We leven in een bijzondere tijd, een tijd waarin de tweedeling in de maatschappij steeds, op allerlei manieren, uitvergroot werd en wordt. En een tijd waarin de keuzes die je maakt in je denken, in je bewustzijn, belangrijker lijken dan ooit. De afgelopen jaren hebben mij heel veel geleerd en ik zie nu steeds helderder wat ze me precies geleerd hebben. Hoe meer ik daar rekening mee houd, hoe meer ik zie dat alles goed is, precies zoals het is, zelfs al lijkt het vaak zo anders.
Angst is een slechte raadgever
Meer dan ooit voel ik dat deze uitspraak zo veel waarheid in zich draagt. Vanaf het begin van 2020 werd ons steeds angst aangejaagd. En het gebeurt nog steeds, tegenwoordig worden ons weer andere angsten voorgeschoteld, maar de gemene deler blijft angst. Door die angst en door de keuzes die we daardoor maken, worden we meer en meer verdeeld. Mits we dat toelaten.
Wat ik heb mogen ervaren is dat alle angst die ik voelde en soms nog weleens voel eigenlijk altijd veel groter is dan hoe de werkelijkheid zich uiteindelijk aan mij voordeed. Ik besef heel goed dat dit niet voor iedereen het geval is, maar voor mij was wat ik vreesde keer op keer veel groter dan de realiteit. “De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest”. Nog zo’n oude uitdrukking die ontzettend de spijker op zijn kop blijkt te slaan.
Het antwoord op alles
Als ik iets heb mogen ervaren, dan is het wel dat er een antwoord is op dit alles. En dat antwoord is liefde. Onvoorwaardelijke liefde en verbinding. Waar geprobeerd wordt ons tegen elkaar op te zetten, mogen we, keer op keer, ons verbinden. Met elkaar, met onszelf, met de liefde in ons hart. Steeds opnieuw mag ik zien dat mijn hart geen angst kent en dat daar alleen onvoorwaardelijke liefde bestaat. En het vertrouwen dat ik dan voel, zorgt ervoor dat alles goed komt. Iedere keer dat ik me druk maak, dat ik in de angst schiet, probeer ik terug te keren naar aanwezig zijn in mijzelf. Naar liefde, naar een diep weten dat het al goed is, hoe het ook lijkt. Op dat moment komen er kansen op mijn pad, of ontmoet ik mooie mensen, of zie ik plotseling de enorme kracht van Moeder Aarde om mij heen.
Een tijd geleden liep ik, diep in boosheid en angst, buiten en kreeg ik een Engelse zin in mijn hoofd: Mother Earth will always protect who revere her. Moeder Aarde zal altijd beschermen wie haar eerbiedigen. En dat schonk mij zo veel vertrouwen en liet mijn liefde voor alles wat er is weer volop stromen.
Samen, in verbinding, kunnen we het verschil maken
Iedereen die dit ziet, al is het maar af en toe een glimp, kan bijdragen aan de oplossing. Samen kunnen we de wereld veranderen, daar ben ik van overtuigd. Zolang wij blijven vertrouwen, aanwezig blijven in onszelf en in het nu en ons blijven verbinden met elkaar en met Moeder Aarde, maken wij samen die nieuwe wereld waar we naar verlangen. Hoe? Geen idee, maar het kán niet anders dan dat wij samen, met onze gedachtekracht en gecombineerde liefde, de wereld, stukje bij beetje, beter maken.
Doe jij ook mee?
