In mijn vorige blog ‘Kunnen de kinderen van deze tijd nog wel écht kind zijn?’ noemde ik dat iedereen een eigen identiteit heeft, de wereld op een eigen unieke manier bekijkt. Dat geldt niet alleen voor kinderen, dat geldt voor iedereen, ongeacht leeftijd. De vraag is: hoe authentiek ben je? Ben jij je volle Zelf of leidt je het leven volgens opgelegde wetten en regels en ben je daardoor diep van binnen eigenlijk helemaal niet gelukkig? Ed Nissink schreef het boek ‘Authenticiteit, het pad naar jezelf’ een mooi boek om inzicht te krijgen in dat wat authenticiteit genoemd wordt. In dit blog deel ik graag het begin van de ontdekking van jeZelf.
Gelukkig zijn
Stel, je hebt een goede baan, verdient voldoende geld, woont in een mooi huis, bent gelukkig getrouwd, hebt 2 schatten van kinderen, voldoende vrienden, een leuke hobby, die mooie auto die je altijd al wilde hebben, kortom alles waar een mens om kan vragen. Je bent tevreden, maar toch niet gelukkig. Natuurlijk ken je wel momenten van geluk, maar je voelt je niet gelukkig. Misschien is het zelfs wel zo dat je lichaam je probeert bewust te maken van het feit dat je té ver van jeZelf verwijderd bent en daardoor niet gelukkig bent.
Wat is dat nou, authenticiteit?
Ik zocht op google ‘wat is authenticiteit?’. Er komen dan een aantal zeer interessante definities naar boven. Overal waar je kijkt, alles wat je leest, heeft woorden in zich als ‘echt’, ‘betrouwbaar’, ‘geloofwaardig’, ‘je hart volgen’ en meer van dit soort termen. Nissink geeft een hele korte, krachtige weergave van authenticiteit: dit is de staat waarin je alleen nog maar jeZelf bent in alle zuiverheid. Wanneer je als baby ter wereld komt, ben je volledig authentiek. Na je geboorte beginnen de invloeden van buitenaf. Stel dat het je jouw hele leven lukt deze invloeden te weerstaan en uit te gaan van je eigen innerlijke kracht, pas dan ben je altijd authentiek gebleven.
Hersenspoeling
De meeste van ons hebben een laagje van bijvoorbeeld meningen, overtuigingen, gedachtegangen en belemmeringen over de authenticiteit waarmee ze geboren zijn gelegd. Hierdoor komt de eigenwaarde, het Zelf, niet meer volledig tot zijn recht. Nissink noemt dit in zijn boek De wet van Onderdrukking. Deze wet steunt op vier belangrijke principes: ontkenning, schuld, angst en onmacht. Heel kort gezegd komt het er bij ontkenning op neer dat ‘iets er niet is’ als we het maar ontkennen. Wanneer iemand een schuldgevoel heeft (in de ruimste zin van het woord), zullen de keuzes die door deze persoon gemaakt worden hiermee samenhangen. Angst is één van de succesvolste middelen om iemand klein te houden. Onmacht geeft je het idee dat je niets aan je situatie kunt veranderen.
Symptomen
Wanneer de wet van onderdrukking een grote rol gaat spelen in het leven, verliest men zijn authenticiteit. Signalen krijgen wij in de vorm van emoties, gedachten en dromen. Ons lichaam, onze bezittingen en resonantie zorgen ook voor diverse signalen. Emoties vertellen hoe het met ons gaat, gedachten en dromen vertellen wat ons bezig houdt, ons lichaam kan ons afremmen door bijvoorbeeld pijn en stijfheid of versnellen door fit te zijn en resonantie zorgt er door middel van aantrekking voor dat we alles op ons pad krijgen wat we nodig hebben. Het lijkt vaak toeval dat we, wanneer we een andere auto op het oog hebben, ineens veel van diezelfde auto’s zien rijden. Dit is een voorbeeld van resonantie. Om authentiek te worden is het zaak de symptomen van niet authentiek zijn te herkennen.
Wie ben jij?
Hoe zie jij jezelf op dit moment? Om te kunnen ontdekken of je authentiek bent en wat je zou willen veranderen om dichter bij jeZelf te komen, is het noodzaak om stil te staan bij deze vraag: hoe zie jij jezelf op dit moment? Je vormt hiermee een oordeel over jezelf. Vroeger gingen mijn haren altijd direct overeind op het moment dat ik het woord oordeel hoorde of zag. Ik heb inmiddels geleerd dat er een verschil is tussen oordelen en veroordelen. Het is heel normaal om een oordeel te hebben. Het verschil zit in de manier waarop je met het oordeel omgaat, het veroordelen. In dit geval is het zaak jezelf van een afstandje te bekijken, zonder dit te veroordelen. Het zelfbeeld wat we hebben bepaald voor een groot deel hoe we ons leven ervaren.
Ben jij authentiek?
Als je nu, na het lezen van het voorgaande, naar jezelf kijkt en de volgende vragen stelt:
– Voel ik mijzelf echt gelukkig?
– Wuif ik dingen weg, ontken ik veel?
– Handel ik uit schuldgevoel en/of angst?
– Zeg ik weleens dat ik ‘er niets aan doen kan’?
– Welke emoties ervaar ik, wat voel ik?
– Wat proberen mijn gedachten, mijn dromen en mijn lichaam mij te vertellen?
– Is er een patroon te vinden in mijn leven, zijn er ‘toevalligheden’ te ontdekken?
Wat is dan jouw ‘oordeel’? Kun jij dan zeggen dat je volledig authentiek bent?
