Dit is hoe therapeut en cliënt elkaar spiegelen

“Oh wat fijn jij ook” en “Ik kan dit nu niet alleen” … verzuchtte zij; woorden van mijn cliënt om uiting te geven aan herkenning en hulpbehoefte.

Het thema dat zij bij mij komt uitwerken, vindt ook oorsprong in mijn eigen leven. En de bevestiging van mij dat dit zo is, geeft haar opluchting. Het begin van het eerste wezenlijke contact is gemaakt. Herkenning en daarmee vertrouwen.

Mijn cliënten komen in een fase van hun leven bij mij voor hulp of richting. Het zijn mensen die een klankbord zoeken, of wellicht herkenning. Maar vooral ook mensen die zichzelf weten te verbazen met hun oneindige potentieel. Verbaasd zijn over het resultaat, als ze hebben leren afstemmen op dit potentieel. Dit potentieel dat soms afgedicht is met dikke sluiers; trauma, pijn of angst.

Deze mensen, die zoeken naar een oplossing en zich realiseren dat ze zelf de oplossing zijn.
Gevoel dat zich weer laat zien.
Verrassing, verbazing en opluchting.
Ik kan het.
Het is er.
Ik ben er.
Voelen, ervaren en loslaten.

Dankbaar en bevrijdend

Het maakt me dankbaar dat ik dit beroep van therapeut mag uitoefenen. Voor mij is het beroep vooral ook dankbaar en bevrijdend. Dankbaar om van je cliënt te horen; “ik kan dit nu niet alleen”, “ik voel weer”. Bevrijdend om van cliënten een spiegel te krijgen. Een spiegel naar mijzelf. Iets dat de cliënt mij teruggeeft. Dat kan een thema zijn of feedback.

Bevrijdend ook omdat ik mijn cliënten een handreiking, inzicht of oplossing kan bieden.

Mijn cliënt als spiegel

Ik krijg precies die cliënten die goed of helpend zijn voor mij op dat moment. Die cliënten die passen binnen de route die ik als ziel afleg, mijn leercurve. Cliënten ook die vaker mijn eigen thematiek spiegelen. Thematiek die is uitgewerkt of juist iets waar ik mezelf op dat moment mee aan het ontwikkelen ben.

Ik geef een voorbeeld.

Toen ik net een paar maanden gestart was met mijn praktijk kwam Jan*  op mijn pad. Jan wilde weer leren voelen.

Zijn gevoel had hij 30 jaar genegeerd of weggestopt. Hij had vooral heel hard gewerkt, voor zijn gezin gezorgd en had weinig tijd gehad voor zichzelf. Jan had tevens ADHD, althans zo was hij gediagnosticeerd. Jan had een sterke regie over veel dingen in zijn leven, die hij liever niet wilde opgeven. Deze regie bleek zijn overlevingsmechanisme, dat hij ontwikkeld had na jeugdtrauma.

Strakke schema’s, afspraken en structuur waren voor Jan noodzaak om te kunnen functioneren in het dagelijks leven.

Zo sommeerde hij mij: “Marije, ik wil graag een behandelplan voor meer sessies op voorhand, en vooraf maken we de afspraken, want anders kom ik niet.”

Enfin, de klant is koning toch? En Jan had nu eenmaal sterke regie.

Hij bedoelde dat ik hem structuur moest bieden, want anders zou hij verzuimen. Hij had het simpelweg nodig.

Als aspirant therapeut werd direct mijn proactieve houding aangesproken en mijn commercieel inzicht. Ik mocht echt aan het werk, ik mocht meer sessies met hem doen, dit proactief benaderen en voor hem neerzetten.

Juist nu ik als startend therapeut soms nog wat aftastend was en dacht; ‘’wat zou mijn cliënt willen, per sessie afstemmen of juist een behandelplan?”

Jan was een spiegel voor mij in deze manier van aanpak, handelen en werken, in proactief zijn, wat ervoor zorgde dat ik dit bij meer cliënten beter kon inzetten en me beter kon afstemmen.

Jan paste daarnaast erg goed bij mij, want ik hou van structuur en planning.

Magie van de therapeutische relatie

Sommige cliënten spiegelen mijn oude thema’s, thema’s waar ik zelf hulp bij heb gehad en heling voor heb gevonden, zoals bijvoorbeeld grenzen leren aangeven of burn-out/vermoeidheid.

Onlangs vroeg Anneke* mij: “Heb jij dat ook gehad of weleens ervaren, extreme vermoeidheid of een burn-out?”

Waarop ik antwoordde: “Jazeker!”
Ik vervolgde: “Mijn burn-out heeft er nu juist voor gezorgd dat ik in deze stoel zit, de stoel van de therapeut. Het heeft tot veranderingen en diepe transformatie geleid. Waardoor ik meer bij mezelf terugkwam, bij mijn ziel en dus mijn passie en talenten ging leven die daar lagen te slapen.”

Anneke slaakte een kreet van verlichting: “Oh wat fijn’’. Daarmee bedoelde ze: herkenning.
Maar ook, er is een uitweg, deze gevoelens gaan voorbij en wellicht komt er iets nieuws.
Er liggen kansen, ik mag nu aan mezelf denken en werken.
Herkenning, maar ook erkenning.
Erkenning van haar ‘ziekte’’ haar zwaarte, en dat ze niet alleen was daarin.

