Ik schreef een artikeltje over masculiene energie. Op Facebook stelden verschillende reacties dat ik een mannenhater ben. Nou ja, dat ben ik niet, maar goed, toch wordt dat erin gelezen. Voor mij gaat het allemaal over kwaliteit. We leggen onze standaard veel te laag. Waarmee willen we akkoord gaan, als vrouwen en mannen? Welke kwaliteit willen we zijn, uitdragen, ontmoeten en in de wereld terugzien? Ga je voor een fastfood pizza, of voor de goede Italiaan? Je kan zelf kiezen.
Voor de mannen kan ik niet spreken, maar wel voor mezelf. Ik wens schoonheid, liefde, waarheid en vreugde, en ik leef die zover ik er al toe in staat ben. Ze hebben geen vaste vorm, het zijn bepaalde frequenties, die je kan voelen, belichamen en dan ankeren in de materie. De frequentie van waarheid en liefde hebben me laten zien dat ik, als vrouw, mijn kracht naar beneden heb bijgesteld om in deze wereld een plek te hebben; een wereld die meer waarde hecht aan kwantiteit dan kwaliteit, meer waarde hecht aan uiterlijk dan innerlijk, of aan yang dan aan yin. Dat is een energetische disbalans. Het is een energieveld, systemisch van aard, de zee waar de vis in zwemt. Ooit is het door mannen met macht vormgegeven. En zolang we de kwaliteit van dat systeem (of vooral het gebrek aan kwaliteit) blijven verdedigen, houden we de polariteit in stand, evenals de uitputting van de aarde en het vrouwelijke. Vooral veel vrouwen beginnen dat te doorzien.
Een andere opmerking was dat ik een gekwetste vrouw zou zijn. Natuurlijk. Het is ook pijnlijk om veel te voelen terwijl de gekste dingen genormaliseerd worden. En ja, ik heb diep lief gehad en verloren. Tegelijkertijd komt zo’n opmerking voort uit datzelfde masculiene paradigma dat ik in dat artikel aankaart en dat emoties belachelijk maakt, in de categorie: je bent zeker ongesteld.
Dus ben ik gekwetst? Mwah. Quality is an inner job. Ik heb mijn helingwerk gedaan. Ik kan kíezen voor vreugde, liefde, schoonheid, waarheid en transformatie. Ik houd niet meer vast in mijn pijn, mijn lage frequenties. En ik heb mijn triggers; het is dus een ongoing process. Mijn wens is vooral dat iedereen zijn of haar eigen innerlijke kwaliteit gaat herkennen, zich gaat afstemmen op de frequentie van liefde, waarheid en schoonheid diep vanbinnen, en gaat verhogen waar nodig. Pas als je ontdekt waar je resoneert op tekort, lelijkheid en compensatie, kan je iets anders vormgeven. Samen maken we het veld.