De engelen zouden het fijn vinden dat meer mannen aandacht schenken aan hen en zich ervan bewust worden dat ze ook een beschermengel hebben.. Zoveel mannen die ik ontmoet denken dat engelen dwaas en belachelijk zijn. Dit is gedeeltelijk een weerspiegeling van wat de huidige maatschappij met engelen gedaan heeft. Engelen zijn enorm machtige wezens die, door de geschiedenis heen, zowel gevreesd als vereerd werden, en enorme dingen hebben gedaan. Sommige mensen hebben echter geprobeerd engelen te bagatelliseren, en ze te veranderen in goedlachse geluksbrengers die je aan een parkeerplaats kunnen helpen.
door Lorna Byrne
Ik ben soms ook geshockeerd wanneer mensen engelen verwarren met feeën.
Mannen zijn meer dan vrouwen geneigd om de dingen alleen te doen. Ze willen alle succes aan zichzelf toeschrijven, en erkennen liever niet dat God of zijn engelen ook maar iets te maken kunnen hebben met hun succes. Maar ik weet dat, moesten er maar meer mannen een beetje van hun hoge paard stappen en de engelen om hulp vragen, hun leven zoveel makkelijker zou zijn. Ze zouden hun leven wat positiever en hoopvoller kunnen bekijken, en de wereld zou een betere plek zijn. Mannen zouden sterker zijn en meer in staat zowel zichzelf, de mensen die ze liefhebben als zij die zwakker zijn te helpen.
Een liefdevolle moeder en haar drie kinderen kwamen enkele jaren geleden naar een signeersessie. De moeder vertelde me dat haar man hen naar de stad gebracht had, maar dat hij weigerde om mee te komen en me te ontmoeten. Ze zei dat zij en haar kinderen ontzettend veel hulp en troost haalden uit het besef dat ze een beschermengel hadden, maar dat ze niet in staat was, of nog niet in staat was, om haar man te overtuigen ‘Engelen in mijn haar’ te lezen.
Een uur later ongeveer was ik nog altijd aan het signeren, en vanuit mijn ooghoek zag ik de familie, deze keer met de vader. Hij keek alsof hij daarheen gesleurd was. Ik moest lachen, want hij werd omringd door enorm grote witte engelen, en het leek alsof ze zeker wilden zorgen dat hij niet weg raakte. Ik riep de familie bij mij, en de vrouw vroeg me of ik haar man wou zegenen. Ik deed dat. Hij ging weg, zonder ook maar een blijk van emotie.
Een jaar later was ik geraakt toen de engelen me hem bij een andere signeersessie aanwezen. Hij was in de rij aan het wachten, uit vrije wil, samen met zijn vrouw. Toen we praatten, vertelde hij me dat hij eindelijk ‘Engelen in mijn haar’ gelezen had, dankte hij me en vertelde me dat zijn leven zoveel ten goede veranderd was. Hij zei dat hij nu een betere echtgenoot en vader was. Hij wist dat hij op elk moment een beschermengel bij zich had, en dat haalde zoveel stress uit zijn leven.
Bij een recente lezing in Zwitserland, brachten de engelen mijn aandacht bij een man van een jaar of veertig, die in het publiek zat. De engelen vertelden me dat hij daar niet was omdat hij geloofde in engelen; hij was daar omdat hij zo kwaad was op me. Ik haalde zijn leven overhoop, zelfs al wist ik het niet. Hij en zijn vriendin hadden ruzie gemaakt over haar geloof in engelen. Hij had haar en haar geloof uitgelachen, en zij was naar buiten gestormd. De engelen vertelden me dat hij daar alleen was, zonder dat zij het wist (zij was er niet).
Hij wou bewijzen dat ik een kwakzalver was, en zo het geloof in engelen van zijn vriendin en mij stuk maken. Het anderhalve uur dat de lezing duurde, lichtten de engelen hem af en toe op, zodat ik hem beter kon zien. Ze vertelden me dat hij een heel goede job had, maar dat hij soms echt onfair was met mensen die voor hem werkten, door hen te tiranniseren, en hen geen erkenning te geven of te zeggen dat ze het goed deden.
Toen het publiek mocht vragen stellen, lachte een van de engelen die bij hem was breed, en zei: ‘Hij is milder aan het worden!’.
Toen de zegening begon kon ik hem niet zien, en ik dacht dat hij geen zegening zou komen halen. Ik was toch verrast, toen ik hem aan het einde van de rij zag. Hij zei me zachtjes: ‘Ik was echt cynisch toen ik naar hier kwam, maar wat je gezegd hebt heeft me voor de eerste keer naar mezelf doen kijken, en ik hou niet echt van wat ik zie.’
Ik glimlachte naar hem, want we hadden niet de tijd om meer te zeggen. Ik begon hem te zegenen en hij zei: ‘Ik verdien geen zegening’. Ik glimlachte opnieuw en antwoordde dat ik hem toch zou zegenen. Ik heb geen idee hoe het met hem gaat, maar ik hoop dat hij nog altijd de mogelijkheid overweegt dat engelen echt zijn en dat hij een beschermengel heeft die hem kan helpen, moest hij hem maar toelaten. Als hij dat doet, zal hij ontdekken dat zijn leven makkelijker wordt.
Ik zou vrouwen die dit artikel lezen willen vragen om de mannen in hun leven te helpen erkennen dat ze een beschermengel hebben, en om de deur naar deze mogelijkheid toe niet gesloten te houden.
Ik zou tegen alle mannen die dit lezen willen zeggen: goed gedaan. Laat, wanneer dat past, anderen weten dat je gelooft in engelen en vertel het hen wanneer je zelf ervaren hebt dat engelen je geholpen hebben in je leven.
Zegeningen voor jullie allen
Lorna
Over Lorna Byrne:
- Lorna Byrne woont op het Ierse platteland en is weduwe en moeder van 4 kinderen. Toen Lorna jong was dacht iedereen dat zij ‘achterlijk’ was, omdat ze zich niet op de wereld om zich heen scheen te richten. Lorna zelf herinnert zich dat ze behalve mensen en dingen allerlei engelen en geesten zag. Jarenlang ging ze ervan uit dat dat heel gewoon was. Lorna werd bekend met haar bestseller “Engelen in mijn haar“, over haar jeugd en leven in Ierland