Aansluiting met de cliënt

Zou je als therapeut eigenlijk wel in deze spiegels of herkenningen moeten meegaan? Maar natuurlijk, want ik ben therapeut en ook gewoon mens. Dit is onderdeel van de aansluiting op mijn cliënt. Mijn cliënt mag dit voelen. En dit voelen en ervaren komt met mededogen, begrip, herkenning en empathie. Het betekent niet dat ik de ins en outs van mijn ervaringen en trauma op tafel leg, maar ik geef haar wel een handreiking, of een symbolische hand.
Je bent niet alleen.

Helende betrokkenheid – empathie

Een cliënt die zich gehoord voelt, op zijn gemak is, aansluiting voelt, maar vooral mededogen en empathie, zal vaker kiezen om terug te komen. Kundigheid en ervaring zijn essentieel, maar als de basis en grondhouding niet klopt, ben je je klant kwijt. Iedere cliënt heeft iets anders nodig, dat zeker wel. Kortom, wat voor de ene cliënt werkt, werkt voor de andere niet. Stevigheid voor de ene, zachtheid voor de andere. Een cliënt kiest feitelijk altijd op gevoel voor een therapeut.
Het is een magische dans tussen 2 individuen.

De eerste 4 cliënten die bij mij in de praktijk kwamen, moedigde ik aan na 2 sessies ontspanningen en ademwerk, dit verder ook zelf thuis te doen. Allemaal vonden ze dat nogal een opgave, alsof ze wilden zeggen “maar ik kan dat nog niet alleen”, “Ik heb je nu nodig’”
Iedere keer dat ik het hoorde, opende mijn hart zich verder.
Het verlichtte en verruimde mij dit te mogen ontvangen.
Deze woorden.
“Ik heb je nu nodig’”.
Deze cliënten hadden op dat moment geen idee dat ik door een relatiebreuk heenging en deze woorden precies de woorden waren die ik op dat moment goed kon gebruiken.
Cliënt en therapeut staan dus nooit op zich.
Ze werken samen en de heling gaat 2 kanten op.

Verantwoordelijkheid

De therapeut heeft altijd eindverantwoordelijkheid voor de sessie, dient de meer volwassen rol te belichamen, want die heeft ervoor gestudeerd. De therapeut kent zijn of haar schaduwkanten en als het een zeer pijnlijke is, kan deze in een sessie opspelen.

Mogelijke triggers dienen dus, ook voor de therapeut, te worden uitgewerkt in therapie.
Een therapeut is ook maar gewoon mens. Wij hebben ook trauma, pijn, triggers en valkuilen.

De meest verrassende reacties die ik heb mogen ontvangen op de eerste momenten van verlossing, ervaring en voelen bij cliënten zijn:

“Goh, wat gek dat ik dit nu voel.”
“Sorry hoor, dat ik moet huilen.”

Uit deze reacties wordt snel duidelijk dat wij mensen vooral geleerd hebben onze gevoelens te overdenken, te rationaliseren, weg te drukken en ons ervoor te moeten excuseren, alsof gevoelens uit de hoed worden getoverd en direct als onnatuurlijk en vreemd worden beschouwd en weggezet.

Gevoel lijkt vaker niet meer eigen of zelfs welkom te zijn.
Een eerlijk gezegd zorgwekkende constatering.
Zuiver en puur gevoel is leven en hoort bij speelsheid en plezier hebben.
Ruimte van vrijheid en bevrijding.
Het overdenken alleen al, betekent dat we verwijderd zijn van onszelf, onze essentie, onze ziel.

De vuurtoren

De metafoor van de vuurtoren, de mooiste duiding van therapie. Een vuurtoren rent ook niet rond op een eiland om boten te redden.
Een vuurtoren is een baken van licht, staat, straalt en schittert door aanwezigheid.
Een licht dat leidt en licht brengt in de duisternis.
Een licht dat richting geeft.
Een licht waardoor iemand zijn eigen licht weer kan vinden of zijn veilige haven.
Terug naar huis.
En twee lichten die samen schijnen, versterken elkaar en maken de wereld nog mooier.

* Alle namen in het artikel zijn uiteraard veranderd om de privacy van mijn cliënten te waarborgen

Foto van Marije de Ruijter

Marije de Ruijter

In mijn praktijk te Amersfoort werk ik als Holistisch therapeut (en Hypnotherapeut i/o) aan het verhogen van je trillingsfrequentie & bewustzijn en tevens werk ik met hoog sensitieven. Het is mijn kracht, passie en missie om jou te enthousiasmeren om vanuit je ziel en Hoger Zelf te gaan leven. Zodra er samenwerking is gerealiseerd tussen de persoonlijkheid en de ziel, krijgt het leven optimale vorm, stroming, verdieping, zingeving en intensiteit en kan diep geluk worden ervaren. En iedereen verdient het om gelukkig te zijn.
5-hoek

Overige artikelen

Een nieuwe fase
De Energetische Kracht van Kleding
Je bewustwordingsproces: hoe om te gaan met innerlijke weerstand?
Op je gemak zijn met vaagheid
Deze supersimpele ademhalingsoefening kan helpen angst & depressie te verminderen
Bostherapie: Hoe tijd doorbrengen in het bos je geest, lichaam & ziel kan helen
Waarom je de signalen van narcisme niet hebt herkend en erkend
Water behandeld met intentie kan de groeisnelheid van planten beïnvloeden
Durf jij werkelijk mens te zijn? | Video
Helen met de kracht van het hart – een ontmoeting met medicijnpaarden
Als je werk is uitgewerkt
De spirituele dimensie van Alzheimer