Elise is 6 jaar. Met haar grote ogen kijkt ze nieuwsgierig de wereld in. Ze houdt van de mensen om haar heen. Ze lacht mee met hun blijdschap en huilt met hun verdriet. Ze wil ze troosten en licht brengen in hun wereld. Met haar stralende lach wil ze zeggen: ‘Kijk, het kan ook anders hoor. Kijk hoe de sterren stralen, en voel de zon die ons verwarmt‘. Ze wil kleur geven aan de wereld en een lichtpuntje zijn voor de mensen om haar heen die ze zo liefheeft. Deze taak staat gegrift in haar ziel. Het is haar missie.
Met haar grote ogen ziet Elise veel. Ze kijkt door de zo zorgvuldig gemaakte maskers heen. Ze weet precies hoe jij je voelt. Ze kan rake dingen zeggen over jou die je niet altijd wil horen en waar je misschien een beetje van schrikt. Zonder het te beseffen slaat ze die indrukken op in zichzelf. Het zijn er veel. Dan wordt ze moe of krijgt buikpijn en begrijpt niet waarom. Ze wil het graag goed doen en gezien worden, maar haar omgeving begrijpt haar niet altijd. Ze voelt zich anders. Ik ben hier dieper op ingegaan in het artikel Komt mijn kind van een andere planeet? En wat heeft het dan nodig?
Anna ziet haar. Ze ziet hoe haar gevoelige dochter zich een weg baant door het leven. Ze geniet van haar eerlijkheid en stralende lach en ziet ook hoe haar sprankel uit kan gaan. Ook ziet Anna de onmacht van Elise om haar geliefde taak te volbrengen. Anna wil haar dochter helpen om zich te ontplooien en om zich vrij in het leven te kunnen bewegen en weet niet altijd hoe ze dat kan doen.
Jij kunt je kind helpen om zijn weg naar de aarde te vinden
Gevoelige kinderen zien de spanningen van anderen en willen het graag voor hen oplossen. Alleen zijn ze te klein voor. Ze kunnen ook nog niet onderscheiden of hun verdriet van henzelf is of van een ander. Het gevoelige kind gaat wat gemakkelijker in en uit zijn lichaam. De ene keer is het volop aanwezig en de andere keer is het teruggetrokken of dromerig. Het staart liever uit het raam dan dat het oplet in de klas. Dat kun je merken als je je kind roept. Dan duurt het even voordat je antwoord krijgt, omdat het helemaal vanuit zijn eigen dromerigheid moet komen.
Ze hebben de aarde nodig om die spanning weer af te kunnen voeren. Gevoelige kinderen hebben meer contact met de aarde nodig om zich veilig te voelen. Een manier voor kinderen om te gronden is stoeien, lichaamsbeweging, tekenen en op schoot zitten. Maar dat is niet altijd genoeg.
Als ik in mijn reading- en healingpraktijk de energie van mensen lees, zie ik de ziel als een groot stralend licht. Het heeft een hogere frequentie heeft dan de aarde. De ziel van het gevoelige kind heeft een nog hogere frequentie. De indaling van de hogere trilling van de ziel in het lichaam dat een lagere trilling heeft, is een ware zoektocht voor het kind dat zich anders voelt. Voor deze kinderen is het moeilijk om zelf hun weg naar de aarde te vinden. En daar kan het jouw Moederkracht goed bij gebruiken. Je helpt je kind door je bewust te zijn van je eigen lichaam, je lichaam te voelen en erin te ontspannen. Dan voelt jouw kind dat je aanwezig bent en voelt het zich veilig. Je wordt zijn rots in de branding.
Je comfortabel gaan voelen in de ongemakkelijke waarheid
Maar jezelf verbinden met de aarde geeft niet altijd een prettig gevoel. Een ongemakkelijke waarheid kan zomaar naar boven komen. Je lichaam is goudeerlijk. Het geeft ongegeneerd aan dat het moe is, ook al heb jij nog een lang to-dolijstje. Het gaat in de weerstand als je meer aandacht aan anderen geeft dan aan jezelf. Het maakt je bewust van je grenzen, van mensen of acties waar je energie van krijgt maar het maakt je ook bewust van welke mensen en acties je geen energie krijgt. Het komt niet altijd goed uit om naar de waarheid van je lichaam te luisteren. Hoe kun je dit comfortabeler maken voor jezelf?
Voordat je gaat gronden maak je eerst contact met je hart. Open je hart naar binnen naar jezelf. Met deze liefde voor jezelf maak je contact met je lichaam. Dan kun je ontspannen en gemakkelijker in je lichaam zakken. Wat zou je doen met je to-dolijstje als je van jezelf houdt? Welke mensen zou je vaker opzoeken en tegen welke mensen zou je vaker nee kunnen zeggen?
Veiligheid meegeven aan je kind is een manier van verbinden
Als Anna zich op deze manier gaat gronden, gaat ze zich ontspannen en blijft ze rustig in een spannende situatie. Elise voelt dan duidelijk haar warme aanwezigheid en weet: wat er ook gebeurt, bij mama is het veilig en daar kan ik altijd naar terug. Zo wordt gronden een manier van verbinden.
Minicursus Moederkracht: Hoe laat ik mijn kind opbloeien?
Wil je weten hoe je dit kan toepassen op jezelf en de relatie met je kind? Wil je meer verdieping in hoe je je kind kan begeleiden om op te bloeien? Schrijf je dan in voor de gratis minicursus Moederkracht: hoe laat ik mijn kind tot bloei komen? We gaan oefeningen doen voor jou en een oefening die je ook met je kind kunt doen. We hebben gekozen voor drie Zoommeetings zodat je ruimte hebt om je vragen te stellen.
Wat gaan we doen?
In iedere Zoommeeting komt er een thema aan bod:
- Hoe geef ik mijn kind veiligheid mee?
- Hoe geef ik mijn kind vertrouwen mee?
- Hoe kan ik het beste communiceren met mijn kind?
En verder:
- Meditatie en/of oefening voor jezelf en een om met je kind te doen.
- Voor moeders van kinderen van 5-10 jaar
- Drie Zoommeetings
- 23, 26 en 30 maart 20.00u-20.45u
- Gratis
Ja, ik schrijf me in voor Moederkracht: hoe laat ik mijn kind tot bloei komen?