Veel mensen die (hoog)gevoelig zijn nemen emoties van anderen over alsof ze van henzelf zijn. Je loopt bijvoorbeeld over straat, passeert iemand en ineens voel je je intens verdrietig. Dat verdriet was niet van jou, het was van de persoon die je passeerde. In zo’n geval is het belangrijk dat je dat zo snel mogelijk weer loslaat.
Soms willen mensen anderen helpen door hun emoties over te nemen. Maar niemand heeft er iets aan als je de emoties van anderen overneemt. Je kunt de problemen en emoties van een ander niet voor hen oplossen en je kunt ook niet de wereld op je schouders dragen. Iedereen heeft genoeg aan z’n eigen emoties, gedachten en patronen en dus is het belangrijk dat je loslaat wat niet van jou is.
Dat kun je bijvoorbeeld doen door intenties of met behulp van visualisaties (waarbij je je voorstelt dat alles wat niet van jou is de aarde in stroomt). Maar soms lukt het niet om dingen los te laten en blijft het toch hangen. Of komt het bijna direct weer terug nadat je dacht het te hebben losgelaten.
Daar kunnen een aantal redenen voor zijn:
1. de eerste check die ik daarbij altijd doe is gronding. Als je niet gegrond bent (aanwezig in je lichaam en energetisch verbonden met de aarde) dan kan dat wat je kwijt wilt niet weg. Het kan nergens naartoe. Met een goede gronding kun je dat wat je kwijt wilt zonder moeite de aarde in laten stromen. Daar wordt het dan getransformeerd.
2. Behalve….. als je nog iets met de emotie of de energie ‘moet’. Ik zal uitleggen wat ik daarmee bedoel. Stel: iemand op je werk wordt boos op je omdat je iets niet hebt gedaan zoals verwacht. Deze emotie raakt je, niet alleen omdat je de boosheid van de ander heel hard voelt binnenkomen maar ook omdat het je eigen gevoel van ‘zie je wel, ik ben niet geschikt voor deze functie. Ik ben niet goed genoeg/weet niet genoeg/kan niet genoeg’ activeert. Daarnaast doet de situatie je denken aan een situatie in je kindertijd waarbij een volwassene boos werd omdat je iets niet goed (genoeg) had gedaan. Je voelt die emotie van toen weer opborrelen en je loopt weg van de persoon met wie je in gesprek bent zodat je je eigen emoties op een rijtje kunt zetten.
In deze situatie gebeuren een aantal dingen:
1. de ander stuurt boosheid op jou af. Jij voelt die energie in je lichaam. Dit is de energie die je normaal gesproken gelijk weer wilt laten wegstromen. De boosheid is immers niet van jou maar van de ander.
2. Dat lukt echter niet omdat deze persoon op één van jouw ‘rode knoppen’ is gaan staan. In het Engels is er een prachtige uitdrukking: “to push someone’s buttons”. En dat is precies wat er hier gebeurt. De boosheid triggert jouw gevoel dat je niet goed genoeg bent én je eerdere herinnering. Het is niet zozeer de boosheid die je raakt maar vooral dat wat er door de boosheid geactiveerd wordt in jou. Zolang je daar niet mee werkt, zal de energie van de werksituatie bij je terug blijven komen. Je ‘moet’ hier iets mee.
Hoe doe je dat?
Allereerst: ga na wat er precies getriggerd is in je. Ik heb het hierboven gelijk ontleed maar in een echte situatie kan het even duren voordat je helder hebt wat je precies voelt en waarom. Stel jezelf vragen als: “wat voel ik?” “waarom?” “waar doet dit me aan denken/welke herinnering is hier geactiveerd?”
Sta jezelf vervolgens toe te voelen wat je voelt! Laat het door je heen stromen. Voel de emoties in je lichaam als een golf die door je heen en vervolgens weg kan stromen. Gebruik je ademhaling en je lichaamsbewustzijn om jezelf in het hier en nu te houden. Adem mee met wat je voelt. Als je dat doet, zul je merken dat na een paar minuten (of soms zelfs al eerder) de emotie en de energie begint te veranderen. Het klaart op. Haal een paar keer diep adem, grond jezelf en laat dan heel bewust alle energie van de situatie de aarde instromen. Nu kan het weg, omdat je het innerlijke werk hebt gedaan wat van je gevraagd werd in deze situatie.
Dus voor de volgende keer als iets niet weg wil of steeds blijft terugkomen: check eerst je gronding en ga vervolgens na of je op een bepaalde manier getriggerd bent door de situatie. Als dat zo is dan is het van een ‘uiterlijke situatie’ (de emotie van iemand anders) een ‘innerlijke situatie’ (een eigen emotie) geworden. En daarmee heb je een mogelijkheid gekregen voor heling en groei.