Er blijft bewijs boven tafel komen, zowel wetenschappelijk als historisch, waaruit blijkt dat de manier waarop de meerderheid van ons momenteel slaapt, eigenlijk helemaal niet goed voor ons is.
In 2001 publiceerde historicus Roger Ekirch van Virginia Tech een schrijven dat meer dan 15 jaar onderzoek bevatte. Het citeerde een overweldigende hoeveelheid geschiedkundig bewijs dat mensen vroeger in feite in twee blokken sliepen. (1)
In 2005 publiceerde hij een boek:“At Day’s Close: A History of Nighttime” met meer dan 500 referenties naar een onderbroken slaappatroon. Inbegrepen waren dagboeken, medische boeken, literatuur en meer, verkregen uit diverse bronnen, van de Odyssee van Homerus tot moderne stammen in Nigeria.
“Het is niet alleen het aantal referenties – het is de manier waarop men eraan refereert, alsof het gemeenschappelijke kennis was. – Ekirch
Wat Waren De Bevindingen Van Het Onderzoek
Uit Ekirch’ onderzoek bleek dat we niet altijd 8 uur achtereen geslapen hebben. In plaats daarvan, zouden we in twee kortere periodes slapen gedurende de nacht. Alle slaap zou zijn geslapen binnen een tijdframe van 12 uur dat begon met 3 of 4 uur slaap, gevolgd door ongeveer 3 uur wakker zijn en dan weer slapen tot aan de morgen.(2)
Er werd ook wat onderzoek gedaan begin negentiger jaren door psychiater Thomas Wehr. Hij leidde een experiment waarbij 14 mensen in complete duisternis werden gezet gedurende 14 uur voor de periode van een maand. Tegen de vierde week waren de deelnemers gewend aan een bijzonder slaappatroon: hetzelfde ‘bimodale’ slaappatroon dat Ekirch beschreef. De deelnemers sliepen gedurende ongeveer 4 uur, werden dan een paar uur wakker en sliepen vervolgens verder tot aan de morgen.
Ekirch ontdekte dat referenties naar een eerste en tweede slaapperiode begonnen te verdwijnen gedurende laat 17e eeuw. Dat begon onder de hogere klassen in de Noordeuropese steden en na verloop van 200 jaar was dit wijd verspreid over de westerse maatschappij. Tegen 1920 had het idee van een eerste en tweede slaap zich compleet teruggetrokken uit ons sociale bewustzijn. (bron)
Mogelijke Redenen Waarom Dit Zo Was
Een van de redenen kan zijn dat dit soort slaap eigenlijk de natuurlijke manier is voor het menselijk lichaam. Tenminste, dat is wat het experiment van Wehr zou suggereren, maar er zijn andere theorieën.
De historicus Craig Koslofsky schrijft:
“Associaties met Nacht vóór de 17e eeuw waren niet goed. De nacht was een plek die bevolkt werd door mensen met een slechte reputatie: criminelen, prostituees en dronkaards. Zelfs de welgestelden, die zich kaarslicht konden veroorloven, hadden wel iets beters om hun geld aan uit te geven. Er was geen prestige of sociale waardering te behalen door de hele nacht wakker te blijven. (bron)
De zaken veranderden echter in 1667, toen Parijs de eerste stad werd met straatverlichting, en uiteindelijk kwam het in heel Europa. Toen werd ’s nachts wakker blijven de sociale norm. En toen kwam de industriële revolutie.
“Mensen werden in toenemende mate tijdbewust en gevoelig voor efficiëntie, zeker vóór de 19e eeuw, maar de industriële revolutie versterkte die houding met sprongen.
Uiteindelijk raakten we op een punt waarbij ouders hun kinderen dwongen om te gaan slapen op een bepaald tijdstip, waarbij ze nog verder weggeduwd werden van het opgedeelde slaappatroon dat voorheen meer dominant was.
Veel Slaapproblemen Hebben Wellicht Hun Oorzaak In De Natuurlijke Voorkeur Van Het Lichaam Om In Gedeelten Te Slapen.
Ekirch gelooft dat veel moderne slaapproblemen voortkomen uit de natuurlijke behoefte van het lichaam om in gedeeltes te slapen. Hij gelooft dat onze historische slaappatronen de oorzaak kunnen zijn van ‘slaap-onderbrekende-slapeloosheid’, waarbij mensen midden in de nacht wakker worden en dan problemen hebben om weer in slaap te komen. Dit soort slaapgebrek kwam voor het eerst voor aan het eind van de negentiende eeuw, ongeveer rond dezelfde tijd dat het gesegmenteerde slaappatroon begon uit te sterven.
“Gedurende het grootste deel van de evolutie hebben we op een bepaalde manier geslapen. Wakker worden in de nacht hoort bij normale menselijke fysiologie. Het idee dat we aan één stuk door moeten slapen, zou schadelijk kunnen zijn, zegt hij, als het mensen die ’s nachts wakker worden angstig maakt. Deze angst zelf kan slaap verhinderen en kan ook gemakkelijk binnensijpelen in het wakende bestaan.” – Psycholoog Greg Jacobs (bron)
Russell Foster, professor in de circadiaanse [biologische klok] neurowetenschappen aan de Universiteit van Oxford:
“Veel mensen worden ‘s nachts wakker en raken dan in paniek. Ik vertel ze dat ze worden teruggeworpen op het bimodale slaappatroon. Maar de meerderheid van de dokters wil nog steeds niet erkennen dat een slaappatroon van 8 uur aan één stuk door misschien onnatuurlijk is. Meer dan 30% van de medische problemen waarmee dokters geconfronteerd worden, heeft direct of indirect met slaap te maken. Maar slaap wordt genegeerd in medische trainingen en slaap wordt maar in een heel beperkt aantal centra bestudeerd. (bron)
Wat betreft de bezigheden van mensen als ze tussen hun slaap door wakker waren, suggereert Ekirch zijn onderzoek dat mensen deze tijd vooral benutten om te mediteren over hun dromen, of ze gingen bidden of deden een spirituele oefening.
Gerelateerde Nieuwetijdskind Magazine Artikelen:
- Slaapverlamming: Word jij ‘s nachts wel eens verlamd wakker? Je bent niet de enige!
- De nacht als parallel bestaan- wat gebeurt er als je slaapt?
- Moeite met slapen? 5 Natuurlijke oplossingen om je nachten terug te winnen
Bewaar voor later op Pinterest:
Bronnen:
- (1)http://www.bbc.com/news/magazine-16964783
- (2)http://www.nytimes.com/1995/03/14/science/modern-life-suppresses-an-ancient-body-rhythm.html?scp=6&sq=dr%20thomas%20wehr&st=cse&pagewanted=all
- http://ow.ly/HjvN301icXN
