Het is een algemeen geaccepteerde overtuiging bij volgers van het spirituele pad dat je gedachten je werkelijkheid creëren. Het wordt ook wel de wet van de aantrekkingskracht genoemd. Maar klopt die theorie eigenlijk wel? Ik zou er wat kanttekeningen bij willen plaatsen…
Ja, je creëert inderdaad voor een belangrijk deel je eigen werkelijkheid door je gedachten, vooral als die voortkomen uit sterke overtuigingen. Maar als je te rechtlijnig beweert dat je gedachten en overtuigingen altijd werkelijkheid worden dan zou dat betekenen, om maar iets te noemen, dat mensen die erg angstig zijn en altijd het ergste vrezen, voortdurend de meest vreselijke dingen zouden overkomen. In werkelijkheid is dat in de meeste gevallen niet zo. De rampen die deze mensen steeds voor zich zien als ze liggen te malen in hun bed, worden gelukkig slechts zelden realiteit. En een hypochonder die altijd denkt dat het kleinste lichamelijke pijntje het begin van een ernstige ziekte moet zijn, zal over het algemeen niet zo heel veel vaker ziek zijn dan een ander.
In positieve zin geldt dit eveneens. Zo heb ik zelf ervaren dat de meeste dingen in mijn leven waar ik echt heel blij mee ben, me overkomen zijn zonder enige gedachte vooraf dat het zelfs maar mogelijk zou zijn dat deze mooie ervaringen mij ten deel zouden vallen. Terwijl het op momenten dat ik werkelijk heel graag iets wilde en me daar sterk op concentreerde, vaak heel anders liep dan ik gedacht had en het menigmaal tot teleurstelling leidde.
De wet van de aantrekkingskracht mag dan wel werken, maar het is niet het hele verhaal (volgens mij).
De wet van de aantrekkingskracht en het zielsplan
Als je uitgaat van het zielsplan, dan zijn cruciale gebeurtenissen en ontmoetingen met personen voor een belangrijk deel van tevoren gepland. Er is weliswaar een grote mate van vrijheid in de uitwerking van je zielsplan, maar je levenspartner(s), je loopbaan en de huizen waarin je zult wonen, zijn meestal opgenomen in je levensplan en daarvan is het de bedoeling dat je ze op je pad tegen zult komen, op het juiste moment in je leven.
Volgens mij is het daarom niet zo gek dat als jij uitzendt dat je een bepaalde partner wilt of je ideale baan of woonplek visualiseert, het lijkt of je het gecreëerd hebt op het moment dat je wensen uitkomen. Je hebt dan in feite contact gemaakt met de onbewuste kennis van je levensplan die jij als persoon misschien niet hebt, maar je ziel natuurlijk wél. Daarom werkt het ook alleen maar als je wensen in overeenstemming zijn met je zielsplan. Je gidsen zorgen ervoor dat je wens op het juiste moment in je opkomt en jouw sterke gedachten en gevoelens werken zeker mee om het je gidsen mogelijk te maken het op dat moment voor jou te creëren. Zij maken daarbij gebruik van hun enorme vermogen om situaties en personen zodanig te beïnvloeden dat het gewenste resultaat werkelijkheid wordt. Maar ook als jij die intenties niet uitzendt kun je toch precies krijgen wat je weliswaar niet bewust wenste, maar wat je desondanks kunt herkennen als iets wat goed voor je is en bij je past.
Natuurlijk kan het ook zijn dat je wanhopig verlangt naar iets wat je nooit krijgt, omdat voor jou iets anders bedoeld is. Dan kun je proberen te creëren wat je wilt, maar lukt het niet. Je kunt daar heel ongelukkig van worden en denken dat je niet genoeg je best doet met je positieve affirmaties. Waarom zijn die mooie verhalen over wat je allemaal kunt creëren als je je maar sterk genoeg concentreert op je wens, niet op jou van toepassing? Zolang je nog in de ban bent van je ego, is het heel moeilijk om onderscheid te maken tussen de behoeften van de ziel en die van het ego. Het gevaar is dus groot dat je iets wenst wat niet bijdraagt aan je groei en niet past in je zielsplan. Hoe harder je iets wenst, hoe meer je de verkeerde kant op kunt gaan, want je laat dan geen ruimte voor alternatieven.
Het beste kun je je maar zoveel mogelijk ontspannen en je overgeven aan je innerlijke leiding die weet wat voor jou de bedoeling is. Het is goed om aandacht te schenken aan je diep gevoelde verlangens en daar wat over te dagdromen, maar doe dat niet te fanatiek, laat het ook weer los en accepteer wat op je pad komt, ook al is het niet wat je in gedachten had. Vaak is het, zeker achteraf gezien, veel mooier dan wat je had kunnen bedenken en soms is het iets waar je niet blij mee bent, maar wat je uiteindelijk toch verder helpt. Die scheiding of ontslag kunnen een ‘blessing in disguise’, een geluk bij een ongeluk, zijn waarvan je pas later de waarde ontdekt.
‘Ik weet het zeker’
Een voorbeeld van het gevaar van te fanatiek iets wensen wat niet de bedoeling is, vormt het verhaal van een jonge vrouw die bij mij komt voor een consult. Ze heeft het gevoel dat ze een goed contact heeft met haar innerlijke leiding, maar nu weet ze het even niet meer. Ze loopt vast op een stage die ze vanuit haar opleiding moet volgen en waarbij steeds wat misgaat. De plek waar ze haar zinnen op heeft gezet, krijgt ze niet of de stage verloopt niet goed. Ze krijgt steeds meer last van faalangst, maar blijft koppig volhouden dat ze weet dat deze richting, het werken met jonge kinderen, voor haar de juiste is. Dat kan niet anders, ze voelt het heel sterk. Ze krijgt volgens haar ook steeds aanwijzingen in die richting. Dít is wat ze moet doen en haar wilskracht en doorzettingsvermogen zijn enorm. Ik vraag haar om te proberen ook andere mogelijkheden te onderzoeken, omdat het erop lijkt dat er te veel tegenwerking is. Ik probeer haar in te laten zien dat ze door zo stellig te vertrouwen op wat in haar ogen de juiste richting is, andere mogelijkheden blokkeert en daardoor kansen die op haar weg komen, niet kan zien. Die vallen af omdat ze niet passen bij wat zij zich gewenst heeft. Het duurt lang voordat ze haar ideeën los kan laten. Ze zoekt hulp bij een psychotherapeut en komt erachter dat ze veel beter met demente bejaarden kan werken dan met kleine kinderen. Nu ze dat weet, loopt verder alles op rolletjes. Ze vindt direct een plek waar ze volledig tot haar recht komt, waardoor haar zelfvertrouwen enorm toeneemt. Zo ontdekt ze dat ze zich kan ontspannen en zich meer over kan geven aan de leiding van haar gidsen, waardoor dat wat ze nodig heeft voor haar ontwikkeling vanzelf op haar pad zal komen.