“Wie is sterker, denk je?” Zo vroeg een slimme therapeute eens aan me. “Jij of je moeder?” Geestelijk bedoelde ze. Ik antwoordde al snel dat ik dat nu wel zou zijn omdat ik er tenminste wél over kon praten, mijn traumatische jeugd. Daar hoefde ik, ook al was ik al lang weg, niet voor `thuis´ te komen. Dus ik wist meer dan mijn moeder. En kennis, dat is macht. Power! Ze keek me bedenkelijk aan, en geef haar eens ongelijk. Mijn moeder was toen veel sterker dan ik. Niet zo gek overigens. Ik gaf immers al mijn kracht aan haar weg door haar de schuld te geven van mijn pijn.
Ik ben daar nog jaren mee doorgegaan. Ik had er al zoveel energie in gestopt immers, die oude patronen, dat ik me er volledig mee identificeerde. Ik was dat verdriet en leefde de pijn. Ik heb geen idee of het me gelukt was om van perspectief te veranderen als mijn moeder niet al vroeg dement was geworden, maar dat heeft me anders doen kijken naar `onze situatie´. Als je om 4 uur ´s nachts de billen je moeder wast, krijg je een hele andere kijk op je ouder-kind relatie. En je plek daarin.
Toen ik haar later naar een verzorgingstehuis bij mij in de buurt bracht, begreep ik al wel dat deze persoon niet dezelfde was als de hardvochtige moeder van vroeger. Ze was eindelijk weer zichzelf. Alle beschermingslagen weggevaagd door Alzheimer. Die van mij grotendeels incluis, want voor wie deed ik dat ook al weer? Dat ze daar stierf, ik was erbij, was lang niet het laatste cadeau dat ik van haar kreeg. Of het grootste. Dat kwam pas later binnen. Ook al had ik mezelf heel lang beschouwd als haar gevangene, ze was niet mijn cipier maar een sleutel naar vrijheid. En de gevangenis? Die bleek ik zelf gebouwd te hebben.
Weet je wat er gebeurde toen ik geen zin meer had in Schuld en Boete? Ik maakte mezelf verantwoordelijk voor hoe ik me voelde. En niemand anders. En weet je wat er gebeurde toen ik dit consequent doorzette? Ik verbond me uiteindelijk met een andere waarheid. Een Universele: “Ik creëer altijd mijn eigen leven”
En toen kwam ik pas echt thuis.
Wie is daar sterker door geworden, denk je?
PS: ik schrijf wekelijks een stukje voor onze nieuwsbrieflezers, zoals bovenstaand. Om jou te helpen je dieper met jezelf en je hart en ziel te verbinden. Als je nog geen lid bent, kun je hier opgeven.
Volg me hier op Instagram, of Linkedin