Stel je het volgende eens voor: jij en je partner hebben een drukke dag achter de rug en zijn nu samen snel aan het koken want één van de kinderen moet straks nog weg. Je kinderen (pubers) hangen wat rond en jij vraagt of ze even willen helpen en de tafel willen dekken. Daar hebben ze geen zin in en dat laten ze duidelijk weten. Je gaat de discussie aan, maar dat helpt niet. Je man roept: “laat maar“ en hij dekt vrolijk de tafel.
Het eten is klaar en jullie gaan gezellig aan tafel zitten? Nou ja, gezellig? Niet voor jou. Jij ergert je nog steeds groen en geel aan je luie kinderen en aan je man die ze nota bene nog helpt ook door de tafel te gaan dekken. Kortom, de stoom komt zo’n beetje uit je oren. Je kinderen en je man hebben hier trouwens totaal geen last van. Die zitten te ouwehoeren met elkaar en hebben de grootste lol en negeren je gewoon.
Dat laat je natuurlijk niet gebeuren, dus je zegt (op meer dan duidelijke toon) dat je teleurgesteld bent. Je geeft de kinderen een uitbrander omdat ze niet behulpzaam genoeg zijn en je vertelt je man dat je er niet van houdt dat hij de kolen voor ze uit het vuur haalt. Ze kijken je verbaasd en een beetje lacherig aan en maken er een grap van met elkaar. En daar zit je dan, vol boosheid je eten op te eten.
Vergiftigen
Laatst las ik de volgende uitspraak
“wie boos is drinkt zelf een beker vergif leeg en hoopt dat de ander doodgaat”.
Ik moest er enorm om lachen omdat ik het zo herkenbaar vond. Kort daarna sprak ik een moeder die me haar verhaal over het samen aan tafel gaan vertelde en moesten we samen lachen bij het idee dat zij daar lekker vergif zat in te nemen en zat te hopen dat het effect op haar gezinsleden zou hebben. Wat het natuurlijk niet had.
Herkenning
Herken jij dat ook? Heb jij ook wel eens momenten waarop je blijft hangen in boosheid en dat je hoopt daarmee effect te hebben op je kinderen? Dat je een beetje mopperig of humeurig rond gaat lopen? Dat je hun knuffel niet echt beantwoordt? Dat je gewoon even geen antwoord geeft als ze iets vragen?
Hoe voelt dat?
En hoe voelt dat dan? Word je er gelukkig van? Maakt het je blij? Zorgt het ervoor dat de situatie op een positieve manier verandert? Brengt het jullie dichterbij elkaar of bij een oplossing? Of bezorgt het je een rotgevoel, maakt het je verdrietig, houdt het de situatie in stand en drijft het jullie verder uit elkaar?
Wat dan?
Maar wat moet je dan, als je boos bent? Is het dan de bedoeling om dat gevoel weg te stoppen, net te doen alsof het er niet is? Nee, dat lost de situatie natuurlijk ook niet op. Met de volgende stappen stop je met het drinken van gif, zonder je boosheid weg te stoppen:
Stap 1: Aandacht voor je gevoel
Zolang je met de ander bezig bent, ben je niet echt bezig met jouw eigen gevoel. Stap dus even (letterlijk of figuurlijk) uit de situatie en geef aandacht aan jouw gevoel. Dat begint met je lichaam. Wat voel je in je lichaam? Waar voel je dat? Hoe voelt het precies? Neem hier de tijd voor, onderzoek je lichaam net zolang tot je merkt dat je wat rustiger wordt van binnen.
Stap 2: Wat is er echt aan de hand
Stel jezelf dan de vraag “wat is er echt aan de hand?” Meestal zit er onder boosheid een ander gevoel. Misschien ben je onzeker, voel je je niet gewaardeerd, ben je verdrietig of is er iets anders aan de hand.
Stap 3: Welke behoefte heb je
Als je weet wat er aan de hand is, dan kun je onderzoeken welke behoefte er is bij jou. Heb je bijvoorbeeld behoefte aan rust, wil je gezien/gehoord worden of verlang je naar harmonie?
Stap 4: Ga in gesprek
Ga daarna het gesprek met je kind(eren) aan. Als je ontspannen genoeg bent is het heel waardevol als je eerst je kind(eren) aan het woord laat. Lukt dat niet, begin dan gewoon met jouw eigen stukje. Vertel rustig waarom je boos bent geworden, vertel wat je voelde én vertel wat je behoefte is. Onderzoek dan met elkaar of en zo ja op welke wijze aan die behoefte tegemoet kan worden gekomen.
Natuurlijk kan ik je niet beloven dat je op deze manier altijd krijgt wat je wilt. Ik kan je wel beloven dat de kans groter is dan wanneer je blijft hangen in boosheid.
Samenvatting
Boos blijven is als zelf vergif drinken en hopen dat de ander dood gaat. En alleen die gedachte kan al voldoende relativeren om uit de boosheid te komen. Blijf je boos, besteed dan aandacht aan je gevoel en vraag jezelf af wat er echt aan de hand is. Onderzoek welke behoefte van jou op dit moment niet wordt vervuld en ga daarover in gesprek met elkaar.
