S. Air Force wist wat deze objecten waren. Hij zei niet wat het dan waren, maar hij leek te zeggen dat ze buitenaards waren. De Apollo 14-astronaut, Edgar Mitchell, suggereerde precies hetzelfde.
Kolonel Ross Dedrickson was van 1950-1958 lid van de U.S. Atomic Energy Commission. Tijdens zijn dienst werkte hij in de testgebieden van Nevada, het nucleaire testgebied in de Stille Oceaan ten westen van Hawaï, de fabriek van nucleaire wapens in Albuquerque, en inspecteerde hij verschillende nucleaire en niet-nucleaire faciliteiten door heel Amerika. In 1962 verliet hij de luchtmacht. Volgens hem zijn meerdere mensen binnen het Ministerie van Defensie en de Amerikaanse luchtmacht perfect op de hoogte van wat sommige van deze objecten zijn: buitenaards. En deze mensen maken zich zorgen om de veiligheid van onze planeet.
Er zijn natuurlijk talloze verhalen, goede en slechte, over dit fenomeen en over niet-menselijke intelligentie. Daar moet de discussie dan ook heen. Helaas wil de mens alles in een hokje stoppen en een etiket geven. Dit fenomeen is enorm: het raakt elk aspect van de mensheid en gaat over kwantumfysica, bewustzijn, meerdere dimensies en nog zoveel meer.
Dr. Norman Bergrun, een beroemde NASA-wetenschapper, heeft ook informatie gedeeld over niet-menselijke intelligentie. Hij suggereert dat die intelligentie verantwoordelijk is voor de ‘onbekende luchtfenomenen’.
Dit was maar een kleine selectie uit een enorme voorraad voorbeelden. We hebben dus goede reden om te geloven dat de media en overheid tegen ons liegen als ze zeggen dat ze niet weten wat deze objecten zijn. Er zal ongetwijfeld nog veel onduidelijk zijn, maar dat heeft niets te maken met waarom ze tegen ons liegen. Mensen die dit perspectief delen, delen misschien alleen maar wat ze is verteld. Anderen zijn misschien contractueel verplicht niet meer zeggen dan dat deze objecten echt bestaan. En sommigen delen vast wel alles wat ze weten, wat fantastisch zou zijn.
Ik ben bang dat de media en de regering hun geheimen in het donker kunnen houden, juist doordat ze nu delen dat ze niet weten wat deze objecten zijn. Zo blijven ze doorgaan met wat ze al jaren doen, wat ze ook doen in de wereld van de onbekende budgetten. Eigenlijk zeggen ze gewoon: “hier, dit is alles wat we weten, tevreden?” En zo wordt de ‘nationale veiligheid’ een excuus om te zeggen dat je informatie mag achterhouden. Omdat de informatie een dreiging vormt op allerlei zakelijke, financiële of andere elites.
Tegelijkertijd gebeurt er nog iets. Door te delen dat ze niet weten wat deze objecten zijn, heeft de overheid een soort belofte gedaan om daarachter te komen. Het Pentagon heeft een nieuw programma opgezet om ufo’s te bestuderen. Nu kunnen ze de massa vertellen wat ze precies ontdekken. Dat klinkt mooi, maar geeft dat ze niet juist de mogelijkheid om onze mening over ufo’s te manipuleren, met informatie die niet klopt of uitlegt wat er gebeurt? Dat moeten we maar afwachten. Als er iets zeker is, dan is het dat het gedrag van deze objecten, die al zo ontzettend lang onder ons zijn, ons vertelt dat ze geen bedreiging vormen.
Er zijn natuurlijk problemen met betrekking tot veiligheid voor de luchtvaart, of misschien andere problemen met het benaderen van deze objecten. Zoals straling en zo. Maar voor wat hun gedrag betreft, tonen de meeste objecten juist dat ze actief onze eigen luchtvaartuigen ontwijken. Dat zien we ze al tientallen jaren doen. Het lijkt er dus op dat ze nieuwsgierig en speels zijn als het op vliegtuigen aankomt. Ze willen ze overduidelijk niet neerschieten, dat doen we zelf al.
