“Hoelang moet ik nog aan mezelf sleutelen?” In haar stem klonk vertwijfeling, boosheid en onmacht door. En natuurlijk had ik geen pasklaar antwoord op haar vraag. Maar wat kon ik me haar (retorische) vraag goed voorstellen. Na een leven vol rampspoed, je zou het een marathon aan leed kunnen noemen, en veel innerlijk werk, leek deze vraag alleszins gerechtvaardigd.
Herken jij jezelf in deze vraag?
Op enig moment ontdek je dat je ziel heeft gekozen om in deze tijd te incarneren en een opschonings- en helingsproces aan te gaan. Waar je aanvankelijk in verwondering en verbazing verkeert, maken deze gevoelens gaandeweg plaats voor moedeloosheid en irritatie. Het ene thema is nog niet opgelost of het volgende dient zich alweer aan. De lichtheid die je eindelijk ervoer, wordt overschaduwd door zwaarte en verdriet.
In spirituele artikelen en boeken lees je dat dit erbij hoort, en dat het belangrijk is om te vertrouwen op het proces en in overgave te zijn. Je parkeert je ongenoegen en zet vanuit je verstand vol goede moed een volgende stap. Ondertussen groeit je weerstand en maakt je moedeloosheid plaats voor boosheid en frustratie.
Wat te doen met weerstand?
Lieve jij, laat deze gedachten en gevoelens toe! Geef ruimte aan je boosheid: spreek het uit, schrijf het op, geef er op een creatieve manier uiting aan of schreeuw desnoods. Door stoom af te blazen, creëer je ruimte in jezelf. In deze ruimte ontmoet je je diepere pijn, het verdriet en de zwaarte die in je ziel liggen opgeslagen.
Ik wil gelijk van de gelegenheid gebruik maken om jou te danken voor je innerlijk werk. Dit komt ook ten goede aan het collectief! Hier lees je mijn dankbetuiging aan jou.
“Houdt het dan nooit op?”
De frequentie van innerlijk werk zal zeker afnemen naarmate je proces vordert. Maar dat zal pas zijn wanneer je ziel voelt dat die mogelijkheid er is. Een bewustzijnsproces wordt aangestuurd vanuit je ziel, in samenwerking met je energetische helpers zoals gidsen, engelen en andere lichtwezens. Hier ligt een goddelijke intelligentie en timing aan ten grondslag. Jouw ziel weet precies wanneer het jouw tijd is om een spiritueel proces door te maken en wat er nodig is om dit te doorleven. Dat gaat buiten ons aardse mens-zijn om.
Er zijn periodes waarin het rustiger is. Zo kunnen innerlijke processen integreren en kun jij op adem komen.
Je ziel brengt opgeslagen pijn, zwaarte, verdriet, boosheid en andere gevoelens aan de oppervlakte, via emoties, diepere gevoelens, fysieke en psychische klachten. De ziel stuurt als het ware het proces aan via je lichaam en je mentale ‘zijn’. In de vorm van ziekte, een fysieke klacht, somberheid, etcetera. Soms is een concrete gebeurtenis de aanleiding, maar vaak is dat niet het geval en lijken klachten ‘vanuit het niets’ te ontstaan.
Ons verstand interpreteert de klachten als een signaal dat er iets mis is, omdat we ons niet goed voelen. Maar eigenlijk is tegenovergestelde het geval! De klacht of het probleem is een aansporing vanuit de ziel om in ons zelf op onderzoek te gaan en te ontdekken wat er onder de klacht schuilt. De klacht is het symptoom en niet het daadwerkelijke probleem dat een snelle oplossing vraagt.
Hoe weet je dat je nog innerlijk werk hebt te verrichten?
Er zijn signalen die erop duiden dat er iets in je leeft dat gezien, losgelaten en geheeld wil worden:
- Wanneer gevoelens van verdriet, boosheid, eenzaamheid of onmacht steeds terug komen of intenser worden;
- Wanneer je ervaart dat je wordt getriggerd door mensen of situaties en je emoties niet in verhouding staan tot het voorval;
- Wanneer ongezonde patronen zich herhalen: terugkerende situaties of moeilijkheden in relaties;
- Wanneer je gedurende een langere periode voelt dat je uit balans bent;
- Wanneer je merkt dat je vast zit en niet verder komt.
