De waarheid van mijn hart
‘Je bent niet goed wijs, niet goed snik, je lijkt wel een idioot’. ‘Je bent niet goed genoeg, je kunt toch niks, je zeurt weer eens als een echte aansteller’. ‘Huilebalk, dom kind, vervelend kind, lastig kind, aandachttrekker, je bent het niet waard, anderen zijn mooier, mama vindt je ook raar, net als iedereen’…..
Dit zijn enkele uitspraken die ik dagelijks in de praktijk hoor en leven in de hoofden van mijn warme en lieve cliënten. Ze zitten soms vol met dergelijke innerlijke uitspraken, klinkend als echo’s van de emotionele ondeskundigheid van opvoeders, ouders, relaties en medescholieren. Door de herhaling van deze externe uitspraken zijn ze zo sterk gaan geloven dat deze uitspraken die anderen voorheen op hen hebben afgevuurd, als een waarheid zijn en zo ook worden gevoeld en beleefd.
Maar zijn die ouderwetse uitspraken van derden ook waar? Is het ook echt waar voor je indien je dit herkent, ook al lijkt het zo echt geworden als een programma in je hoofd dat je bijna niet anders kan dan dit te zijn? Of zijn het oorspronkelijk slechts andermans frustrerende uitspraken geweest die als een oude krakende groef van een langspeelplaat blijven repeteren? Hebben die uitspraken eigenlijk niet een andere eigenaar?
Wat zegt je eigen, nog kleine stem, ergens diep van binnen? Kun je daar gevoelsmatig contact mee maken door even stil te zijn en stil te voelen? Wat is jouw waarheid? Ben je daadwerkelijk zo ‘slecht’ als de vroegere emotie en ondeskundigheid van anderen in je hoofd zeggen? Of zie je dat dergelijke uitspraken voortkomen uit andermans onvermogen om de liefde in zichzelf te kunnen voelen? Dat ze niet wisten hoe ze met hun eigen frustraties om moesten gaan en dat ze wellicht zelf ook dergelijke uitspraken van anderen hebben gehoord en vanuit die frustratie automatisch hebben gereageerd?
‘Diep in mijn hart weet ik wel dat het eigenlijk niet waar is’, is dan de eerste herkenning en twijfel doet zijn intrede.
Volg je aandacht voortdurend naar die plek van ‘diep in mijn hart’. Het kleine vuur, de innerlijke warmte, de echtheid, de schreeuw, de zachtheid, de omhelzing van jezelf.
Stel in dat kleine gevoel telkens opnieuw de vragen: ‘Is het waar voor mij en wat wil of vind ik?’
In het begin kraken de groeven nog harder. Na verloop van tijd merk je op dat er iets gaat veranderen. Maar geef niet op. Blijf vragen in dat jonge gevoel zodat het kan groeien. De twijfel in het hoofd is nodig om te kunnen gaan vertrouwen. Zonder twijfel, geen vertrouwen. Je komt door je hiervan bewust te worden losser van de programma’s. Je begint je waarheid te voelen, in plaats van de leugens te horen.
Je bent niet dat wat anderen denken.
Je bent niet dat wat anderen zeggen.
Je bent niet dat wat anderen frustreren.
Je bent niet dat wat anderen als pijn ervaren.
Je bent niet de onkunde van andermans gedrag.
Het is van hen.
Volg als persoon de innerlijke beweging van het hart.
Volg die beleving en je volgt je eigen waarheid.
Zo zal de liefde jou gaan volgen.*
Wil jij óók bewust-er-zijn met hooggevoeligheid? Bekijk de video met de lezing van Antoine.
*Uit het boek ‘Zijnspiraties’ van Antoine van Staveren, bij Bol.com
