Ik hoor het mezelf en anderen vaak zeggen: “Ik heb zoveel fouten gemaakt in mijn leven en nu word ik daarvoor gestraft door de gevolgen.”
Of: “De ander heeft een fout gemaakt, want zie, alles loopt verkeerd voor hem of haar.”
Ik betrap mezelf regelmatig op deze gedachte, moet ik eerlijk zeggen. En ik hoor het ook veel om me heen. Het idee dat als ik het nu anders zou doen, het oude dus fout is. Dat als ik wil dat mijn relatie anders is dan het nu is, wat we nu doen dus wel fout moet zijn.
Dit ben ik in het proces dat voortkwam uit het einde van mijn huwelijk ook flink tegengekomen. Een proces waarin ik intens te maken heb gekregen met oude keuzes, pijnlijke kwetsuren en de gevolgen daarvan. Je zou zo makkelijk kunnen zeggen dat het allemaal fout is gegaan. En wat mooi om daar nu eens heel anders naar te kijken.
Er zijn slechts keuzes
Ik geloof namelijk diep van binnen dat ik geen fouten kan maken in mijn leven. Ik maak slechts keuzes. En die keuzes hebben gevolgen. Die gevolgen kunnen heel aangenaam voelen, of juist niet. Dat maakt ze in de basis niet goed of fout. De meest moeilijke situaties kunnen mij uiteindelijk het meeste geluk opleveren. Eindeloos in een soort aangename veiligheid blijven hangen kan mij uiteindelijk enorm beperken in mijn groei.
Wat ik wel kan doen, is steeds bewuster kiezen. Ik kan mij op belangrijke momenten afvragen: geef ik nu het beste dat ik op dit moment in me heb? En geef ik dat eerst aan mezelf? Zodat een ander daarna van mijn overvloed mee kan profiteren? Geef ik mezelf echt de kans om te groeien met deze keuze?
Om echt bewuste keuzes te kunnen maken is het noodzakelijk mezelf te kennen. Om, ook zonder woorden, te weten wie ik ten diepste ben. In al mijn mooie kwaliteiten, in al mijn onzekerheden, in al mijn moed en in al mijn angst. In al mijn grootsheid en in al mijn kleinmenselijkheid. Mezelf kennen en mezelf dan ook in liefde accepteren.
Ik ben precies goed zoals ik ben. En jij ook. Deze expressie van jou is altijd jouw bedoeling geweest. Jij bent het allerbeste in jezelf zijn. En jouw zijn is het allermooiste cadeau dat je de wereld te geven hebt. Op ieder moment in je leven, precies waar je op dat moment staat. Je bent in ontwikkeling. En dus helemaal goed en tegelijkertijd in staat om te verbeteren.
Ontwikkeling
Het is logisch dat je vandaag andere keuzes maakt dan je gisteren deed. Het is logisch dat je morgen andere keuzes zal maken dan je vandaag doet. Dat is ontwikkeling, voortschrijdend inzicht, dat doet ervaring met je. Dat zorgt ervoor dat je op ieder moment een nieuwe versie van jou tot je beschikking hebt.
Dat maakt de keuzes van gisteren niet fout. Dat maakt de keuzes van vandaag ook niet fout. Je hebt iedere stap nodig om te kunnen groeien, om te kunnen leren. Van de gevolgen, op de korte termijn en op de lange termijn. Om te ervaren dat onaangename gevolgen op de korte termijn heel goed kunnen uitpakken. En andersom.
En vandaag maak je keuzes vanuit je bewustzijn van vandaag. Zo goed als je kunt. Misschien hebben andere mensen een ander bewustzijn en zien zij de valkuilen waar jij met jouw keuzes instapt. Dat kan. Net zo goed als jij die bij anderen ziet. Het kan dus zinvol zijn om te luisteren naar anderen. Je moet het weliswaar zelf doen, maar het hoeft niet alleen.
Samen maar zelf
Het is nog niet zo makkelijk om oude gedachte en gedragspatronen helder bij jezelf te zien. Dat is niet zo gek. Jij zit immers middenin de ervaring. En wanneer die ervaring hartstikke zeer doet, wil je domweg dat de pijn stopt. Het is dan moeilijk om tegelijkertijd voldoende afstand te nemen om te kunnen zien waar jij jezelf vastzet.
Niemand weet beter wie jij bent dan jijzelf. Alleen jij weet alles wat er in je leeft. Iedereen kijkt vanuit zijn eigen overtuigingen naar de buitenwereld en dus ook naar een ander. Dat betekent dat je ook vanuit je eigen pijn naar een ander kijkt, of die ander naar jou. De gekwetste delen in jou hebben invloed op de keuzes die je maakt. Hoe meer je geheeld hebt in jezelf, hoe zuiverder je blik.
Leren, groeien en ontwikkelen vraagt van je dat je steeds opnieuw een evenwicht vindt tussen wat er in jou (mee)speelt en wat de buitenwereld op je bord legt. Het is uitproberen, experimenteren, op je bek gaan, opstaan en met nieuwe kennis verder leven en nieuwe keuzes maken. Het is pijn voelen en een ander pijn doen. Het is vreugde voelen en een ander vreugde brengen. Je geeft het beste van jezelf in ieder moment. En met ieder groeimoment is dat een beetje meer en een beetje beter.
In liefde ontspannen
Verantwoordelijkheid nemen voor je leven is bewuste keuzes maken en werken met de gevolgen. Als je niet krijgt wat je graag wilt, wat kun je dan nu kiezen om wel op dat gewenste pad te belanden? Voelt het pijnlijk en verdrietig, hoe kun je daar dan nu mee omgaan? Verantwoordelijkheid nemen voor je leven is beseffen dat je niet altijd een keuze hebt in wat er op je pad verschijnt, maar wel in hoe je er, met het bewustzijn van dit moment, mee om kunt gaan. Het gaat over in liefde je leven leiden. Van moment tot moment.
Jij bent goed, de ander is dat ook. Ook wanneer jullie elkaar pijn doen. Je mag alles wat je wilt toelaten in je leven, je mag daar ook op ieder moment mee stoppen. Je mag met jouw leven omgaan zoals het voor jou goed voelt. Je mag op ieder moment een nieuwe keuze maken. In onbelemmerde liefde voor het leven.
Ontspan maar, lief mens.
