Regelmatig vertellen ouders van hooggevoelige kinderen mij dat ze merken dat hun schoolgaande kind moeite heeft met de hardheid die ze om zich heen ervaren.
Mijn kind wordt gepest
Hun hooggevoelig kind wordt gepest gepest vanwege hun zachte aard. Deze kinderen kunnen echt niet begrijpen dat kinderen andere kinderen pesten, dat dieren pijn word gedaan, dat onderwijzers een rol spelen, en niet zichzelf zijn , en ze kunnen niet begrijpen dat er mensen zijn die liegen. Daarnaast hebben deze gevoelige kinderen vaak moeite met grote groepen mensen om zich heen omdat ze gevoelig zijn voor de sfeer, niet goed tegen drukte kunnen en andermans emoties en pijn kunnen voelen. Deze kinderen zijn snel overprikkeld. Als het kind te vaak in intense situaties komt en niet genoeg bij zich zelf kan blijven (het wordt overspoeld door emoties en indrukken) zal het zich in zichzelf gaan terugtrekken, dat is dan de enige veilige plek. Een hooggevoelig kind kan “buiten de boot vallen” doordat het geen hardheid opbouwt maar vasthoudt aan zijn ware natuur, alles aanvoelt en gericht is op verbondenheid, en dus anders reageert dan “normaal”. En kunnen daardoor een gemakkelijk doelwit worden van kinderen die harder zijn en meer harnassen dragen.

Het is het ouder instinct om het kind te willen beschermen tegen de hardheid om zich heen, en het nog grote onbegrip voor deze gevoelige kinderen binnen het huidige onderwijssysteem dat ze er toe doet besluiten voor hun kind in de bres te springen. Dit kan op allerlei manieren: praten met de school om ze bewust te maken dat je hooggevoelig kind wordt gepest, vertellen over wat hooggevoeligheid inhoudt tot strategieën aanbieden hoe het beste met hun kind om te gaan.
Ditzelfde instinct zorgt ervoor dat de ouders zich grote zorgen maken over hun kind en of het wel op deze school moet blijven, ze gaan tot het uiterste en verzinnen allerlei manieren waarop hun kind deze problemen kan ontwijken. Ze houden het kind regelmatig thuis of rennen soms zelfs zo de klas in om hun kind een hart onder de riem te steken. Hiermee vergeten ze dat hun kind dit pad zélf moet bewandelen en dat alhoewel het liefde, begrip, steun en begeleiding nodig heeft, het zelf kan leren om met problemen om te gaan en daardoor zelfvertrouwen op kan bouwen. Vertrouwen dat het zelf de capaciteiten heeft om alles wat op zijn pad komt het hoofd te bieden.
Veel ouders van gevoelige kinderen zijn zelf gevoelig en hun kind reflecteert dit. De poging om het kind te willen beschermen komt dan ook soms voort uit de eigen pijn die ze zelf als gevoelig kind hebben ervaren. Als je je daar bewust van bent, kun je een scheiding aanbrengen tussen de emoties die je voelt. Waar betreft het jouzelf en waar gaat het om je kind? Wat ik in de praktijk ook vaak meemaak is dat de ouders zelf zo lijden onder het lijden van hun kind dat ze vergeten dat hun kind ook hiervoor heel gevoelig is en dat als de ouders zelf vol zitten met emoties het kind automatisch ervoor zal kiezen dáár de ruimte aan te geven en dus niet of minder vaak vertellen over hun eigen gevoel . Het is dus nodig dat de ouders hun eigen emoties onder ogen zijn gekomen voor ze met hun kinderen gaan praten over de problemen die zijn ontstaan. Als je als ouder zelf emotioneel in alle staten bent en er niet op durft te vertrouwen dat jij dit aan kan, welke boodschap geef je dan aan je kind mee?
Wat deze kinderen nodig hebben van hun ouders is de bevestiging dat ze unieke, geweldige, sterke kinderen zijn die alles zelf in huis hebben om met de uitdagingen op school om te gaan. Deze kinderen moeten vooral gestimuleerd worden om zich zelf te zijn en zichzelf te blijven. Hun enorme gevoeligheid zorgt er misschien voor dat ze het leven op school als zwaar kunnen ervaren, maar in diezelfde gevoeligheid schuilt ook hun enorme kracht. Ze kunnen leren dat hun kwetsbaarheid juist hun sterkste kant is.
Je kunt je kind leren om te gaan met de emoties die het om zich heen voelt, met de hardheid van de wereld en met de drukte en kabaal van de huidige snelle maatschappij. Natuurlijk, het vraagt enige oefening en geduld, en in sommige gevallen zal het zelfs goed zijn voor je kind om van school te wisselen en een onderwijssysteem te vinden dat beter bij je kind past, maar in de meeste gevallen heeft je kind er op zielsniveau zelf voor gekozen om de problemen die het ervaart te gebruiken om van te leren. Vertrouw op jezelf als ouder en vertrouw op de kracht en intuïtie van je kind. Zie het als een kans waardoor je kind zelf-vertrouwen kan opbouwen door boven problemen uit te stijgen en daarmee zijn eigen-waarde kan vergroten. Dat is één van de grootste cadeaus die je aan je kind kunt geven!