We doen het allemaal – je weet wel, klagen over mensen of situaties in ons leven. Misschien noemen we het wel ‘ons hart luchten’, maar het komt uiteindelijk allemaal op hetzelfde neer. Aan de oppervlakte lijkt klagen misschien onschadelijk – wellicht zelfs als iets dat helpt omdat we ons beter voelen als we even stoom afblazen. Maar klagen kan serieuze lichamelijke en geestelijke bijwerkingen hebben.
Door Sharmini Gana
De maatschappij zelf lijkt klagen aan te moedigen – we klagen over werk en overwerkt zijn, we klagen over een gebrek aan tijd en dat we het te druk hebben om van het leven te genieten, we klagen over politiek (een favoriet verleden-en-heden tijdverdrijf voor velen), we klagen over familieleden en familie-issues, we klagen over een gebrek aan slaap en over ons uitgeput voelen, en we vinden het heerlijk om te klagen als we ziek zijn – deze lijst gaat nog even door…
Zelfs als we zelf niet zo vaak klagen (of denken dat wij dit niet doen, alhoewel ik hoop dat dit artikel zorgt dat je grondig en eerlijk naar je eigen gewoontes kijkt, zoals het bij mij heeft gedaan), we weten allemaal wel iemand die onophoudelijk klaagt en hoe uitputtend het is om in de buurt te zijn van deze “negatieve Nelly’s”.
Dus, hoe beïnvloedt klagen ons nu echt? Vanuit het brein gezien: “synapsen die samenwerken, vuren samen”, dit is het basisprincipe van neurowetenschappen. Iedere keer dat je klaagt, versterk je die samenwerking en dat maakt het makkelijker om ze te laten vuren. Als je het maar vaak genoeg doet, kan het zomaar je gewone modus worden. Negatieve gedachten trekken meer negatieve gedachten aan en voor je het weet zit je in een negatieve spiraal van negatief denken en chronisch klagen.
Daar komt bij dat ellende graag gezelschap heeft, dus klagers hebben vaak vrienden die ook klagen, wat het patroon verder versterkt. Klagers beïnvloeden ook de mensen om hen heen. Heb je zelf wel eens gesympathiseerd en je eigen vergelijkbare ervaring gedeeld als iemand over iets specifieks klaagt? Het kan gemakkelijk en onbedoeld gebeuren, zelfs bij de minst klagende en meest positieve persoon.
Soms kan dit leiden tot een lang gesprek dat enkel klachten omvat, bijvoorbeeld met een negatieve focus op politiek of de angst en boosheid over wat er in de wereld gebeurt. Vraag jezelf af: hoe voel je je daarna?
Langdurig klagen leidt tot stress, en het is goed gedocumenteerd dat langdurige stress ons ziek maakt: het verzwakt het immuunsysteem, verhoogt de bloeddruk, vergroot het risico op hartziekte, overgewicht en diabetes en veroorzaakt een overvloed van andere aandoeningen.
Wetenschappers weten al jaren dat een verhoogd cortisol niveau (het stress hormoon) invloed heeft op leren en het geheugen, een verslechterd immuunsysteem en lagere botdichtheid kan veroorzaken, gewichtstoename en hartziektes bevordert, en een verhoogde bloeddruk en cholesterol gehalte. Chronische stress en verhoogde cortisol levels verhogen ook het risico op depressie en mentale ziektes, en verkorten de levensverwachting.
Hoe Stop Je Met Klagen
Echter, als mens moet je af en toe je ei kwijt, dus hier zijn wat tips om je te helpen vermijden dat je tevéél klaagt:
Neem een time out om af te koelen en een stapje terug te doen van datgene wat je dwars zit zodat je je emoties wat lucht krijgen. Probeer wat diepe ademhalingen, ga een stuk wandelen in de natuur, ga naar de sportschool, mediteer, of doe iets leuks of ontspannends om jezelf tot rust te laten komen.
Schrijf op wat je dwars zit. Schrijven helpt ons beter te begrijpen waarom we boos zijn en kan ons helpen de situatie te zien met een meer gebalanceerd perspectief.
Neem verantwoordelijkheid voor jouw aandeel in de situatie; geef niet alleen de ander de schuld als boosdoener. Wat is jouw les? Wat leert deze situatie jou? Introspectie is nuttig voor het vinden van balans en een oplossing of om te beslissen of het niet beter is om het op dat moment te laten gaan.
Als je het nodig vindt om je hart te luchten, laat de Luisteraar dat dan van tevoren weten, zodat ze zich kunnen voorbereiden, of jou kunnen laten weten dat dat niet het juiste moment is.
Houd het kort – dit is erg belangrijk, aangezien wij mensen de neiging hebben om hele verhalen te maken als we aan het steunen en kreunen zijn. Het is het beste om dat wat je wilt delen te beperken tot onder de 2 minuten om drama te vermijden en niet onze problemen bij de ander te dumpen. Vraag je luisteraar om in te grijpen en je vriendelijk maar duidelijk te stoppen als je de 2 minuten overschrijdt – jullie zullen daar allebei dankbaar voor zijn.
Onthoud dat klagen je energie, humeur, hersenactiviteit en stress levels beïnvloedt. Als je dan toch stoom wil afblazen, houd het dan lekker kort, beter voor iedereen, vooral voor jezelf.
Bronnen:
1. http://www.inc.com/jessica-stillman/complaining-rewires-your-brain-for-negativity-science-says.html
2. https://www.psychologytoday.com/blog/the-athletes-way/201301/cortisol-why-the-stress-hormone-is-public-enemy-no-3. http://psychpedia.blogspot.ca/2015/11/the-science-of-happiness-why.html
4. http://www.apa.org/helpcenter/stress-body.aspx
