Ervaar je angst om je dierbaren of jezelf te verliezen? Of voel je je kwetsbaar nu je de controle verliest over verworven zekerheden? Je lijkt geen regie te hebben op je situatie. Je wereld is opeens zo anders en de vraag is wat van het oude bekende leven nog terug zal komen. Het lijkt alsof het je onderuithaalt, maar de verandering die gaande is, kan je echt aan. Je hebt gekozen hier nu te zijn, je bent enorm krachtig. Het zijn oude angsten in je ziel die je het gevoel geven dat je niet kan blijven staan.
Hier stuiten we op de angsten die we tot ons hebben genomen in het Atlantis-tijdperk. Het is een tijd waarin de dualiteit in velen van ons begon. Waar we het geloof in onze eigen krachten en de overgave aan de krachten die groter zijn dan onszelf, hebben verloren. Angst heeft ons leven toen overgenomen. We hebben de liefde en daarmee onszelf verlaten. Mag deze tijd van Corona nu weer ruimte maken voor wie we werkelijk zijn? Mag de liefde de angst overwinnen? Mogen we het vertrouwen in onze krachten terugkrijgen? Durven we onszelf over te geven aan de hulp die er is, aan echt leven?
Verlies van mijn liefde
Vorige week stond er een ambulance aan de overkant. ‘Maanmannetjes’ brachten de overbuurman op een brancard naar de auto. De man zwaaide even met zijn hand naar zijn vrouw die op afstand moest blijven. Je zag haar verdriet. Haar man werd meegenomen, ik voelde haar angst hem te verliezen. Niet toevallig stond ik daar met mijn tweelingziel en ik kreeg een enorme brok in mijn keel. Het verdriet van de vrouw raakte een intens grote pijn in mij. Ik voelde dat ik de liefde die nu naast mij stond, ooit heb verloren. Ik zag hem vechten tegen donkere octopussen in de zee. Om hem heen werden mensen meegesleurd en uiteindelijk zag ik hem ook ten onder gaan. Er kroop een verloren en verlaten gevoel over me heen; mijn liefde ging onder, het donker had gewonnen. Het had mijn volk zover gekregen, verleid, om te gaan strijden met de dreiging. Daarmee verlieten zij de verbinding met hun eigen krachten, de echte aanwezigheid in zichzelf. De pijn, de teleurstelling in mijn krachten en het in de steek gelaten gevoel door de goddelijke en aardse liefde, creëerde wantrouwen. Ik verloor het vertrouwen om me te durven overgeven aan het aardse leven. Ik verliet mijn liefde.
De pijn van afscheiding helen?
Sinds Nederland getroffen wordt door Covid-19, kom ik bij vele cliënten tijdens de zielsheling het Atlantis-tijdperk tegen. Het is alsof we nu mogen helen van de angsten die toen in onze ziel gegraveerd zijn. Bij allen kom ik een soort ‘kwalachtige’ energieën of zuigende krachten tegen op hun zielenlichaam. De zuigende krachten vertellen verschillende verhalen. ‘Je doet het niet goed’, ‘het is jouw schuld’, ‘jij kan het niet aan’, ‘je bent het leven niet waard’… etc. Het doet me denken aan het verhaal van Eva die in het paradijs wordt verleid door de slang.
Een deel van ons is de ‘zuigende krachten’ of bedreiging gaan geloven en heeft daarmee de eigen onoverwinnelijke kracht verlaten. Een ander deel is gaan vechten om deze krachten te stoppen ter bescherming van de mensheid. Maar door de strijd aan te gaan verbind je jezelf ook met het donker! Er was ook een deel dat toekeek en de pijn voelde. Zij besloten de oorspronkelijke aardse en goddelijke liefde, die ze eerst volledig vertrouwden, de rug toe te keren. Ook daarmee zijn zij uit hun kracht gestapt. Voor allen is dit verbonden met een diepe pijn van verlies, het afgescheiden worden van jezelf. Deze pijn proberen we tot de dag van vandaag uit de weg te gaan. Ik wilde nooit iets lezen over Atlantis, ik voelde altijd weerstand bij de naam. Nu moet ik het onder ogen komen. Nu voel ik mijn pijn, nu kan ik het helen. En hier gaat het om.
Wij laten een enorm potentieel liggen
Wij als mens hebben een enorm potentieel aan krachten, maar ik zie nauwelijks iemand deze krachten echt inzetten voor zichzelf en daarmee voor de mensheid. In mijn geval ben ik in de Atlantis-tijd de aardse liefde gaan wantrouwen en daarmee had ik haar buitengesloten.
Nu ben ik op weg om mijzelf weer over te geven aan de liefde van het universum en Moeder Aarde. Ik voel dat het innerlijke rust, vertrouwen en wijsheid teruggeeft en mij de weg wijst in deze onzekere tijd. Ik voel eenheid met de natuur en het universum. Dat gun ik iedereen: voelen wat je hier komt doen en weten dat je juist in deze tijd van Corona hier moet zijn. Dit is de tijd dat we terug in onze kracht mogen komen en gaan staan voor wie we zijn. We mogen de oude pijnen helen en de toekomst van liefde en overgave instappen. Dit brengt ons misschien de vreedzame samenleving waar we allemaal heel diep naar verlangen.
Geef de wereld jouw vertrouwen in het leven terug
In deze tijd van crises worden op grote schaal krachten gebundeld. Prachtig! Ik wil je vragen om je krachten te bundelen op microschaal, in jou. Jouw unieke kracht is nodig. Laat de krachten van je aardebron en je universele liefde, in je ziel en je fysieke lichaam samenkomen. Deze samensmelting brengt eenheid in jou en daarmee eenheid tussen jou en de mensen om je heen. Vanuit deze pure samenwerking ontstaat er energie die de collectieve energie beïnvloedt. Wij kunnen samen de situatie helen en veranderen. Het enige wat nodig is, is jouw pure bezielde ik in overgave te leven. Durf opnieuw het aardse leven te vertrouwen, leef je liefde en jouw krachten. Het bevrijdt je van je verleden, het heelt de oude pijn en de angsten van Atlantis en geeft de mensheid het leven terug.
Wil jij oude pijn en angst transformeren naar vertrouwen in je kracht?
Doe dan mee met de online workshops die ik op vrijdagochtenden geef in mei en juni. van 09:30 – 11:00 , kosten € 11,-
Op 05 juni is het thema: de relatie tussen het Corona- en Atlantis-tijdperk: Hoe zorg ik dat ik mijn verleden heel en niet opnieuw beleef wat er ooit was….
Meer informatie en tickets vind je hier>> https://event.nieuwetijdskind.com/wordt-sterker-in-deze-corona-tijd-door-bezieling/