Deel Een
Dit is voor mij een moeilijk onderwerp om over te schrijven, omdat het me herinnert aan een erg uitdagende periode in mijn zoons leven toen hij overwoog om zichzelf van het leven te beroven. Het doet me weer herinneren aan de angst die ik ervoer, me afvragende of ik op een dag zou thuiskomen en zou zien dat hij deze daad ook werkelijk had uitgevoerd. Hij sprak er met mij nooit over dat hij dit overwoog, ik weet wel dat hij dikwijls de smalle grens bewandelde. Er waren dingen in zijn leven waarmee hij zich niet kon verzoenen en grote moeite had. De mogelijkheid tot zelfdoding was, in zijn ogen, een optie omdat het de pijn zou stoppen die hij voelde.
Dat is de keerzijde van de extreme gevoeligheid die Indigo’s hebben—ze voelen hun pijn heel erg diep en worden zo verwond dat ze geen uitweg meer vinden. Ze overwegen dan zelfdoding in ogenblikken van vertwijfeling, als ze er van overtuigd zijn dat geen enkele andere oplossing mogelijk is.
Indigo’s vechten meer met deze zelfmoordgedachten dan enige andere voorgaande generatie. En velen drijven dit ook werkelijk door, een spoor van verdriet achterlatend. Ze hebben moeite met het accepteren van de dingen en omdat vele Indigo’s een moeilijke kindertijd ervoeren, zijn hun wonden vaak diep en pijnlijk. Hun empatische vermogens maken hun eigen pijn nog erger omdat ze er de pijn van anderen nog aan toevoegen.
Mijn zoon had vele Indigo vrienden waarvan velen ook streden met hun eigen problemen. Ik voelde soms dat hij problemen van zijn vriend aan het uitwerken was bovenop die van zichzelf.
Drie jaar lang kampten we met dit probleem. We deden counceling, medicijntherapie (kort) en praten heel veel met elkaar. De medicijnen leken de dingen alleen maar te verergeren want Indigo’s kunnen ongewone reacties hebben op medicijnen en kunnen er intolerant voor zijn. En omdat ze onderhevig zijn aan verslaving, kunnen ze zelfs verslaafd worden aan velerlei soorten medicatie.
Mijn zoon pleegde geen zelfmoord maar hij had verschillende vrienden die dat wèl deden en dat was een heel droeve en moeilijke ervaring voor iedereen. Ieder ouder wiens Indigo kinderen door een emotioneel strijdperk gaan of door pijnlijke ervaringen moet begrijpen dat deze kinderen niet in staat zijn om zomaar hun emoties ‘uit te schakelen’ zoals wij dat wel hebben geleerd. En zij nemen bovendien de emotionele energie uit hun omgeving in zich op, waarvan ze dan kunnen denken dat het die van hun is. Omdat ze hoogst empatisch en intuïtief zijn,zou het kunnen helpen om hun empatisch vermogen op een betere manier te kanaliseren en te helpen om een onderscheid te maken tussen welke energie nu van hen is en welke anderen toebehoort.
Een goede communicatie tussen ouders en kinderen is altijd nodig zeker met Indigo kinderen omdat ze zich alle soorten dingen kunnen inbeelden en dikwijls moeite hebben om onderscheid te maken tussen de werkelijkheid en hun angsten en geloof.
Hoewel ze hoogst intelligent zijn, neigen ze er ook naar om emotioneel onvolwassen te zijn en hebben ze er meer nood aan dan ze willen toegeven, om aangemoedigd te worden.
Doorheen verschillende jaren van praten, dingen uitwerken, en mijn zoon te leren hoe hij zijn empatische energie kan richten, en hem te laten weten dat ik er was voor hem, waren we in staat om door deze moeilijke periode te geraken en die ligt nu goed en wel achter ons. Het is een uitdaging die vele Indigo-ouders tegenkomen maar één die met wat moeite, samen overwonnen wordt. Het is niet makkelijk maar het kan wel !
Deel twee
In bovengaand artikel (deel 1) schreef ik vorige week over Indigo’s en zelfdoding. Ik deelde met jullie mijn moeilijke en uitdagende ervaringen met mijn Indigo zoon en velen van jullie schreven mij over hun eigen ervaringen met hun Indigokinderen.
