Jij bent niet zomaar naar aarde gekomen, je bent hier om bij te dragen aan de ontwikkeling van de nieuwe tijd. Als lezer van Nieuwetijds vermoed ik dat je dit al weet. De kans is dan ook groot dat je op een dag op zoek gaat (of bent gegaan) naar de dieperliggende reden van jouw komst naar aarde. Je spreekt van je verlangen om je zielsmissie te kennen, je purpose te vinden of te worden wie je op aarde bedoeld bent te zijn. Verschillende woorden voor dezelfde zoektocht.
In mijn vorige twee artikelen heb ik twee veelvoorkomende valkuilen benoemd, die de ontvouwing van dit ontdekkingsproces onnodig vertragen: een te grote focus op je droombaan en de verwachting dat je zielsmissie een eindstation is. In dit artikel benoem ik een derde valkuil: continu klaar staan voor de ander.
Je bent hier om te dienen – niet om jezelf te vergeten
Dat je dienstbaar wilt zijn aan het collectieve ascensieproces en dus aan het wel en wee van anderen, is niet meer dan logisch. Want het is juist dit verlangen dat je aanspoort om serieus werk te maken van wie je écht bent en wat je hier te doen hebt. Het is als een brandend vuur in jou, een sterke drijfveer om te blijven zoeken naar hoe jij van betekenis kunt zijn, zodat anderen daar ook wat aan hebben.
Echter, het niet-helpende effect van dit verlangen kan zijn dat je jouw unieke bijdrage letterlijk zoekt in het doen van dingen voor anderen; in je werk, in je vriendschappen, in je rol als ouder et cetera. Je wilt oprecht anderen helpen en blij maken, dus het is simpelweg het eerste dat er in je opkomt als je op zoek gaat naar passende expressievormen van wie jij bent. Je dient en je blijft dienen.
De valkuil: altijd maar klaarstaan voor anderen
Een voorbeeld wat me nu te binnen schiet, is de ervaring van Lydia. Toen ik haar leerde kennen, werkte ze een aantal uur per week als energetisch healer en dat combineerde ze met haar taken thuis als begeleider van haar opgroeiende kinderen. Ze was tevreden met haar leven, maar voelde ook dat ze niet volledig haar zielsmissie leefde. Dat begon te knagen, waardoor ze zich aanmeldde voor mijn traject Ontgrendel je Zielsmissie.
Al gauw kwam ze erachter dat haar probleem niet was dat ze steeds klaarstond voor haar cliënten en dierbaren, dat bracht haar juist veel voldoening. Haar valkuil was dat ze zichzelf in haar dienstbaarheid was vergeten. Ze liep leeg op haar eigen vuur van dienstbaarheid, en dat bracht haar in verwarring.
Deze verwarring zie ik vaak terug bij de vrouwen die ik begeleid. Ze hebben al veel innerlijk werk gedaan, ze maken bewuste keuzes die bij hun essentie passen, maar ondertussen blijft de diepe voldoening uit. En dat maakt dat ze (opnieuw) gaan zoeken naar wat dan in vredesnaam hun zielsmissie kan zijn. Hoe komt dat toch?
Jij eerst, zodat je juist méér kunt delen
Mijn antwoord: ze nemen hun verlangen om van betekenis te zijn te letterlijk door altijd maar klaar te staan voor de ander. Echter, jouw unieke zielsmissie is geen taak die je moet volbrengen ten gunste van de mensheid. Het is in de eerste plaats jouw taak om je te herinneren wie jij ten diepste ben en om daar vervolgens uitdrukking aan te geven op al jouw levensterreinen op een wijze waar jij blij van wordt. Niet de ander, maar jij!
Het is zo simpel, en toch vinden we het lastig om onszelf als vertrekpunt te nemen in plaats van de noden van de ander. Het voelt als te ik-gericht, waardoor we deze innerlijke beweging overslaan en we er liever een tandje bij zetten. Nog meer geven, nog meer uitdelen. Geen wonder dat je je dan aan het einde van de dag onvervuld voelt, want jouw voedingsbron droogt langzaam op.
Ironisch genoeg belemmert dit gedrag de verdere ontvouwing van jouw unieke zielsmissie. Je kunt namelijk alleen delen met anderen wat je zelf kunt ontvangen. Dus hoe meer impact je wilt maken op de wereld, hoe meer je verbonden hebt te zijn met wie je werkelijk bent en vandaaruit keuzes te maken die in de eerste plaats jou voeden.
Delen in overvloed en je zielsmissie leven
En dat is precies wat Lydia deed. De liefde die ze jarenlang grenzeloos aan anderen had gegeven, gaf ze nu eerst aan zichzelf. In plaats van haar praktijk uit te breiden (waarvan ze eerst dacht dat dat de bedoeling was), deed ze precies het tegenovergestelde. Ze begrensde haar werktijd, ging spontaan een weekendje weg en maakte meer ruimte om simpelweg te genieten van het aardse leven. Ze besefte dat de innerlijke inspiratie voor wat zij nog meer tot uitdrukking mocht brengen vanzelf zou komen, op voorwaarde dat ze zichzelf eerst zou geven wat ze zichzelf jarenlang had ontzegd.
Alles wat je eerst aan jezelf geeft, kun je vervolgens vanuit een natuurlijke vanzelfsprekendheid delen met de ander. Zodra je deze ogenschijnlijke paradox omarmt, deel je vanuit overvloed en dát geeft de vervulling die je zoekt, hét bewijs dat je je zielsmissie leeft.
Wil je een flinke slinger geven aan de ontvouwing van je zielsmissie?
Doe dan mee met de gratis Instant Shifts in je Zielsmissie Challenge, die op ma 19, di 20, wo 21 en vr 23 mei plaatsvindt
>> Meer info + aanmelden, klik hier: https://daniellehermeler.com/instant-shifts-in-je-zielsmissie-challenge/
