De afgelopen tien jaar is het aantal Millennials dat nog bij hun ouders thuis woont of bij grootouders inwoont gestaag gegroeid, zo tonen recente onderzoeksgegevens. Deze trend begon vlak voor de Grote Recessie van 2008, maar breidde zich tijdens de recessie en het herstel in rap tempo uit.
Uit de gegevens van Trulia, een bedrijf dat de onroerendgoedmarkt analyseert, kwam naar voren dat bijna 40 procent van de Millennials samenleven met hun familieleden, het hoogste percentage in 75 jaar. De enige keer in de Amerikaanse geschiedenis dat dit percentage nog hoger was, was in 1940 na de Grote Depressie, toen de economie herstellende was, en in het jaar voorafgaande aan de deelname van Amerika aan de Tweede Wereldoorlog.
De huidige gegevens lijken verbonden te zijn met twee belangrijke feiten – maatschappelijke verschuivingen en economische tegenslagen – evenals lage lonen, studentenschuld en snelle stijging van huurprijzen.
“Ook al is de werkloosheid gedaald en de economie aangetrokken, we weten dat loonstijging stagneert en dat dit invloed heeft op deze generatie huizenkopers,” verklaart Cheryl Young, senior econoom bij Trulia. “Millennials trouwen op latere leeftijd, willen minder kinderen, dat maakt deze generatie bijzonder.”
Medio 2016 bleek uit onderzoek van het Pew Research Centre dat in 2014 32,1 procent van de 18- tot 34-jarigen nog bij hun ouders wonen. Dit overtrof het percentage van 31,6 procent Millennials die samen met een partner of echtgenoot een eigen huishouden voeren.
Het is geen geheim dat het afgelopen decennium voor Millennials erg moeilijk is geweest. Het is niet leuk om volwassen te worden in een tijd van economische neergang en geconfronteerd te worden met torenhoge werkloosheidscijfers en een voorzichtige kredietmarkt. Na de recessie bleek het niet alleen steeds moeilijker te zijn om een hypotheek te krijgen, maar zit een groeiende hoeveelheid Millennials ook nog opgescheept met hun studentenschuld.
De huizenprijzen zijn na de recessie enorm gestegen, met als gevolg een groeiende vraag naar huurwoningen, waarvan de prijzen vervolgens eveneens de pan uitrezen.
“Voor de meeste mensen die het traditionele traject volgen, ga je eerst huren en daarna op zoek naar een koopwoning,” merkt Young op. “Maar als mensen nog samenleven met hun familie, betekent dat meestal dat ze niet eens een huurhuis kùnnen betalen. De huren zijn in sommige steden zó absurd hoog, waardoor ze een barrière vormen om te verhuizen.
En, als kers op de taart, Millennials verdienen lang niet zoveel als Generatie X op die leeftijd. In 2014 melden de cijfers dat het gemiddelde inkomen van Millennials ongeveer $ 61.003 bedroeg, terwijl de Generatie X in 1998 – aangepast aan de inflatie – $ 63.365 verdiende.
Volgens het Harvard Joint Center for Housing Studies is het eigen woningbezit van Amerikaanse twintigers en dertigers drastisch gedaald. Verwacht wordt dat deze neerwaartse spiraal zich de komende jaren voortzet, met nog meer jonge afgestudeerden die terugbetaling van leningen waarvan de aflossingsvrije periode bijna afgelopen is, uitstellen.
Iets meer dan 35 procent van de Amerikanen onder de 35 bezit een eigen huis. Dat is een daling van 8 procent ten opzichte van 2004, die duidelijk laat zien wat de recessie voor invloed heeft gehad op onder andere studentenleningen van Millennials.
Young vertelt dat desondanks nog steeds veel Millennials een woning kopen. Hun generatie is de grootste van alle leeftijdsgroepen in deze tijd, daardoor ook de grootste groep die voor het eerst een huis koopt, ondanks de trend om bij familie thuis te blijven wonen. Ook worden Millennials geconfronteerd met een groot gebrek aan starterswoningen.
Het is nu een totaal andere wereld dan in de tijd van de babyboomers. Toen die in de jaren 70 volwassen werden, woonde slechts 25 procent nog thuis.
De thuiswoontrend werd op de voet gevolgd door de vastgoedsector, aangezien door de Millennials de werking van de woningmarkt verandert.
Wat betekent dit voor jou?
Ben je een Millennial, of van wat voor generatie dan ook, dan kan dit ons een andere kans bieden om na te denken en ons te beseffen dat we ons niet met anderen kunnen vergelijken of met hoe die hun levens vroeger leefden. De tijden blijven veranderen en er is geen standaard instelling hoe je zou moeten leven. Je loopt niet ‘achter’, je doet niets ‘verkeerd’, je hebt simpelweg een andere ervaring.
En niet alleen dat, waarom proberen we onszelf en ons ‘succes’ steeds te meten in hoeveel geld we hebben, wat voor auto we rijden en in wat voor huis we wonen? Dat doen we omdat ons is verteld dat dit ‘succes’ is. Het is echter een illusie, een geloof, een spelletje. Uiteindelijk wordt je er niet echt gelukkig van.
Als je dus merkt dat je er zwaar aan tilt hoe je ervoor staat ten opzichte van anderen, en je merkt dat je jezelf naar beneden haalt vanwege je situatie, ongeacht je leeftijd, herinner je dan wie je werkelijk bent en wat één en ander werkelijk voor je betekent. Focus je niet op een bepaald model waaraan je zou moeten voldoen of op het soort succes dat je zou moeten hebben. Dit is wellicht hèt moment om je bewust te worden van degene die JIJ werkelijk bent wanneer je verder kijkt dan de oppervlakkige ideeën die je over jezelf denkt te hebben.
Tip: Lees ook “De Vier grootste Mythes over Millenials”, NRC – Wouter van Noort