Pijn, verwarring en frustratie, dat deelden jullie met mij en dat was het algemene thema. Velen van jullie schreven over Indigo kinderen die nu achtien tot twintig jaar oud zijn. Dit is een bijzonder uitdagende leeftijd voor Indigo’s, die dan verondersteld worden het huis te verlaten en de wereld tegemoet te treden. Velen van hen echter zitten vast en zijn bang om het huis te verlaten.Ze zijn depressief, drinken en /of gebruiken drugs of hebben alles simpelweg de rug toegekeerd en doen helemaal niets. Als generatie waren de meesten van ons op die leeftijd ofwel op school, of getrouwd. Nu zijn we dus gefrustreerd over het gedrag van onze kinderen. En overweldigd door het zwarte gat waarin ze zich lijken te bevinden. Kunnen we ze helpen ?
Sommige Indigo’s zijn geïntimideerd door wat ze zien als ‘het succes van hun ouders’ en om dit te evenaren of te overtreffen’. Anderen zijn bang dat ze niet zullen voldoen aan de hoge verwachtingen van de maatschappij aan de huidige generatie. Sommigen willen net het tegendeel van wat de ouders doen, niet omdat ze moeilijk willen doen, maar omdat ze hun eigen pad in het leven willen maken en voelen dat anders doen dan wat hun ouders doen, alvast een goede start is. Nog anderen weten eenvoudigweg niet wat te doen en worden overweldigd door het vastgelegde aantal mogelijkheiden dat ze hebben en de uitdaging om één ding te kiezen en hierin succesvol te zijn, zoals hun ouders dat deden. Wat als het ze niet bevalt- zullen ze er dan voor altijd aan vastzitten?
Als generatie zijn Indigo’s heel erg creatief zijn, intuïtief en gemotiveerd en doen alles met doel en intentie ; als ze vast komen zitten, dan zitten ze dus wel écht vast. Maar ze kunnen uit hun zwarte gat geholpen worden. Een ding dat ik heb geconstateerd is dat vele Indigo’s gepest werden door vriendjes en ze leden eronder dat ze ‘anders’ waren.
Welke emoties ze ook gevoeld hebben in die tijd, ze dragen die met zich mee in de jonge volwassentijd en de angst veroordeeld te worden om wie ze zijn, hoe ze er uitzien en hoe ze zich gedragen, lijkt te zijn aangewakkerd in velen van hen.
De oplossing die ik altijd heb voorgesteld aan ouders van Indigo kinderen is om met ze te praten over hun angsten. Achterhaal waar hun interesse naar uitgaat, stel hen gerust en help hen zich veilig te voelen met hun anders-zijn. De Indigo-energie zal zich niet conformeren aan regels en beperkingen en ze zullen niet in staat zijn een job uit te oefenen die ze verafschuwen of die niet passend is voor hun talenten en gaven.
Als ze worden ondersteund in hun pogingen, zijn ze creatief genoeg om alternatieven te vinden die wel passend zijn. In plaats van gefrustreerd te zijn (hoewel hun gedrag best frustrerend kan zijn), moeten we ons ook afvragen waarom ze zich voelen zoals ze zich voelen, in plaats van ze het gevoel te geven dat er iets mis is met ze.
Dit is een uitdagende situatie voor iedere ouder en het kan minder moeilijk zijn als er begonnen wordt met een poging tot communicatie.. De situatie mag dan niet opgelost worden in één nacht tijd, maar ze zal stilaan verbeteren. En jouw Indigo kind zal, zoals het mijne dat deed, uit een zwart gat klimmen, zijn pad vinden en openbloeien in zijn/haar creatieve energie.
Deel drie
Dit is een laatste vervolg op de maandelijkse serie over de Indigo’s en zelfdoding. Ik heb inmiddels zoveel boodschappen gekregen van ouders, lerearen en healers dat ik me ertoe genoodzaakt voelde om een bijkomend commentaar te schrijven over dit belangrijke onderwerp. Merk op dat ik nog niets geschreven heb over Kristalkinderen. Dat is omdat ze nog niet op hun ‘punt van evolutie’ zijn gekomen zoals de Indigo’s. Indigo’s komen nu in hun late tienertijd en vroege volwassenheid en bereiken dat crisispunt nu.
