Stoelgang hoort zacht te zijn, en regelmatig (liefst dagelijks, minimaal drie keer per week). Als dat niet zo is, spreken we van constipatie. In dit artikel beschrijf ik 5 stappen die je zelf kan zetten, samen met je kind, om constipatie vaarwel te zeggen. Is je kind al een hele poos zindelijk, maar wil de stoelgang op het toilet nog niet goed lukken, dan kan je een kijkje nemen bij de technieken.
Door Helga Peeters – www.OpvoedenOpMaat.be
Stap 1 : reduceer het fysieke component
De kans dat de oorzaak van constipatie bij je kleuter fysiek van aard is, is heel erg klein. Maar constipatie heeft wel altijd fysieke gevolgen en die ruim je het beste eerst uit de weg zodat de andere maatregelen optimaal werken. Als je vermoed dat je kindje een fysiek probleem heeft, dan ga je uiteraard naar een arts. De arts kan advies geven bij medicatie die je kind kan nemen om ongemakken te verhelpen.
Sommige ouders staan weigerachtig tegenover het geven van medicatie. Begrijpelijk, maar informeer jezelf goed. Wat zijn de voordelen van het geven van medicatie, en de nadelen van het niet geven? Wat weegt het meeste door?
Als de stoelgang niet zacht is, is de kans groot dat je kind pijn heeft, of ongemak ervaart. Als de stoelgang niet frequent genoeg komt, zet de darm uit. Die is dan steeds beter in staat om grotere hoeveelheden ontlasting vast te houden. Er treedt dan gewenning op aan “niet gaan”. En dat wil je niet.
Check ook de voeding van je kind. Drinkt je kind voldoende? Neemt je kind voldoende vetten? Hoe zit het met de vezels? Veel fruit maakt stoelgang zachter, veel zuivel bijvoorbeeld kan stoelgang harder maken.
Stap 2 : reduceer het emotionele component
Is je kind bang? Ben je bezorgd? Wordt je soms boos als je kind weigert te gaan? …
Wat doe ik? Wat doet mijn kind, mijn partner? Wat zeg ik? Wat zegt mijn kind, mijn partner? Wat kan je daaruit opmaken?
Neem alle negatieve emoties die rond het stoelgang gebeuren hangen eens onder de loep. Waar komen ze vandaan? Wat is de diepst onderliggende emotie? Zit er onder jouw boosheid misschien frustratie, angst? Probeer dit onder ogen te zien en aan te pakken waar mogelijk. Streef naar rust & kracht.
Visualisatie kan hier helpen, als dat iets is dat werkt voor jou. Visualiseer jezelf, rustig en kalm, in controle over de situatie. Visualiseer je kind met een vlotte stoelgang. Doe wat je moet doen om écht te gaan geloven dat jullie dit kunnen oplossen.
Stap 3 : reduceer het sociale component
Gaat de deur van het toilet op slot als jij gaat? Stoelgang maken is iets natuurlijks, normaals, logisch. Laat je kind het ook zo ervaren, en zorg ervoor dat je kind weet dat jij ook iedere dag gaat. En papa ook. En oma en opa ook. En de juf ook. En de vriendjes ook!
Doe en zeg je dingen die je kind vooruithelpen? Dragen je woorden en daden bij aan het opbouwen van het zelfvertrouwen van je kind? Ja? Fijn! Misschien toch niet helemaal? Check je emoties…
Stap 4 : aan de slag met technieken!
Kijk eens naar de houding van je kind als hij of zij op het toilet zit: Laat de handen vrij zodat je kind iets kan vasthouden. De knieën hoger dan de heupen. De rug relaxed, ietsje gebogen is prima. In de praktijk zal een kleuter een zitverkleiner en een krukje nodig hebben.
Zorg er eerst voor dat je kind rustig en comfortabel een paar minuten op het toilet kan zitten in de goede houding. Gespannen kinderen maken geen stoelgang.
Als dat lukt, help je kind dan om actief te persen op het toilet. Dat moet helemaal niet hard zijn. De ideale “perskracht” verkrijg je simpelweg door je kind stevig te laten blazen: een latex handschoen opblazen, een windmolentje laten draaien, wees creatief en maak er iets leuks van. Door je kind de handschoen, het molentje, etc zelf te laten vasthouden, stimuleer je meteen de juiste houding.
Stap 5 : kijk in de spiegel
Als je nog geen resultaat kreeg met de vorige stappen, probeer dan eens een laagje dieper te kijken. Je kind probeert je iets te vertellen met dit gedrag, maar wat? Ben je zelf geconstipeerd? Heb je moeite om iets los te laten? Is er veel oude belasting in je leven? Dan is het hoog tijd om daarmee om te gaan… Ga de uitdaging aan, zoek hulp als je dat nodig hebt (hulp vragen is een teken van kracht!), en kijk toe vol bewondering naar de evolutie in jezelf… en in je kind.
Want jullie zijn verbonden!
Als de ene verandert, verandert de andere ook…
Helga Peeters
