Ken je dat: Je hoort dat je een whatsapp berichtje binnenkrijgt en wilt het openen, maar je vinger strijkt lichtjes over het icoontje van Facebook.
Gewillig opent je telefoon je Facebook app en je oog valt op iets wat een vriend van je geschreven heeft. Je besluit gelijk even te reageren.
Je scrollt verder, opent een grappig filmpje, opent nog even het spelletje dat je via Facebook speelt en voor je het weet, ben je een uur verder en heb je nog steeds dat whatsapp berichtje niet gelezen. Sterker nog: Tot je het icoontje weer zag, was je het berichtje helemaal vergeten! Je hebt inmiddels tig apps open staan en veel verschillende tabbladen op je browser. Halverwege de dag vraag je je af hoe het nu toch kan dat je batterij alweer bijna leeg is.
Ik werk nu inmiddels jaren met jongeren met autisme en/of AD(H)D en ik gebruik dit voorbeeld soms als mensen niet goed snappen waarom zij snel afgeleid en sneller moe zijn dan anderen. Naar mijn idee kun je het brein van veel mensen met autisme en/of AD(H)D vergelijken met een telefoon met heel veel apps erop.
Zonder dat ze het altijd weten of willen, wordt app na app geopend. Iedere impuls kan ervoor zorgen dat er een nieuwe app geopend wordt. Ze raken snel afgeleid van wat ze aan het doen waren en hun “batterij” is veel sneller leeg doordat al die appjes open blijven staan en, indien getriggerd, onmiddellijk opnieuw geactiveerd worden.
Als alle appjes nog draaien op de achtergrond, is het moeilijk om je focus te houden en werkt de app die op dat moment belangrijk is -bijvoorbeeld het luisteren naar je leraar op school- langzamer en minder gemakkelijk.
Naast dat hun “batterij” sneller leeg is (ze dus sneller moe worden bij veel verschillende prikkels), is in slaap komen vaak erg moeilijk. Al die appjes staan immers nog open zorgen nog voor onrust. Opladen duurt dan ook langer en gaat moeizamer. En de volgende dag, begint alles gelijk weer opnieuw, omdat de vorige dag de apps niet goed afgesloten zijn. Zo kan er dus gelijk weer onrust ontstaan en kan er gelijk weer een nieuwe cyclus van vermoeidheid beginnen.
Let wel: Dit voorbeeld kan opgaan voor een deel van de mensen met autisme. Ik heb dit zelf verzonnen om de werking het brein van sommige van mijn cliënten uit te kunnen leggen aan mensen die het niet goed snappen. Ik zal de laatste zijn die zal zeggen dat dit voorbeeld opgaat voor alle mensen met autisme. Ik heb zelf geen autisme, maar werk al jaren met jongeren met autisme en aanverwante stoornissen. Ik zie in mijn werk ook vaak juist dat mijn cliënten soms een enorme concentratie op kunnen brengen voor waar ze mee bezig zijn, maar dat lukt meestal niet na een dag met veel prikkels en alle daarbij horende “apps” die draaien in hun brein.
Ik lees het graag als je je hierin herkent, of juist helemaal niet. Zo kan ik blijven leren.
Nadia
www.turningtide.nl