En ze vechten met hun doel in deze wereld, hun vermogen om hun missie uit te voeren met hun gaven en talenten. Vele Indigo’s die zelfdoding overwogen doen dit omdat ze erg depressief zijn en depressie is een groot probleem voor Indigo’s. Ze kunnen niet langer zin geven aan hun leven, zichzelf en zien geen toekomst voorbij hun huidige situatie. Ze weten niet hoe ze van het punt waarop ze zich nu bevinden naar het volgende moeten in hun leven. En dit is een generatie die opgroeide met videospelletjes waarin ze moesten ‘sterven’ om naar een volgend niveau te kunnen. Nemen ze dit concept mee naar hun huidige werkelijkheid, zonder begrip te hebben van de implicaties?
Terwijl de Indigo energie zo wonderlijk creatief is als die een positieve expressie krijgt, kan ze in een negatieve expressie erg destructief zijn. Dat heeft niet enkel betrekking op de buitenwereld van de Indigo, maar ook op hun binnenwereld.. Ze zijn vaak zelf hun ergste vijand, en creëren een resem problemen en moeilijkheden voor zichzelf (en hun ouders). Indigo’s zijn een generatie die volledig betrokken ouderschap vereisen. De ouders moeten aanwezig zijn in elk gebied, ook emotioneel. De meeste ouders zijn gestresst door hun veeleisende jobs en levensstijl en hebben niet de tijd om er werkelijk te zijn voor hun kinderen. Op dit punt geraken de Indigo’s in de problemen. En het lijkt of ze met opzet hun ouders wegduwen op het ogenblik dat ze de grootste behoefte hebben aan inzicht en aandacht. Als een Indigo zegt ‘Ik kan dit aan’ dan betekent dit dat ze er tot over hun oren in zitten en wanhopig hulp nodig hebben, zelfs als ze er niet om vragen en deze met tegenzin aanvaarden.
De tragedie van een kind dat zichzelf het leven beneemt is onvoorstelbaar, niet enkel voor de familie maar voor de samenleving in het algemeen. Deze kinderen hebben veel bij te dragen en kunnen ons nog wat leren en we zijn het ze verplicht om een actieve aanwezigheid te zijn in hun levens. Toen mijn Indigo zoon eindelijk uit zijn suïcidale periode kwam, schreef hij me een brief waarin hij mij zijn dankbaarheid betuigde voor de onwankelbare liefde die ik hem gaf, zelfs op zijn moeilijkste periode en hij vertelde me dat hij hier waarschijnlijk niet meer zou zijn als ik deze pogingen niet had ondernomen.
Terwijl ik dit schrijf, jaren later, wordt ik nog overweldigd door emoties omdat ik weet hoeveel hij heeft geleden en hoe moeilijk het was voor hem om die beslissing te maken om te blijven. Ik moest hem ervan overtuigen dat hij hier op zijn plaats was, dat naar het volgende niveau gaan betekende dat hij de beste manier moest uitzoeken om zijn talenten en gaves naar buiten te brengen. En samen werkten we eraan om te ontdekken wat die waren. We kunnen onze kinderen helpen om de beslissing te maken om te blijven, om hun eigen pad te vinden en geluk te creëren, zelfvertrouwen, en hun gaves te ontdekken, door ze te leren dat het volgende niveau bereikbaar is door te worden wie we zijn. Hun pad te vinden of te creeren en het te leven met passie te leven, ongeacht hoe die eruit ziet. Ze moeten ook de liefde en hulp van diegenen die ze kozen al hun ouders en spirituele leraren leren accepteren door te weten dat die er voor hen zijn wanneer ze er het meeste behoefte aan hebben, of ze al dan niet bereid zijn die hulp te accepteren. Uiteindelijk zullen zij slagen en de wereld zal profiteren van hun ervaringen. Ze zullen ook andere Indigo’s helpen om over de moeilijke periodes te geraken.
Ik hoop dat we samen de Indigo’s kunnen helpen om over hun moeilijke periodes heen te geraken en zelfdoding wordt dan iets wat zelfs niet in hun gedachten opkomt.
Praten over zelfdoding kan bij de landelijke hulplijn 113 Zelfmoordpreventie. Telefoon 0900-0113 of 113.nl.
