Zittend mediteren kan een uitdaging zijn. Je gaat bijvoorbeeld in kleermakerszit zitten, duimen en wijsvingers tegen elkaar, je sluit je ogen en probeert al je gedachten te laten gaan, maar de seconden gaan zo snel voorbij dat je al snel ongeduldig en gefrustreerd raakt.
Maar met de stapels aan onderzoek over de voordelen van meditatie, en natuurlijk de maar al te bekende wijsheid van de Boeddha, is het moeilijk om meditatie af te wimpelen als iets wat je niet zou moeten doen.
Het ding is, meditatie hoeft nergens op te lijken. Op een fundamenteel niveau zijn we allemaal verbonden, maar op een complex en modern niveau zijn we allemaal ontzettend uniek, met talloze persoonlijkheden en niveaus van bewustzijn die ons kunnen helpen of tegenwerken als we gaan zitten om te mediteren.
Dus wat maakt het uit als je probeert stil te zitten en de dingen los te laten, maar je steeds begint te zweten uit ongemak? Waarom probeer je niet gewoon een andere vorm van meditatie?
In zijn artikel ‘Hoe je je geest kalmeert zonder zittend te mediteren’ beschrijft schrijver Bill Lee zijn gefaalde pogingen om volledig aanwezig te zijn en de controle te laten varen.
“Als een zelfbenoemde piekeraar die bijna mijn hele leven te maken heeft gehad met constante herkauwingen, flashbacks, en nachtmerries, dienden al mijn pogingen om volledig aanwezig te zijn en niet na te denken alleen maar als bewijs dat ik geen controle had over mijn hoofd. Toen begon ik met wandelen en vond ik per ongeluk een vorm van meditatie die letterlijk mijn leven heeft veranderd.”
Lee vond zijn meditatie in de natuur op scenische routes, waar hij bijna onmiddellijk een rust ervoer van de ‘opdringende gedachten’, die hem daarvoor beletten te geloven dat hij zijn hoofd kon legen.
Lopend mediteren is gunstig voor je dagelijkse mindfulness.
Boeddhistisch auteur en docent John Ciancosi legt het als volgt uit:
“als je leert om bewust te zijn tijdens lopende meditatie – wanneer je fysiek beweegt met je ogen open – dan zal het niet moeilijk zijn om datzelfde ontwaakte gevoel op te wekken tijdens andere activiteiten… Je meditatie zal zich door je hele leven heen laten merken.”
Dit type meditatie kan wat tastbaarder zijn voor mensen die er net mee beginnen. Je kunt het voor kortere periodes doen, zoals wanneer je elke dag van je auto naar je kantoor loopt.
Uit één onderzoek blijkt dat de Boeddhistische wandelmeditatie effectief is in het reduceren van depressie, in het verbeteren van functionele fitheid en vasculaire reacties, en leidt het tot beter algehele verbeteringen ten opzichte van een groep die zich hield aan een traditioneel wandelprogramma.
Bij wandelmeditatie gaat het of om afstemming op je ademhaling, of om specifieke focuspunten. Het resultaat is een wandeling die veel langzamer gaat dan een simpel loopje. Je houdt je ogen open, anders dus dan bij zittende meditatie, je lichaam staat en beweegt, en er is wat meer interactie met de buitenwereld. Omdat het lichaam beweegt, kan het individu zich meer bewust worden van hun sensaties, wat ze helpt om in het huidige moment te blijven.
Er bestaan vele soorten wandelmeditaties, zoals Zen, Theravada, Thich Nhat Hanh, Mindfulness, Yoga Walking en Daoist Walking, en iedere vorm heeft zo zijn eigen instructies.
Zo is Mindfulness Meditation Walking een vorm van de traditionele Boeddhistische wandelmeditatie die voortkomt uit de moderne mindfulnessbeweging. Hier gaat het om een oefening van vrije oplettendheid, in plaats van gefocuste aandacht. Deze oefening laat je minder richten op de zolen van je voeten, maar suggereert juist meer aanwezigheid bij de verscheidenheid aan sensaties in percepties die je in dat moment opdoet.
Omdat we allemaal zo anders zijn, met ieder onze eigen behoeften, is het belangrijk om iets te vinden dat werkt voor jou. Ga op zoek naar informatie, door bijvoorbeeld de voor- en nadelen te analyseren van de vele verschillende soorten wandelmeditaties. Het kan je help om zelf een gevoel van mindfulness te ontwikkelen.