Het is de taal van de ziel die communiceert via je fysieke, emotionele en energetische lichaam. Je ziel wijst jou op opgeslagen gevoelens en blokkades. Waarbij ik wil benadrukken dat er bij klachten en ziektes géén sprake is van ‘eigen schuld’ maar van oorzaak en gevolg. Bovendien kan het spirituele proces samen gaan met reguliere of alternatieve behandelingen.
Voor ons als aards persoon zijn deze processen intens en bij tijd en wijle ontmoedigend. Dat onze ziel heeft besloten om in deze tijd te incarneren en op te schonen, neemt niet weg dat het lastig kan zijn om dit te volbrengen als mens.
Wat staat je te doen?
Als mens zijn we geneigd om weg te bewegen van ongemak. Het is allesbehalve prettig om zware gevoelens toe te laten en contact te maken met een klacht of een ziekte. Dat is het resultaat van hoe we in het westen geconditioneerd zijn: sombere klachten bijvoorbeeld zijn ontstaan als gemis aan een stofje in onze hersenen en ziektes overkomen ons bij willekeur. In de transformatie waarin we ons bevinden, mogen we ons steeds meer bewust worden van de functie van ongemak en dit onderzoeken.
Constateer niet alleen het gevoel dat ligt opgeslagen, maar laat dit gevoel ook toe en daarmee los. Te vaak kunnen we onze pijn wel benoemen en begrijpen, maar transformeren we deze onvoldoende. Inzicht leidt niet vanzelf tot loslaten en transformatie. Het kan spannend voelen om verdriet toe te laten: “Als ik eenmaal begin met huilen, ben ik bang dat ik niet meer stop”. Dat is een angst van het verstand maar is niet reëel.
Als je bewust verdriet loslaat, in samen werking met je hoger zelf, zal het even heel hevig zijn, maar ook abrupt weer stoppen. Je hoger zelf zet als het ware het kraantje open en draait het dicht als het voor dat moment voldoende is. Zo kun je in stukjes je verdriet loslaten.
Weet dat voelen, gevoelens toelaten en loslaten, de basis is van je bewustzijnsproces. In je dagelijks leven biedt je ziel jou voldoende mogelijkheden om hierbij stil te staan en stapjes te maken. Je helpers zullen situaties creëren om dit mogelijk te maken. Dáárom herhalen moeilijke situaties zich. Op deze manier wordt een thema dat gezien mag worden, uitvergroot en in beeld gebracht. Het is dan ook van groot belang om je gevoelens serieus te nemen.
Goed nieuws!
Naarmate je meer zwaarte loslaat en heelt, zullen de periodes waarin je je fijn voelt, langer worden. Zie het als een luchtballon die de zandzakken loslaat en steeds hoger kan stijgen. Ook jouw frequentie stijgt. Je ervaart steeds meer lichtheid en voelt je vaker tevreden, fijn en vervuld. Ook ervaar je meer en meer verbinding met je hoger zelf, je ziel en je energetische helpers. Je wordt je bewuster van je verbinding met ‘het grote geheel’.
Wees dankbaar voor deze momenten. Door hier bewust bij stil te staan, kan het kosmische licht zich in jou verankeren en is er minder ruimte voor negatieve gedachten, onzekerheid en twijfel. Waak ervoor om je af te vragen of je innerlijk werk nu voorbij is of dat je weer geconfronteerd zult worden met zwaarte. Het is belangrijk om in het moment te leven.
Wijsheid van de ziel
Weet dat je ziel het beste met je voor heeft en alleen zwaarte aan de oppervlakte brengt als jij daar als aards mens klaar voor bent (ondanks dat je dit misschien niet zo ervaart!). Als ik terug kijk op moeilijke periodes met angst, vertwijfeling en onzekerheid, zie ik de schoonheid van het proces. Het was met tijden zwaar en een ware beproeving. Maar door contact te maken met de dieper liggende oorzaak van mijn ongemak, heb ik veel mogen ontdekken en leren.
Wanneer je de pijn die in je ziel ligt opgeslagen onderzoekt, verkrijg je een wonderlijk zicht op je zielenbestaan én in je gaven en vermogens. Onder de pijn ligt je innerlijke schat te wachten op jou. Het innerlijk werk is een middel, geen doel op zich. Wanneer je oog hebt voor de waarde en schoonheid van het proces, is er minder weerstand en zal je proces zich gemakkelijker voltrekken. Vertrouw op de wijsheid van je ziel!