Alles in ons universum heeft mannelijke en vrouwelijke energie, en de grote kunst is om die twee polariteiten in onszelf te balanceren en te verenigen, als een ware alchemist. Een innerlijke eenwording die ook wel het heilige huwelijk genoemd wordt en alleen maar in jezelf, in je hart, tot stand kan komen. Geen kleine opdracht in deze door mannelijke energie gedomineerde manier van samenleven, het patriarchaat zoals we dat al vele duizenden jaren kennen. Maar toch is dat de opdracht die veel zielen op zich hebben genomen, zowel mannen als vrouwen, want als die balans in zichzelf tot stand komt, dan kan die ook in de uiterlijke wereld tot stand komen. Een overstijgen van polariteit waar velen van dromen, waar ze misschien wel voor zijn geboren. In de praktijk betekent dit vaak dat vrouwen zich meer mogen verbinden met het krachtige directe mannelijke en mannen meer met het gevoelige verbonden vrouwelijke deel van zichzelf.
Disbalans en scheefgroei
Als ik kijk naar onze westerse samenleving anno nu, zie ik veelal disbalans en scheefgroei. Veel mannen én vrouwen compenseren hun innerlijke onbalans door juist het tegenovergestelde te projecteren. Vrouwen worden mannelijker in gedrag en denken, en mannen worden vrouwelijker, maar niet per se in hun gevoel. Veel mannen én vrouwen doen momenteel precies hetzelfde. Minder voelen en harder worden. En daar wordt geen sekse beter van. Het resultaat is overigens wel dat vrouwen een inhaalslag hebben gemaakt en velen van hen langzamerhand beter worden in “man zijn” in deze maatschappij dan veel mannen. Kijk maar naar sommige van onze politica tegenwoordig. Spijkerhard in hun liefdeloze voornamelijk mannelijke energie en toch bewonderd door veel vrouwen die, naar ik maar aanneem, zelf ook niet meer veel durven, willen of kunnen voelen. Anders prik je toch al gauw door het acteerwerk heen? Want dat kunnen mensen (M/V) die nog wel durven en willen voelen namelijk. Door het oppervlakkige heen prikken om de aanwezige onderstroom te voelen. Het is vast niet slecht dat zoveel mannen en vrouwen zichzelf verliezen in de negatieve aspecten van het mannelijke omdat ze daarmee laten zien en belichamen hoe het momenteel gesteld is met de westerse wereld met haar dominante agressieve patriarchaat, maar liefdevol is anders want de verbinding met het oorspronkelijke (goddelijke) vrouwelijke mist in elk opzicht.
Vrouwen zijn het sterkste geslacht
Laten we eerlijk zijn, vrouwen zijn op aarde emotioneel het sterkste geslacht. Altijd al geweest. Het vermogen om zwanger te worden en nieuw leven geboren te laten worden maakt dat vrouwen dichter bij verlichting staan dan mannen. In de tijden van Lemurie en Atlantis gaven vrouwen daarom probleemloos leiding aan de mannen. En dat doen ze eigenlijk nog steeds, al wordt het meestal niet erkend of überhaupt begrepen, en collectief zeker niet zo gevoeld. Deze groep is daarom veel meer bezig met spiritualiteit dan mannen (80-20%) en veel vrouwen ondersteunen anderen in hun ontwikkeling. Dit omdat ze diep van binnen weten dat we collectief alleen terug bij de bron kunnen komen door het vrouwelijke in ere te herstellen en het haar rechtmatige plek terug te geven. Maar dat kan alleen als het vrouwelijke geëerd, gedragen en ondersteund wordt door het mannelijke…
Zoals het hoort.
Zoals het weer opnieuw zal zijn.
Sta op, Man…
Sta op, Vrouw…
En herinner jezelf!
PS. Volg me hier op Insta
